| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင္း - ၂၃

အခုက Sehun ဝဠ္လည္ေနတာမ်ားလား...?

" က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့အိမ္ျပန္ရမွာလဲ oh sehun "

ကုတင္ေျခရင္းမွာ sehun ထိုင္ခ်ခိုင္းလိုက္တဲ့ အတိုင္းထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ေကာင္ေလးက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေတြမလုပ္ဘဲ သူသိခ်င္တာက္ိုဘဲ ေမးတယ္..

" ဘယ္သြားမွာလဲ... ဒါက အစကတည္းက ကေလးအိမ္ဘဲေလ.."

Jongin ေမးတိုင္း sehun ကဒီအေျဖကိုဘဲေပးတယ္...

" ခင္ဗ်ား ဘာေတြ ေတြးေနလဲ မသိေပမယ့္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ျပန္လက္မခံဘူး... ဘယ္ေတာ့မွ... ခင္ဗ်ားကို လက္.. မ.. ခံ...ဘူး...."

Sehun မ်က္ဝန္းထဲ မိႈင္းညႇိဳ႕တဲ့ အရိပ္ေတြ ျဖတ္ေျပးသြားေပမယ့္ ခဏဘဲ... ဘာမွမျဖစ္သလို ျပံဳးလိုက္တဲ့ sehun ကို Jongin က ရြံရွာသလိုၾကည့္တယ္...

ရက္သတၱပတ္လံူး sehun ေကၽြးတာကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားၿပီး သူ႔ကိူယ္သူနာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့ Jongin ကို sehun အရမ္းထိတ္လန္႔သြားေပမယ့္ သူ႔ထက္ ၂ဆ ျပန္လုပ္မွ jongin လုပ္ရက္ေတြရပ္တန္႔သြားသည္...

ဥပမာ ပထမရက္မွာ jongin သူ႔နႈတ္ခမ္းသူ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ေအာင္ ကိုက္ေဖာက္ျပစ္တာကို ထူပူေနမယ့္အစား သူ႔ေရွ႕မွာတင္ sehunက ကိ္ုယ့္လက္ေမာင္းကို အသီးလွီးတဲ့ ဓားနဲ႔ ထိူးခြဲလိူက္တာမ်ိဴးေပါ့...

၂ရက္ေလာက္ အနာရင္းၿပီး ေသမတတ္ဖ်ားေပမယ့္ Jongin က ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ... သူ႔ကိုယ္သူနာက်င္ေအာင္ လုပ္ရင္ ျပန္လႊတ္မယ့္အစား sehun က သူ႔ကိုယ္သူ ၂ဆျပန္နာက်င္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဥိီးေႏွာက္ေျပးတဲ့ sehun ကေလးက နားလည္လြယ္ပါတယ္..

ဒါေပမဲ့ သူအမွတ္ရေအာင္ လာခ်ိတ္ထားေပးတဲ့ မဂၤလာဓာတ္ပံူကိုေတာ့ သုူ႔စိတ္ေျဖစရာအျဖစ္လႊတ္ထားေပးလိုက္ကာ sehun ဘာမွမေျပာေတာ့...

" ေနပါေတာ့လား... ခင္ဗ်ားသားနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဘဝနဲ႔..
က်ေနာ့္ကိုလႊတ္ထားေပးပါေတာ့လား oh sehun ရယ္..."

Jongin က သူထြက္ခြင့္မရတဲ့ အခန္းတံခါးကို ေတြေတြေလးလွမ္းေငးရင္း အားမတန္လို႔ မာန္ေလွ်ာ့ထားတဲ့ အသံနဲ႔ေျပာတယ္....

" ကေလးကို ကိုယ္ဘယ္တူန္းကမွ လက္မလႊတ္ခဲ့ဖူးဘူးဆိုတာ ကိုယ္လက္မွတ္မထိုးထားတဲ့ ကြာရွင္းစာခ်ဴပ္ကသက္ေသဘဲေလ...ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္လို႔ရလဲ ကေလးသိပါတယ္.. လိမၼာရဲ႕သားနဲ႔.."

Sehun စကားေၾကာင့္ Jongin စိတ္တိုစြာနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ sehun ရဲ႕ ဓားဒဏ္ရာေပၚ လက္သည္းရွည္နဲ႔ ထိုးခြဲပစ္သည္...

အသည္းခိုက္မတတ္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ Sehun မ်က္ႏွာပ်က္သြားေပမယ့္ တစ္ခ်က္မ႐ုန္းဘူး...

ခ်ဴပ္႐ိုးေျပသြားတဲ့ လက္ေမာင္းက လက္တိုဝတ္ထားတဲ့ sehun အက်ီလက္ဖ်ားမွာ အနီေရာင္အရည္ေတြ စြန္းထင္းလာတာတယ္...

" က်ေနာ့္ကို ခိုးယူေပါင္းသင္းေနတာ မမ မဟုတ္ဘုူး..
ခင္ဗ်ား....!! ခင္ဗ်ားးးဗ်...!! သိလား... ဗီလိန္လုပ္ရတာသိပ္ေပ်ာ္ေနလည္းလား..ဟမ္..!!"

Sehun လက္ေမာင္းရင္းမွာ ေသြးေတြတအားမ်ားလာတာကို jongin သတိမထိထားမိသည္အထိ ေဒါသထြက္ေနဆဲ...

မခံန္ိုင္ေတာ့သည့္အလား sehun က Jongin လက္ေမာင္းက္ို အသာဆြဲခြာတယ္... ၿပီးမွ ေဒါသေတြနဲ႔ jongin မ်က္ႏွာေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာၾကည့္လိုက္ၿပီး...

" တရားဥပေဒအရ မင္းကိုကိုယ္ပိုင္ေသးတယ္ ကေလး..
ကေလးသိလို႔လည္း ကိုယ္နဲ႔ ေနေနေသးတာမလား..
ကိုယ္ အကိီ်သြားလဲလိုက္ဥိီးမယ္..."

လက္ဖ်ံအထိစီးက်လာတဲေသြးေတြကိုသပ္ခ်ရင္း sehun က Jongin အနားကထထြက္သြားတယ္..

၇လွမ္းေလာက္လွမ္းၿပီးမွ ျပန္လွည့္လာၿပီး ထိုင္ေနဆဲ jongin နဖူးေလးကို sehun ဖိနမ္းကာ ေက်နပ္ျပံဳးေလးနဲ႔ တစ္ခြန္းေျပာတယ္..

" ဗီလိန္ေတြက ပိုခ်စ္တတ္တယ္ ကေလး..."

ေလွာင္ရိပ္ေတြနဲ႔ jongin မ်က္ဝန္းေလးေတြေျကာင့္ သူရင္နာရပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ပါးအိအိေလးကို တစ္ခ်က္ဖ်စ္လိုက္ၿပီးျပံဳးျပကာ တဆစ္ဆစ္နာလာတဲ့ လက္ေမာင္းကိုအုပ္ကိုင္ရင္း အခန္းအျပင္ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္....

အခန္းေသာ့ခတ္ဖိူ႔ိကိူလည္း မေမ့မေလ်ာ့ေပါ့...

Sehun က Emma ကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ သတ္ေသဖို႔ pressure ေပးတဲ့အထိ မုန္းသြားခဲ့သလို
Jongin ကလည္း sehun ကို....

မဟုတ္ပါဘူး... ကေလးက sehun ကိုခ်စ္ပါေသးတယ္...

Jongin ထြက္ေျပးရင္ ခိုးယူေပါင္းသင္းမႈနဲ႔ ဟိုမိန္းမတရားစြဲခံရမွာေၾကာက္လိူ႔မဟုတ္ဘဲ
Sehun ကိုသံေယာဇဥ္က်န္ေနေသးလို႔ ကေလးက sehun ထားတဲ့ အတိူင္းေလးေနေနတာပါ...

ယံုပါတယ္...
Jongin က Sehun ကို ဘယ္ေတာ့မွ မုန္းမွာမဟုတ္ဘုူး...

ၿပီးေတာ့ Jongin က Sehun က္ိုသတ္ေသဖို႔လည္း Pressure ေပးမွာမဟူတ္ပါဘူး...

---- ဦး-----

ဆက္ရန္...
ဧပရယ္ မဖူးလ္ပါဝူးေနာ္ㅋㅋㅋ