the wrong choice

Κεφάλαιο 12

Σηκωνομαι και ενω περιμένω να δω διπλα μου τον Νοα δεν ειναι εκει. Φυσικα και δεν μου αρεσε αυτο ομως εγω του ειπα να ερθει να κοιμηθει μαζι μου.

Αυτο απαραίτητα δεν σημαίνει κατι ουτε για εμενα οπως ουτε και για εκεινον και τελειωνει εκει το θεμα. Δεν πρεπει να σκεφτομαι αυτο τωρα.

Σηκωνομαι ετοιμαζομαι για την δουλειά μου και κατεβαίνω στην κουζινα ετοιμη. Βαζω ενα φλυτζάνι καφε και καθομαι στην διπλα θεση απο αυτον.

"Πως εισαι;"ρωταει τελικα εκεινος αφου εγω αποφασισα να μην πω κατι και να μεινω σιωπηλή.

"Μια χαρα ειμαι εσυ;"ρωταω και εκεινος γνέφει.

"Και εγω μια χαρα"λεει χωρις να με κοιταζει και πιέζω τα χειλη μου μεταξύ τους. Ειναι ολο πολυ αβολο αλλα θα προσπαθήσω να το προσπεράσω έξαλλου εχω και σε μια δουλεια να παω.

"Ενταξει παω εγω και θα τα πουμε"λεω και σηκωνομαι να φυγω. Δεν λεει κατι οποτε ξεκινάω για την δουλειά.

Μολις φτανω παιρνω αμεσως το μπλοκακι μου και περιμενω στο μπροστα μερος και σύντομα για ακομη μια μερα πιανω δουλεια.

Πηγαινω πανω κατω και πραγματικα νομίζω οτι εχω ξεπατωθει. Εχω ζητήσει και υπερωρίες απο τον Νεϊτ για να μπορεσουμε να τα βγαλουμε περα με τον Νοα. Πρεπει να μπαινουν στο σπιτι οσα περισσότερα χρήματα μπορουμε.

Και αφου επιτέλους σχολάω περνω τα λεφτα και βγαινω εξω απο το μαγαζι. Ειναι σκοτεινά απλα οπως λεω παντα δεν φοβάμαι. Αληθεια δεν φοβαμαι. Επίσης παντα μου έρχεται η φραση που μου ειχε πει ο Νοα.

Ετσι οπως περπατάω ενα χερι κλείνει το στομα μου και με τραβαει στον τοιχο. Ειμαι έτοιμη να ουρλιάξω καθως σκεφτομαι πως πραγματα που δεν μου εχουν συμβεί ποτε στην ζωη μου συμβαίνουν τωρα.

Ειναι σκοταδι και δεν εχω ιδεα μεχρι που μυρίζω το άρωμα. Ειναι γνωστό. Ειναι του Νοα. Βγαζει το χερι του απο το στομα μου και ενώνει τα χείλη μας.

Ειναι κρυα τα χειλη του και τα νιωθω τοσο διαφορετικά πανω στα ζεστα δικα μου μα νιωθω πως ταιριάζουν απόλυτα. Γιατι ομως με φιλαει; εγω γιατι τον φιλαω;

Κανει πισω και φυγαω και βλεπω να θολώνει το μπροστα μου απο το κρύο σε αντιθεση με την ζεστη μου ανασα.