မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္ Season - 1( Zawgyi+Unicode)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္အပိုင္း (၇)

===============

မုန်တိုင်းများ၏အရှင်သခင်
အပိုင်း (၇)

မင်းကြီးသည် လေကိုရှုလိုက်ပြီးမှ ကမာကိုလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ကမာ.....လာတော့.....ပုံက မပြီးသေးဘူး..."

ကမာလည်း မင်းကြိးအမိန့်အတိုင်း ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မင်းကြီးက မိမိ၏ ပုံတူဆွဲချင် သည်ဆိုတော့ သူ့အမိန့်အတိုင်းထိုင်ပေးလိုက်သည်။ မိမိကို မိန်းကလေး အဝတ်အစားဖြင့်ဆွဲထား မှန်း မသိပေ။ သို့သော် မိမိအပေါ် မင်းကြီး၏ အကြည့်တို့ စူးရဲလာမှန်းတော့ သိသည်။ ကမာ မည်သူ့ကိုမှမပြောဝံ့ပေ။ တာတာလူရိုင်း စစ်သူကြီး၏ အကြည့်လောက် မဟုတ်သည့်တိုင် မင်းကြီး၏ အကြည့်က မိမိအပေါ် သူများနှင့် မတူသည်ကိုတော့ခံစားမိသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းကြီးနှင့် အကြည့် ကို သိပ်ရင်မဆိုင်ရဲပေ။

မုန်တိုင်းများ၏အရှင်သခင်
အပိုင်း (၆)
မွန်ဂိုမင်းကြီး တေးဟာခန်သည် တနေ့ထက်တနေ့ ကမာအပေါ်စွဲလန်းသည့်စိတ်ကို မအောင့်နိုင် တော့ပေ။ ကမာကို မိမိပိုင်ဆိုင်ချင်သည်။သို့သော် မျိုးတူတစ်ဦးနှင့် ဘယ်လို ချစ်တင်းနှောရမည်ကို တေးဟာခန် မသိပေ။ ထို့ကြောင့် အခက်ကြုံနေသည်။ မိဖုရားများကို တစ်စက်မှ စိတ်ထဲမရှိပဲ ညတိုင်း ကမာနှင့် ချစ်တင်းနှောချင်သည့် စိတ်သာ ပြင်းထန်လာခဲ့သည်။
ကမာ၏ လှုပ်ရှားပုံ၊ ကမာပြုံးပုံတို့ကို မိမိညတိုင်းပုံဆွဲနေမိသည်။ ညတိုင်း ညနက်မှ အိပ်နေသဖြင့် အတွင်းဝန်ကြီးက ဖွင့်မေးတော့သည်။
"မင်းကြီး ဒီရက်ပိုင်းတစ်ခုခု အလိုမပြည့်သလိုဖြစ်နေတယ် လို့ ကျွန်တော်မျိုးထင်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်မျိုးက အရှင့်ငယ်ကျွန်ပါ။ ကျွန်တော်မျိုးကို မိန့်ပါ။ အရှင် အလိုပြည့်အောင် ဆောင်ရွက် ချင်ပါတယ်။"
တေးဟာခန်က တွေဝေနေုပြီးမှ မေးလိုက်သည်။
"ဘိုးတော်နဲ့ ပါရှားမိဖုရားအကြောင်း စဉ်းစားနေတာ အတွင်းဝန်ကြီး။"
အတွင်းဝန်ကြီးက ကရုတစိုက်နားထောင်ပေးသည်။
"ကျွန်တော်မျိုး ပါရှားမိဖုရားအကြောင်း ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ "
တေးဟာခန်က ဆက်မေးလိုက်သည်။
"ဘိုးတော် ပါရှားမိဖုရားနဲ့ ဘယ်လိုချစ်တင်းနှောတယ်ဆိုတာ အတွင်းဝန်ကြီး သိသလား။"
အတွင်းဝန်ကြီးက သဘောပေါက်သွားသည်။
"မင်းကြီး အဲ့ဒိအကြောင်းကိုကျွန်တော်မျိုးကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ "
တေးဟာခန်၏ မျက်နှာကြည်လင်လာခဲ့သည်။
"ကျုပ်အဲ့ဒီအကြောင်း သိချင်တယ်။"
"ဒါဆို မင်းကြီးကို လျို့ဝှက်ပြီး တစ်နေရာကို ခေါ်သွားပါရစေ။ အဲ့ဒီမှာ မင်းကြီး သိချင်တာ အားလုံးသိသွားပါလိမ့်မယ်။"
တေးဟာခန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
"မနက်ဖြန်ည စီစဉ်လိုက်။"
တေးဟာခန် တက်ကြွသွားသည်။ မိမိလိုချင်သော အဖြေကိုရသည်နှင့်ကမာလေးကို အပိုင် သိမ်းရမည်။ ထိုအတွေးဖြင့် တေးဟာခန် ပျော်ရွှင်စွာအိပ်စက်သွားသည်။
အတွင်းဝန်ကြီးက မင်းကြီး၏ ကိုယ်ရံတော်များကိုရွေးချယ်ကာ မြို့ထဲသို့ ရုပ်ဖျက်ကာ ထွက်ခဲ့ ကြသည်။ ထိုနေရာကား တေးဟာခန် လုံးဝထင်မထားသည့် ယောကျ်ားလေးများသီးသန့်ထား သည့် အပျော်ဂေဟာဖြစ်သည်။ ဖွင့်ထားသူက ပါရှားလူမျိုးဖြစ်သည်။ထိုကုန်သည်က မွန်ဂိုစကားမွတ်အောင် ပြောတတ်သည့် အင်မတန်ကို ဆက်ဆံရေးပြေပြစ်သူဖြစ်သည်။
သူ့ဂေဟာသည် လူတိုင်းကို လက်မခံ။ အဆက်သွယ်နှင့်မှ ဝင်လို့ရသည်။ ဂေဟာမှ ကောင်လေးများ က မိန်းကလေးရှုံးအောင်ကို အလှပြင်ထားကြသည်။အင်မတန်ကို လှပကာ တန်ဖိုးကြီးသော အဝတ်များကို ဝတ်ထားကြသည်။ မသိလျှင် မိန်းမအစစ်ဟုထင်ရသည်။
စင်မြင်ပေါ်တွင် မိန်းကလေးထက်လှသော ကောင်လေး ၄ ယောက် ညီညာလှပစွာကနေသည်။ အကများက မြင်သူကို မရိုးမရွဖြစ်စေသောအကများဖြစ်သည်။ အတွင်းဝန်ကြီးက ဈေးအကြီးဆုံး ဝိုင်းကိုယူလိုက်သည်။ ထိုနေရာက စားပွဲဝိုင်းကို ဝယ်ရခြင်းဖြစ်သည်။. ရှေ့ဆုံးဝိုင်းက ဈေးအကြီးဆုံး။ ရွှေစ တစ်ရာပေးရသည်။ ထိုဝိုင်းဝယ်လိုက်သည်နှင့် ဆိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင် တန်ဖိုးအကြီးဆုံး တိုင်းတပါး မှလာသောအရက်ကို လက်ဆောင်လာပေးသည်။ အရက်ဌဲ့ပေးရန် အချောဆုံးကောင်လေးများကို ရသည်။ တန်ဖိုးကြီး အစားအစာများသာမက သစ်သီးစို ၄ မျိုး၊ သစ်သီးခြောက် ၄ မျိုး။သစ်သီးယို ၄ မျိုးရသည်။
စင်နှင့်တည့်တည့် ရှေ့ဆုံးတွင်ထိုင်ပြီး တေးဟာခန်က ကောင်လေး ချောချောလေးများ၏ အကကို စိတ်တိုင်းကျ ရှူစားနေတော့သည်။ ခဏကြာတော့ အတွင်းဝန်ကြီးကို မေးလိုက်သည်။
"ကျုပ်သိချင်တာကို ပြတော့လေ။"
အတွင်းဝန်ကြီးက ရွှေထုပ်ကို ကိုင်ကာ ဆိုင်ရှင်ထံထွက်သွားကာ စကားနည်းနည်းပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ရှင်က ရွှေထုပ်ကို လက်ခံကာ စိတ်တိုင်းကျစီမံထားသည့် အပေါ်ထပ်အခန်းထဲသို့ ဦးဆောင်ကာ ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲတွင် မီးရောင် မှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားသည်။ တေးဟာခန်သည် နန်းတွင်းမှ အဆောင်တခုအလား တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းများဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသော အခန်းကို လှည့်ကြည့် လိုက်စဉ် အစောင့်နှစ်ဦးက လူငယ်တစ်ဦးကို တွဲကာ အခန်းထဲသို့ဝင်လာပြီး ကောင်လေးကို ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။
"သခင်ကြီး သူတို့က အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အစိမ်းအရိုင်းကောင်လေးကို ဘယ်လိုစပြီး ချစ်ရတယ်ဆိုတာကို လက်တွေ့ပြပါလိမ့်မယ်။ သခင်ကြီးက ခုံမှာအရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေတုန်း သခင်ကြီးကို ပြုစုပေးဖို့ ကောင်လေးတစ်ယောက်လာပါလိမ့်မယ်။"
တေးဟာခန်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သောအခါ အတွင်းဝန်ကြီးက အခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်။ ဇာခန်းစီးနောက်မှ တေးဟာခန် စိတ်ဝင်တစားကြည့်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ ဆိုင်ရှင်က ချောမောလှပ သောကောင်လေးတစ်ဦးကိုခေါ်လာပြီး အရိုအသေပေးကာ ပြောလိုက်သည်။
"သခင်ကြီးကို ဒီကောင်လေးက လောကစည်းစိမ်ရအောင် ပြုစုပေးပါလိမ့်မယ်..."
တေးဟာခန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ဆိုင်ရှင်ထွက်သွားသောအခါ လူငယ်က တေးဟာခန်ရှေ့တွင် ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်ပြီး တေးဟာခန်၏ ညီဘွားကို လာကိုင်သဖြင့် အနည်းငယ်လန့်သွားသည်။ မိမိတွင် အတွေ့အကြုံ မရှိသည်ကို သိပုံဖြင့် သူက ရိုကျိုးစွာရှင်းပြသည်။
"သခင်ကြီး ကျွန်တော့်ကို ပြုစုခွင့်ပေးပါ ခင်ဗျာ...."
တေးဟာခန် သက်ပြင်းရှိုက်ကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ကောင်လေးကို လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။ တေးဟာခန်သည် ဇာပုဝါနောက်မှတဆင့် ကုတင်ပေါ်တွင် လူငယ်လေးကို တောင့်တင်းသော လူရွယ်တစ်ဦး ပြုစုကာ စိတ်ပါအောင်လုပ်ပေးနေသည်ကို ကြည့်နေမိစဉ် မိမိ ညီလေးလည်း ပူနွေး သော အာခံတွင်းထဲသို့ရောက်သွားတော့သည်။
ဆေးတမျိုးတိုက်ထားခြင်းခံရသည့် လူငယ်လေးကို မည်သို့မည်ပုံ ပြုစုကာ စိတ်ပါလာအောင် လုပ်ပေး သည်ကို ကြည့်ရင်း တေးဟာခန်လည်း လက်တွေ့ခံစားချက်တရှိန်းရှိန်းတက်လာသည်ကို ကိုယ်တွေ့ခံစားနေရသည်။ ကောင်လေး၏ ဘယ်နေရာကို ထိလိုက်လျှင် မည်သို့ဖြစ်သွားသည်ကို ကြည့်ကာ မှတ်သားနေမိသည်။ ကမာကို မိမိပြန်ပြုစုပေးရမည် မဟုတ်လား။
လူရွယ်၏ အပြုအစုဝယ် ကောင်လေး တောင့်ကာ တချီပြီးသွားသည်။ ထို့နောက် ကောင်လေးကို မှောက်ကာ ရွှေတွင်းကို ဘယ်လိုစတူးသည်ကို အသေးစိတ်ပြသည်။ တေးဟာခန်သည် မြင်ကွင်းကြောင့်ရော ပြုစုပေးသော ကောင်လေးကြောင့်ရော တချီပြီးသွားသည်။ ထို့နောက် ကောင်လေး၏ ကျွမ်းကျင်သော အပြုအစုကြောင့် နောက်တချီပြန်နိုးလာပြန်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် လူရွယ်က ကောင်လေးကို မှီအုံးတခုပေါ်မှောက်ခိုင်းထားပြီး တင်လေးကိုဆွဲယူကာ အသင့်အနေ အထားဖြင့် ပြင်ဆင်ပေးပြီးနောက် တေးဟာခန်ကို အရိုအသေပြုကာ
"သခင်ကြီး ခရီးစဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ စလို့ရပါပြီ။ "
လူရွယ်ပြောလိုက်သည်နှင့် တေးဟာခန်ကို ပြုစုပေးသော ကောင်လေး အရိုအသေပေးကာ အခန်းထဲ မှထွက်သွားသည်။ လူရွယ်လည်း ထွက်သွားသည်။ ထိုအခါမှ ထိုခုတင်ပေါ်မှ ကောင်လေးက အတွင်းဝန်ကြီး မိမိအတွက ်ဝယ်ပေးထားသော ကောင်လေးဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်သည်။ တေးဟာခန် လည်း တင်းမာနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ခုတင်ပေါ်တက်ကာ ထိုအသားညိုချော ကောင်လေးကို ကမာ အမှတ်ဖြင့် စပြီးခရီးဆက်လိုက်သည်။

"အား.....ဟား......"
မယုံကြည်စရာ တင်းကျပ်ပူနွေးသော တွင်းက မိမိတခါမှ မခံစားဖူးသည့် အတွေ့အကြုံသစ်ကို ပေးနေသည်။ တေးဟာခန်သည် ခက်ခဲသော ခရီးကို အဆုံးထိလျှောက်လှမ်းလိုက်သည်။ တကြီမ်ပြီး တော့ မရပ်နိုင်တော့သဖြင့် နောက်တကြိမ်၊ ပြီးတော့ နောက်တကြိမ် ဖြင့် သုံးကြိမ်တိတိ ခရီးဆက်မိ လိုက်သည်။ မိမိသတိဝင်လာတော့ ကောင်လေးကိုယ်ထဲမှ ဖြူဖြူနှင့် နီနီအရည်များရောထွေးနေသည်။

တေးဟာခန်သည် ကောင်လေးကို သနားသွားးပြီး ထိုကောင်လေးကို ဝယ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"သခင်ကြီး..."
အတွင်းဝန်ကြီးက အခန်းထဲမှ ထွက်လာသော မင်းကြီးကို ခေါ်လိုက်သည်။ မင်းကြီးက ကျေနပ်နှစ်သိမ့် ဟန်တူသည်။
"ဒီကောင်လေးကို ဝယ်ခဲ့လိုက်။ သူက တွေ့ထူးတယ်။ ပြီးတော့ကျုပ်ကို ပြုစုပေးတဲ့ ကောင်လေးကို ဆုချလိုက်ဦး။ "
တေးဟာခန် ထိုဆောင်ကြာမြိုင်မှ ထွက်လာပြီးနောက် အဖြေကို ရလိုက်ပြီဖြစ်လို့ ပျော်တပြုံးပြုံးဖြစ်နေသည်။
တင်မော်ရင်ကို သံတမန်ကိစ္စဖြင့် ဂိုယိုပြည်ကို စေလွှတ်လိုက်သည်။ ဂိုယိုပြည်နှင့် အဆင်ပြေ အောင်လုပ်ဖို့ အာဏာကုန်လွှွဲအပ်လိုက်သည်။

တင်မော်ရင်သည် နောင်တော်မှာကြားထားသဖြင့် ကမာကို တယောက်တည်းမထားခဲ့ချင်သော် လည်း ယခုက အရေးကြီးသော တိုင်းပြည်ရေးဖြစ်လို့ မသွားလို့မရပေ။ ထို့ကြောင့် ကမာကို သေချာ မှာကြားကာ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်။

ကမာသည် နောင်တော် နှစ်ဦးမရှိသဖြင့် အားငယ်သွားသည်။ မင်းကြီးက ကမာကို ချိုသာစွာဆက်ဆံ သော်လည်း သက်ဦးဆံပိုင် ဘုရင်ကြီးဆိုတော့ ကြောက်ရသည်။ ဒါတောင် ကျောက်မိဖုရားလူများက မိမိကို မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေသည် မဟုတ်လား။

"အကိုလေး ကြာမှာလားဟင်.."
"မကြာပါဘူး။ တပတ်လောက်ဆို ပြန်ရောက်ပါပြီ။သတိနဲ့နေနော်.... မင်းကြီး စိတ်ညိုငြင်အောင် မလုပ်မိစေနဲ့နော်။"
ကမာ မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
အကိုလေး သွားပြီးနောက်တနေ့တွင် မင်းကြီးကအမဲလိုက်ထွက်မည်ဟု ဆိုသည်။
"ကမာ မင်းလည်း လိုက်ရမယ်။ ကျုပ် တောထဲမှာ ၃ ရက် အမဲလိုက်ခရီး စီစဉ်ထားတယ်။ ကျုပ်တို့ အေးအေးဆေးဆေး တောထဲမှာ အနားယူကြတာပေါ့..ကျုပ်တို့ မနက်ပိုင်း ထွက်ကြမယ်။"
ကမာ အရဲစွန့်ကာမေးလိုက်သည်။
"မင်းကြီး မိဖုရားခေါ်မသွားဘူးလား..."
တေးဟာခန်က ရယ်မောလိုက်သည်။ ရိုးသားလှသော ကောင်လေးကို ရှင်းပြလိုက်သည်။.
"ဒါက ကျုပ်ရဲ့သီးသန့် အပန်းဖြေခရီးလေ။ သူတို့က ဘာကြောင့်လိုက်ရမှာလဲ။ မင်း မြင်းစီး၊ မြှားပစ်ရတယ် မဟုတ်လား"

"ရပါတယ် အရှင်။ "
တေးဟာခန် ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်သည်။ ချစ်သော ကောင်လေးကို မိမိပိုင်ရတော့မည်။ ကမာက မိမိကို ကြောက်ရွံ့နေပုံရသည်။ ကမာကို မိမိဆည်းပူးထားသော ပညာများဖြင့် အစွမ်းကုန် ပြုစားကာ မိမိကို စွဲလန်းအောင်လုပ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ညတိုင်း ဝယ်ထားသော ကောင်လေးဖြင့် လေ့ကျင့်ထားသဖြင့် တေးဟာခန် အတော်ကို အထာသိ နေပြီ။ ချစ်သော သူလေးအတွက် မိမိဒီလောက် ကြိုးစားနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်လေးကို အာဏာဖြင့် သိမ်းပိုက်တာမျိုးမလုပ်ချင်ပေ။ ကောင်လေး၏ အချစ်ကို လိုချင်သည်။ ကောင်လေး ကိုယ်တိုင် လိုလားစွာဖြင့် လက်ခံတာကို လိုချင်သည်။
အပြာရောင် ဝတ်စုံလေးဖြင့်ကမာသည် မင်းကြီး၏ အဖွဲ့ဖြင့် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ခရီးစဉ်ကို အမတ်ချုပ်ကြီးပဲ သိသည်။ မင်းကြီး မရှိခိုက် တိုင်းပြည်ကို အမတ်ချုပ်ကြီးက အုပ်ချုပ်ပေးမည်။ မင်းကြီး ဘယ်သွားသည်ကို မိဖုရားခေါင်ကြီးပင် မသိပေ။ ယခုက အထူးလျို့ဝှက်ခရီးဖြစ်သည်ကို ကမာ လုံးဝမသိပေ။ ယခုခရီးက မိမိကိုအရယူရန် စီစဉ်သော ခရီးဆိုတာသိလျှင် ကမာ မွန်ဂိုပြည်မှ ထွက်ပြေးမည်ဖြစ်သည်။
တောနက်ထဲသို့ရောက်သော် သက်တော်စောင့်အဖွဲ့ ကတောခြောက်ပေးပြီး မင်းကြီးနှင့်ကမာက အမဲလိုက်သည်။ အမဲရမှာ စားရန်စီစဉ်ထားကြသည်။ မင်းကြီးက မြှားပစ်တာ လက်ဖြောင့်လှသည်။ နေ့ခင်းတွင်း သမင်တစ်ကောင်ကို ရသည်။
မင်းကြီးက ကမာကို အကြောက်ပြေရန် ငယ်စဉ်ဘဝအကြောင်းကို ပြောနေသဖြင့် ကမာ မင်းကြီးကို နည်းနည်းရင်းနှီးလာသည်။ နန်းတွင်းကထက် လွတ်လပ်သောကြောင့် ကမာ နည်းနည်းနေသားကျ လာသည်။ မင်းကြီးကပြောထားသဖြင့် မင်းကြီးနှင့်အကိုလေးက ငယ်စဉ်ကတည်းက ကစားဖက်ဆို တာ သိပြီး နည်းနည်းတော့ ရင်းနှီးစိတ်ဝင်လာသည်။
တေးဟာခန်က ကမာကို တမင် ရင်းနှီးအောင်လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တေးဟာခန် ထင်သည့်အတိုင်း တင်မော်ရင်အကြောင်းပြောရင်း ကမာ မိမိကို ရင်းနှီးလာလေပြီ။ ရလာသော အမဲကို ကင်ပြီး ကမာနှင့်အတူ ညနေစာကို စားကြသည်။ ကမာသည် မင်းကြီးတိုက်သော ဝိုင်ကို သောက်ပြီး အိပ်ချင် လာသည်။ မင်းကြီးကို ခွင့်တောင်းကာ မိမိအတွက်ပြင်ထားသော ရွက်ဖျင်တဲသို့သွားအိပ်လိုက်တော့ သည်။
မင်းကြီးတိုက်သော ဝိုင်ထဲတွင် အစွမ်းထက်သော ဆေးတစ်မျိုးပါသည်ကို ကမာလုံးဝမသိပေ။ တဲထဲသို့ရောက်သည်နှင့် ကမာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ မိမိအိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် မိမိရွက်ဖျင်တဲ ထဲ လူတစ်ဦးဝင်လာသည်ကို လုံးဝမသိတော့ပေ။
တေးဟာခန်သည် ဆေးအရှိန်နှင့် အိပ်ပျော်နေသော ကမာကို ကြည့်ကာ ရင်ခုန်စွာဖြင့် အနားကို တရွေ့ရွေ့ကပ်လာခဲ့သည်။ မီးရောင်အောက်တွင် အလှနတ်သမီးလေး အိပ်ပျော်နေသည်က မြင်သူကို ရူးလောက်အောင်ပြုစားနေသည်။
တေးဟာခန်သည် ကမာ၏ နှင်းဆီရောင်နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိစဉ် စိတ်ရောကိုယ်ပါ သိလိုက်ရ သည့်အချက်က ကမာကို မိမိအရမ်းချစ်နေမိပြီ။ အရမ်းကို လိုချင်နေပြီ။ မိမိညီဘွားကလည်းပေါက်ကွဲ လုမတတ် တင်းမာနေပြီ။ သို့သော ်တေးဟာခန် စိတ်ကို ထိန်းလိုက်သည်။ ချစ်သော ကောင်လေးကို မနာကျင်စေချင်ပါ။ ထို့ကြောင့် မိမိလေ့လာထားသောပညာကို သုံးကာ ကမာကို စိတ်ရှည်စွာ နူးနပ်ပေးလိုက်သည်။ ပထမညက ကမာကို လုံးဝချစ်တင်းမနှောသေးပါ။ ဆေးအရှိန်ဖြင့် စိတ်ကြွနေ သော နတ်သားလေးကို အရှိန်တက်အောင် လှုံ့ဆော်ပေးကာ အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးရင်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုည ကမာ၏ တွင်းဝကို ချဲ့ရုံသာ ချဲ့ပေးခဲ့သည်။ ကမာကို သုံးချီလောက်ပြီး အောင် ပြုစုပေးလိုက်သည်
ကမာက တေးဟာခန်၏ အပြုအစုဝယ် လူးလိမ့်နေသည်။ စိတ်မှတ်မဲ့ဖြင့်ငြီးတွားကာ လူးလိမ့် နေသည်။ ကမာကို အမျိုးမျိုးပြုစားကာ တေးဟာခန်သည် အပြစ်ကင်းသည့် အသားအရေကို တလက်မ မလွတ်အောင် အနမ်းပေးနေမိသည်။
ပါးပြင်၊ နူတ်ခမ်း၊ လည်ပင်း၊ ရင်ဘတ် နေရာအားလုံး ထပ်တလဲလဲ နမ်းရှိုက်နေမိသည်။ မွှေးသော၊ ချိုသော ။ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ တေးဟာခန်ကို အရိုင်းစိတ်ထန်လာစေသည်။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ တိတ်တဆိတ် ခေါ်လာသော ကောင်လေးကို ခေါ်ကာ ပျော်ပါးလိုက်ရတော့သည်။
ကမာသည် မနက်နှိုးလာတော့ နှုန်းကာ အားမရှိသလို ခံစားနေရသဖြင့် အံ့အားသင့်နေသည်။ မနေ့က အမဲလိုက်ရသောကြောင့် ပင်ပန်းသွားသည်ဟုသာ ထင်သည်။ မိမိ၏ ကိုယ်လက်များလည်း နာနေသဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒိလောက်နုရသလားဟု တွေးကာ ဒေါပွနေမိသည်။
ဒုတိယနေ့တွင်လည်း ကမာ ညစာစားပြီးသည်နှင့် အရမ်းအိပ်ချင်လာတော့သည်။ နောက်ဆုံး မိမိရွက်ဖျင်တဲသို့ရောက်ပြီးလှဲချလိုက်သည်နှင့် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ တေးဟာခန်သည် ကမာကို ဆေးပိုထည့်လိုက်သဖြင့် ကမာ ယခုည ပိုလို့စိတ်ကြွနေတော့မည်။ တေးဟာခန်သည် ကမာကို ပြုစုပေးပြီး ညင်သာစွာဖြင့် အချစ်ခရီးစတော့သည်။ ဆေးအရှိန်ဖြင့်၊ ပြင်ဆင်ထားပေးမှုဖြင့် ကမာ သိပ်မနာကျင်ပဲ ချစ်ခရီး အဆုံးထိရောက်သွားတော့သည်။ တညလုံး ဘာမှ မသိပဲ မင်းကြီးပြု သမျှ နုနေရတော့သည်။
မနက်နိုးလာသောအခါ ကမာသည် မိမိအနောက်ပိုင်းမှ နာကျင်မှုနည်းနည်းခံစားရပြီး ကိုယ် လက်သန့်စင်ချိန်တွင် မိမိကိုယ်ထဲမှ အရည်တချို့စီးကျလာသဖြင့် ကမာ ရင်ထိတ်သွားသည်။
တာတာလူရိုင်းကြီး၏ သိမ်းပိုက်မှုကို ခံထားရသဖြင့် မိမိဘာဖြစ်ခဲ့သည်ကို ချက်ချင်းသိလိုက်သည်။ ညက မိမိကို တယောက်ယောက်အရယူသွားလေပြီ။ ကမာ ရေချိုးရင်း မျက်ရည်ကျမိသည်။ မင်းကြီးလား၊ စစ်သည်တော်ထဲက တယောက်လားတော့မသိတော့ပေ။
"ကမာ... မင်းကြီးခေါ်နေတယ်။"
အတွင်းဝန်တစ်ဦးလာခေါ်သဖြင့် ကမာ မျက်ရည်သုတ်ကာ အမြန်ဆုံးပြင်ဆင်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။ ကမာက မနက်စာ အတူစားရန်စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
တေးဟာခန်သည် ညက ကမာကို အရယူပြီးနောက် ကမာကို ချစ်သည့်စိတ်က ဒီရေအလားတိုးလို့ သာ နေသည်။ ကမာမလာသေးသရွေ့ မနက်စာ မစားနိုင်သေးသဖြင့် အတွင်းဝန်ကြီးကို လွှတ်ကာ သွားခေါ်ခိုင်းရသည်။ ရွက်ဖျင်တဲထဲ ဝင်လာသော ကမာကို ချစ်ရည်ရွှမ်းစွာစိုက်ကြည့်ပြီး ထကာ ကြို မိသည်။ တေးဟာခန် မိမိကိုယ်ကို ချုပ်ထိန်းလို့မရတော့ပေ။ ကမာကို မြင်သည်နှင့် ချစ်စိတ်သာ ပေါ် နေတော့သည်။
"ကမာလေး လာ... ကျုပ် မင်းနဲ အတူ စားချင်လို့စောင့်နေတာ... လာ ကျုပ်ဘေးမှာ ထိုင်...."
မင်းကြီး၏ ယခင်နှင့် မတူသော ဆက်ဆံရေးကြောင့် ညက မိမိကို အရယူသွားတာ မင်းကြီးမှန်းသိ သွားသည်။ ကမာ ကြောက်ရွံ့စွာ၊ ရှက်ကြောက်စွာ မျက်လွှာချကာ မင်းကြီးဘေးတွင် ဝင်ထိုင် လိုက်သည်။
တေးဟာခန်သည် ကမာ မျက်နှာညှိုးနေသောကြောင့် စိတ်ပူပြီး နဖူးလေးကို စမ်းလိုက်ကာ မေးလိုက်သည်။.
"နေမကောင်းဘူးလား ကမာ..."
ကမာ အလန့်တကြားလေး မော့ကြည့်လိုက်စဉ် ယုန်ကလေးလို မျက်လုံးလေးကို မင်းကြီး မြင်လိုက်ကာ နမ်းချင်စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မေးလေးကိုပင့်မကာ နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိသည်။

"မင်း...ကြီး...."
ကမာ စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။ မင်းကြီး၏ အနမ်းကို လန့်ကာ ရုန်းလိုက်သော်လည်း မင်းကြီးက ဂုတ်ကို ချုပ်ကာ နမ်းနေသဖြင့် ရုန်းလို့မရပေ။
"ကမာလေး.... မင်းကို ကိုယ်တော် ချစ်နေမိပြီ။ မင်းကို ချစ်တာ ဘယ်လိုမှ အောင့်မထားနိုင် တော့ဘူး။"
ကမာ ကြောက်လန့်တကြားနှင့် မင်းကြီးလွှတ်လိုက်သည်နှင့် မြေကြီးပေါ် ဒူးတုပ်ကာ တောင်းပန် လိုက်သည်။
"မင်းကြီး ချမ်းသာပေးတော်မူပါ....ကျွန်တော်မျိုးကို ချမ်းသာပေးတော်မူပါ။"
တေးဟာခန်က ကမာကို ဆွဲထူကာ သေးသွယ်သောကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲဖက်ထားပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ချမ်းသာမပေးနိုင်တော့ဘူး ကမာလေး။ မင်းလေးကို ကိုယ်တော် အရမ်းကို မြတ်နိုးမိသွားပြီ။ မင်းကို မရရင်ကိုယ်တော် သေသွားနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် မင်းကို ကိုယ်တော်အရယူရတာပဲ။ ကိုယ်တော့်အချစ် ကိုလက်ခံပါကွယ်နော်... မင်းကို ကိုယ်တော် လိုလေသေးမရှိထားပါ့မယ်။ "
ကမာ၏ မျက်လုံးထဲမှ မျက်ရည်များအဆီးအတားမရှိ စီးဆင်းလာခဲ့သည်။ မင်းကြီးက ကမာ၏ မျက်ရည်ကို အနမ်းဖြင့်ဖယ်ရှားကာ ချော့သည်။
"ကိုယ်တော့် အချစ်က မင်းကို မျက်ရည်ကျစေသလားကွယ်။ မင်း ဘာလိုချင်သလဲ။ ပြော ။ မင်း နူတ်ဖျားက စကားအတိုင်း ကိုယ်တော် အားလုံးလုပ်ပေးမယ်။ မင်းကိုယ်တော်ရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် ၊ ကိုယ်တော်ရဲ့ ချစ်သူ လုပ်ရမယ်။ "

~ ဆက်ရန်