the wrong choice

Κεφάλαιο 10

Ανοίγω διάπλατα τα ματια μου και κοιτάζω δεξια αριστερά. Νιωθω λιγακι κουρασμενη αλλα χωρις δεύτερη σκεψη σηκώνομαι ετοιμη για να παω στην δουλεια μου.

Καθως αλλαζω τα ρουχα μου παρατηρώ στα χερια μου και στα πλευρα μου μερικούς μώλωπες. Δεν καταλαβαίνω απο που ηρθαν γιατι ουτε χτυπησα ουτε τιποτα.

Τους ακουμπαω αργα και παρατηρώ πως δεν με πονανε καν. Δεν καταλαβαίνω υπαρχει περίπτωση να μην ειναι μώλωπες και να ειναι κατι αλλο;

Φοραω τα ρουχα μου και δεν δίνω περεταίρω σημασία. Κατεύθυνομαι προς το μαγαζι και μπαινω αβέβαιη μεσα. Βλεπω πισω απο το πάγκο το παιδι που ηταν και την προηγούμενη και τον πλησιάζω.

Δεν με εχει προσέξει ετσι οσο πλησιαζω τον παρατηρώ.( AgapiKal δικό σου😂😍) Ειναι πανέμορφος τελικα. Εχει ξανθα ομορφα μαλλια με γαλανα ματια. Ειναι σιγουρα πολυ ψηλότερος απο εμενα και τα χαρακτηριστικά του γενικα μοιάζουν με μοντέλου.

"Συγνώμη"λεω αφου φτανω στον παγκο για να με προσέξει και σηκώνει το βλεμμα του προς τα εμενα"ειμαι η κοπελα απο χθες.."λεω και εκεινος γελαει και γνέφει.

"Ναι το ξερω..δεν ξεχνάω μεσα σε μια μερα"λεει και εγω γελαω καπως αμήχανα αφου δεν καταλαβαίνω το χιούμορ του.

"Λοιπον τελικα τι θα γίνει θα την παρω την δουλεια;"ρωταω ξανα αμηχανα και εκεινος χαμογελαει.

"Ναι λοιπον η θεση ειναι δικη σου"λεει και χαμογελάω. Αρχιζει να μου εξηγεί τι πρεπει να κανω και μολις τελειώνει πιανω δουλειά.

Διαφορει πελάτες μπαινουν και εγω πηγαινω να παρω παραγγελίες. Πλησιαζω και σε ενα ακομα τραπεζι τελείως αφηρημένη.

"Τι θα παρετε;"ρωταω και κοιταζω. Στο τραπεζι κάθονται ο χαρης με την Λορα και απλως με κοιταζουν και οι δυο έκπληκτοι.

"Ε δυο καφέδες γαλλικους"απαντάει ο χαρης και εγω γνεφω το σημειώνω στο μπλοκάκι και φευγω αμεσως απο εκει. Παω να μπω στην κουζινα για να δωσω το χαρτακι στον Νεϊτ και να παω στην κουζινα να πιω λιγο νερό.

Ακνοιγω το ντουλαπι ενω τρέμουν τα χερια μου γεμίζω το ποτήρι με νερο και πινω. Το αφηνω και γυρναω να φύγω. Και τοτε καρφωνομαι πανω στο ανοιχτώ ντουλάπι.