the wrong choice

Κεφάλαιο 21

Ανοιγω τα ματια μου και κοιταζω διπλα μου. Θα ηθελα πολυ να ειναι διπλα μου μετα το χθεσινο. Κατι που φυσικα δεν έγινε.

Σηκώνομαι και ντύνομαι. Φοραω μια ζακετα και κατεβαίνω τα σκαλια ήρεμα και σιγά. Πλησιαζω κατω και για ακομη μια φορα τους βλεπω να φιλιούνται παθιασμένα.

Πλεον ξερω ακριβώς πως να αντιδράσω σε ολο αυτο. Δεν θελω να μένω πια εδω. Δεν θελω να παιζει μαζι μου πια. Θα το τελειώσω εδω.

Ανεβαινω ξανα τις σκαλες αθόρυβα. Παίρνω δυο κουτια χαπια μαζι μου. Τα βαζω στην τσεπη μου οπως και το κινητο μου. Μαζι νε τον φορτιστή μου. Βγαινω απο το δωματιο και περναω διπλα στου Νοα.

Παίρνω το τζιν του και ψαχνω τις τσεπες του και βρίσκω μερικα λεφτά. Τα παιρνω και τα βαζω στην τσεπη μου. Μπαινω μεσα κλειδώνω ανοιγω εναν σακο και χώνω μεσα μερικα ακομη ρουχα μου. Ανοιγω το παραθυρο και τον πεταω κάτω.

Ανοιγω την πορτα και κατεβαίνω αθόρυβα τα σκαλιά. Βαζω τα παπούτσια μου και βγαινω εξω. Παω απο πισω περνω τον σακο και αρχίζω να τρέχω.

Στην βιασύνη μου πέφτω και χτυπαω το γόνατο μου. Ανοίγει πληγη αλλα δεν σταματάω να περπατάω. Βλεπω ενα ταξί και μπαινω μεσα. Κεω την παλια μιυ διεύθυνση. Περνω ενα χαρτομάντιλο και παταω δυνατα την πληγη στο ποδι μου.

Μετα απο αρκετή ωρα βλεπω πως εχει σταματήσει η αιμορραγία. Αμεσως χαμογελάω. Πρωτη φορα σταματάει. Αλλα σταματαει. Η θεραπεία πιανει.

Μετα απο λιγες ωρες φτανουμε. Του φινω λεφτα και χωρίς να μπω στο σπιτι πηγαίνω στην καφετέρια που ειχα πιασει καφε. Μπαινω μεσα και πισω απο τον παγκο βλεπω τον Νεϊτ.

"Νομιζω σου έλειψα λιγο"λεω και σηκώνει το βλεμμα του και με κοιταζει έκπληκτος. Έπειτα μου χαμογελαει και βγαινει απο τον παγκο και έρχεται να με αγκαλιάσει.

"Τι εννοεις λιγο. Πολυ. Πολυ μου ελειψες. Που χαθηκες;"ρωταει και έπειταμε παρατηρεί και βλεπει το χτυπημένο ποδι μου."αυτο;"ρωταει."μηπως να σε παω στο νοσοκομείο;"ανήσυχος αναρωτιέται.

"Οχι οχι Νεϊτ δεν χρειάζεται ειμαι καλα. Απλα θελω μια μεγαλη χαρη απο εσενα"λεω και εκεινος με κοιταζει και γνέφει θετικα.

"Ναι"λεει"ναι πες μου οτι θελεις"λεει και με κοιταζει σοβαρός.

"Θα ηθελα αν μπορουσες να με φιλοξενήσεις για λιγο σπιτι σου γιατι δεν εχω που να μεινω θα σου εξηγήσω γιατι"λεω και κοιταω τριγύρω. Δεν ειναι κανενας εδω αλλα δεν νιωθω ασφάλεια.