Κοιτάζω το ρολόι μου και βλεπω πως ειναι 7 το απογευμα. Προχωράω σε αυτην την συνηθισμένη ερημική γειτονιά.
Ειναι μικρή η πόλη και ειμαι σε μια απο τις πιο ερημικές γειτονιές της. Παρόλα αυτα δεν φοβάμαι καθολου. Ζω με την μητέρα μου και τον πατερα μου.
Και οι δυο ομως ζουνε στον κοσμο τους. Ισα που τα βγαζουν περα για τους εαυτούς τους και το σπιτι οποτε εχω πιάσει και εγω δουλεια για να συντηρω τον εαυτο μου.
Χτυπαω την πορτα και μου ανοίγει η μητέρα μου. Περνάω το σαλόνι και μπαίνω στην κουζινα. Ο μπαμπας τέτοια ωρα ειναι στην δουλεια.
"Εμπρος γρήγορα δεν θα σε δει"λεει ψιθυριστά η μαμα μου. Ειμαι σίγουρη πως για ακομη μια φορα εχει φέρει γκόμενο.
Αυτη και ο μπαμπας δεν ειναι μαζι αλλα μπροστα μου το παιζουν πως ειναι. Και ο μπαμπας και η μαμα φέρνουν γκομενους στο σπίτι οταν λείπει ο ενας απο τους δυο.
Ειμαι σιγουρη πως αν το μαθουν θα αρχισουν να ρίχνουν ευθύνες ο ενας στον αλλον πως θα το μαθω κλπ. Δεν τους εχω πει ακομη πως γνωρίζω.
Μα ελα τωρα ειμαι 18. Για τοσο χαζη με εχουν; Νομιζουν πως ειμαι κανενα μικρο κοριτσακι που μπορουν να το ξεγελασουν ακομη;
"Λοιπον Αννα πως εισαι αγαπη μου ολα καλα;"ρωταει καθως μπαινει στην κουζίνα και κάθεται διπλα μου και με κοιταζει που τρωω τα χόρτα του βουνού που μαγείρεψε.
"Ναι μαμα οπως παντα μια ακομη βαρετη μονότονη μερα στην δουλεια περασε"απανταω αμεσως και την κανω να γελάσει.
"Γιατι το λες αυτο γλυκια μου; δεν ηταν ο Χάρης εκει να σε διασκέδαση;"ρωταει. Ναι η μητέρα μου παντα αναφέρει τον χαρη το αγόρι μου.
Τον συμπαθεί ιδιαίτερα. Και ναι. Δεν λεω. Ειναι εξαίσιο παιδι. Και τον αγαπουσα αλήθεια. Και τον νοιάζομουν. Τελευταία βέβαια δεν νιωθω οπως ένιωθα.
Οχι πως δεν τον νοιάζομαι. Απλα δεν νιωθω να ειμαι ερωτευμένη η κατι μαζι του πλεον. Ειναι σαν την καθημερινή μου βαρετή ρουτίνα.
Ειναι και αυτος μεσα σε αυτην."οχι μαμα δεν ηταν εκει ο Χάρης"λεω αποφεύγοντας να της πω τα συναισθήματα μου. Γιατι παντα αυτο εκανα άλλωστε.
"Ενταξει αγαπη μου δεν θα σε πω να μου πεις τον λογο που δεν κανονιζεις μαζι του. Κατανοώ οτι εισαι κουρασμένη"λεει και απλα γνεφω.
YOU ARE READING
the wrong choice
Fantasy"Με λενε Άννα"του λεω καθώς παρατηρώ τον χορό γύρω μου. Το διαμέρισμα του είναι σαν να ειναι κάποιος κλέφτης και να έχει έρθει να μείνει εδω κρυφά. Εχει μια πορτα που υποθέτω πως θα ειναι το μπανιο και μια μικρή κουζινα απέναντι μου ενω εδω υπάρχει...
