Zawgyi
"သား... မင္းနာမည္နဲ႔ တယ္လီဖုန္းလာတယ္"
ဧည့္ခန္းထဲ ဝင္လာရင္းေျပာတဲ့ ဒယ္ဒီက လက္ထဲမွာ သတင္းစာတစ္ေစာင္ႏွင့္။အသက္ ၅၀ေက်ာ္လာသည့္တိုင္ မ်က္မွန္တစ္လက္ပိုလာသည္မွလြဲ၍ ခန္႔ညားဆဲ ဒယ္ဒီထံမွ ေအးစက္တဲ့ မ်က္ႏွာျပင္အမူအရာတို႔က သူရခဲ့ေသာ တစ္ခုတည္းအေမြျဖစ္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့... "
ေလယာဥ္ေပၚမွာ သမီးငယ္ဖတ္ရန္ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ စာအုပ္တခ်ိဳ႕ ေရြးထည့္ေပးေနျခင္းကို လက္စသတ္ကာ ေမာရထရပ္လိုက္ၿပီး
"ေဘဘီ ...အဘိုးနဲ႔ ခဏေလးေနဦးေနာ္။ဒယ္ဒီ ဖုန္းသြားေျပာလိုက္ဦးမယ္"
ေခါင္းေလးကို အသာပြတ္ကာ ေျပာေတာ့
ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ႐ုပ္ျပပံုျပင္စာအုပ္ေတြၾကားထဲ ထိုင္ေနတဲ့ သမီးက သူႀကိဳက္ရာ စာအုပ္ေတြေရြးေနရာမွ ေမာ့လာကာ ခ်စ္စဖြယ္ျပံဳးၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။သမုဒၵရာျပင္ႏွယ္ အျပာေရာင္ၾကည္ၾကည္ သမီးမ်က္လံုးေလးေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ၿပီး မဆီမဆိုင္ မဟူရာမ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေလးကိုပင္ သတိရမိေသးသည္။
အင္း.....
ကေလးေလးနဲ႔ေတာင္ မေတြ႕တာ ၄ရက္ေလာက္ရွိၿပီပဲ..
ညေနက်ရင္ေတာ့ သြားေတြ႕ဦးမွပါ...
..........................................
"ဟဲလို..."
"ေမာရလား? ငါပါ.... ျမင့္ျမင့္"
"ဪ... ေအး။ျမင့္ ...ေျပာ"
မဆက္စဖူး ဆက္သည့္ျမင့္ေၾကာင့္ သူအံ့ၾသသြားမိကာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပါဘဲ ရင္ထဲအလိုလို ေလးသြားတယ္။
"ဪ... ေထြေထြထူးထူးရယ္မဟုတ္ပါဖူး။အေထြးေလး ရန္ကုန္မွာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ပါ။ၿပီးေတာ့ ငါတို႔လဲ ရန္ကုန္လာမလို႔"
ယုတၱိမတန္ေသာ ျမင့္စကားေၾကာင့္ ေမာရ မ်က္ခံုးပင့္လိုက္မိသည္။တကယ္ဆို ရွင္းသန္႔တည္းေသာ အိမ္တြင္လဲ ဖုန္းရွိသည္ပဲ...။အခ်ိန္မေရြးဆက္ကာ ေမးႏိုင္သည့္ကိစၥကိုေလ...
ၿပီးေတာ့ ျမင့္ဆိုသည့္သူမက ဘယ္ေလာက္ အေနေအးကာ မာနႀကီးသလဲ ဆိုတာ သူအသိဆံုး။ေတာ္႐ုံေသေရးရွင္ေရးမွ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ေျပာ႐ုံနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္း ဖုန္းဆက္မည့္သူမ်ိဳးမွ မဟုတ္ဘဲ...
YOU ARE READING
၂၀ရာစုတွင် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း( Rebirth In 20thCentury )
Fantasy"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထာ...
