မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္ Season - 1( Zawgyi+Unicode)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္အပိုင္း (၃၆)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္
အပိုင္း (၃၆)

မင္းႀကိီး ေတးဟာခန္သည္ စစ္သူႀကိီးတင္တက္ရင္နွင့္ နွမေတာ္ ယင္းယင္း၏ မဂၤလာရက္ကို အျမန္ဆံုးသတ္မွတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
ကမာသည္ အကိုႀကီးကို ေရွာင္ေနေတာ့သည္။ အကိုေလး မဂၤလာပြဲကလို အိမ္ေတာ္ကို သိပ္မသြား ေတာ့ေပ။ ေတးဟာခန္က ကမာကို သြားခြင့္ေပးသည္။ သို႕ေသာ္ ကမာက မင္းႀကီး၏က်န္းမာေရးကို အေႀကာင္းျပကာျငင္းလိုက္သည္။
နန္းတြင္းထဲတြင္ မိဖုရားေခါင္ေက်ာက္မိန္ လူသတ္မႈျဖင့္ ေသဒဏ္ေပးခံရျပီးကတည္းက နွင္းမိဖုရား သည္ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိေသာ ႀသဇာအရွိဆံုး မိဖုရားႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေတးဟာခန္က ကမာကို တရား၀င္မိဖုရားေခါင္ခန္႕အပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ကမာက အတင္း ျငငး္ဆန္ ေသာေႀကာင့္ မင္းႀကိီးက မည္သူ႕ကိုမွ တရား၀င္မိဖုရားႀကီးအျဖစ္မတင္ေျမွာက္ေပ။ အေနာက္ နန္းေဆာင္တြင္ ဂိုယိုျပည္မွ မိဖုရားကေတာ့ သတင္းႀကိီးေနသည္။ ကမာကေတာ့ ဘာမွ စိတ္မ၀င္ စားနိုင္ပဲ မေထြးနိုင္ မအန္္နိုင္ေ၀ဒနာကို ႀကိတ္ခံေနရသည္။
တင္တက္ရင္သည္ ကမာ၏ ေတာင္းပန္စကားကိုႀကားေသာ္လည္း စိတ္ဆံုးျဖတ္ျပီးျဖစ္လို႕ မိမိအစီအစဥ္ကို ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့သည္။ မင္းသမီးယင္းယင္းကလည္း သူစိမ္းေတာ့ မဟုတ္ေပ။ နန္းေတာ္တြင္းတြင္ အတူႀကိီးလာခဲ့သူလို႕ ေျပာလို႕ရသည္။ ျပီးေတာ့ သူမငယ္စဥ္ကတည္းက တင္တင္ရင္ကို အကိုႀကီးလိုခင္မင္ေနသူျဖစ္သည္။
တင္တင္ရင္တို႕ စစ္ထြက္လြန္းလို႕သာ ယင္းယင္းနွင့္ ေ၀းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ တင္တက္ရင္ ကေတာ့ ေယာက်ာ္းဆိုေတာ့ နယ္စံုထြက္၊ လူစံုေတြ႕၊ အေတြ႕ႀကံဳသစ္နွင့္ မို႕ ယင္းယင္းတို႕ အေႀကာင္းကို ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့သည္။ နန္းတြင္းထဲတြင္သာ ေနရေသာ ယင္းယင္းလို မိန္းမသားမ်ားအတြက္ေတာ့ ငယ္စဥ္က ေပ်ာ္စရာေလးကို တမ္းတကာ တေန႕တေန႕ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနရသူျဖစ္သည္။
အကိုေတာ္ မင္းႀကီးနွင့္ အတူႀကိီးလာေသာ တင္ေမာ္ရင္တို႕ ညီအစ္ကို ကို ယင္းယင္း ငယ္စဥ္ကတည္းက ခင္သည္။ အစအေနာက္သန္ေသာ တင္ေမာ္ရင္ထက္ စကားနည္းကာ တည္တည္ေနေသာ တင္တက္ရင္ကို ယင္းယင္း တိတ္တခိုးခ်စ္ေနမိသူပါ။ ထို႕ေႀကာင့္ ခမည္းေတာ္ စပ္ေပးေသာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ထဲမွ မင္းသားမ်ားကို ျငင္းကာ သူ႕ကိုမွ ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ပထမ ခမည္းေတာ္က ယင္းယင္းကို ေဒါသထြက္ေသာ္္လည္း မယ္မယ္ကတဆင့္ တင္တက္ရင္ကို ခ်စ္ေနေႀကာင္းသိေတာ့မွ ခမည္းေတာ္ ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ခမည္းေတာ္လည္း အကိုေတာ္ တင္တက္ရင္ကို သေဘာက်ကာ သားမက္ေတာ္ခ်င္ေနသည္ မဟုတ္လား။
ယခုေတာ့ အကိုေတာ္ကိုယ္တိုင္ ယင္းယင္းကို လက္ထပ္ခ်င္ေႀကာင္း ကမ္းလွမ္းလာေတာ့ ခမည္းေတာ္က ခ်က္ခ်င္းပင္လက္ခံလိုက္သည္။ အကိုေတာ္ မငး္ႀကိီးထံမွ မဂၤလာရက္ထြက္ လာေတာ့ မဂၤလာ၀တ္တစံုကို ခ်က္ခ်င္းခ်ဳပ္သည္။ ယင္းယင္းသည္ ခ်စ္ေသာ အကိုေတာ္နွင့္ အတူ ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္ရမည့္အတြက္ ေပ်ုာ္တျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနသည္။
ယင္းယင္းနွင့္ဆန္႕က်င္ဘက္က တင္တက္ရင္ျဖစ္သည္။ ယင္းယင္းကို္ လက္ထပ္မည့္ပြဲတြင္ တင္ေမာရင္ကို အားလံုးလႊဲထားသည္။ ကမာမ်ား လာမလားဟု ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ သို႕ေသာ္ ကမာ လံုး၀ ေပၚမလာခဲ့ေပ။ နန္းေတာ္ထဲသြားေသာ္လည္း ကမာ လံုး၀အေတြ႕မခံေပ။ ေနမေကာင္းဘူး ဟု အေႀကာင္းျပကာ မိမိကို ေရွာင္ေနသည္။
ကမာေရွာင္ေလ တင္တက္ရင္က ေတြ႕ခ်င္ေလျဖစ္သည္။ ေနာင္ဆံုး တင္ေမာ္ရင္ကေနတဆင့္ ကမာကို ေခၚခိုင္းလိုက္သည္။ ယင္္းယင္းနွင့္ မိတ္ဆက္ေပးရင္း ညစာ အတူစားမည္ ဟုေျပာကာ မင္းႀကီးကို ေလွ်ာက္တင္္ခိုင္းလိုက္သည္။
မင္းႀကီးကလည္း တင္ေမာ္ရင္အက်ိဳးသင့္အေႀကာင္းသင့္ စကားေႀကာင့္ ကမာကို လက္မထပ္ခင္ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ ညစာစားရန္ လႊတ္လိုက္သည္။ ကမာ ေယာက်ာ္းေလးလို၀တ္ကာ အလံုပိတ္ ရထားလံုးနွင့္ လာခဲ့သည္။
မရိီးေတာ္နွစ္ေယာက္အတြက္ မင္းႀကိးကို ေလွ်ာက္တင္ကာ မင္းႀကီးလက္ေဆာင္ေပးထားေသာ ရတနာမ်ားထဲမွ ပုလဲလည္ဆြဲ ၂ စံုယူလာခဲ့သည္။ ညီေတာ္မွ မရိီးေတာ္မ်ားကို ေပးသည့္ လက္ေဆာင္ျဖစ္သည္။
ကမာ ရထားေပၚမွ ဆင္းသည္နွင့္ အကိုႀကီး.ကိုအရင္ေတြ႕ရသည္။ အကိုႀကီးက ကမာကို ေစာင့္ႀကိဳကာ စိုက္ႀကည့္ေနသည္။ ကမာ အျပံဳးတစ္ခုကို ဇြတ္ဖန္တီးကာ အကိုႀကီးကို မဂၤလာ စကားေျပာကာ နူတ္ဆက္လိုက္သည္။
"အကိုႀကီး မဂၤလာသတင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ "
"ကမာေလး...အကိုႀကီးကို ဟန္ေဆာင္စကားေျပာစရာမလိုပါဘူးကြာ။"
တင္တက္ရင္ ကမာ့ကို ဖက္ကာနူတ္ဆက္ရင္းေျပာလိုက္သည္။ ကမာ ျငိမ္ေနျပီးမွ ျပံဳးကာ သူ႕လက္ေမာင္းမ်ားႀကားမွ အသာရုန္းကာ ဘာမွမျဖစ္သလိုျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အကိုႀကီး။ မရီးေတာ္ ကို ကမာ သြားျပီး နူတ္ဆက္ပါရေစ."

"ျပီးမွ သြားနူတ္ဆက္ပါ။ အကိုႀကီး မင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ခ်င္လို႕။"

"ဘာေျပာစရာရွိလို႕လဲ အကိုႀကီး။ ျပီးမွ ေျပာပါလား။"

တင္တက္ရင္သည္ ကမာ၏ အမူအယာနွင့္ ေျပာပံုဆိုပံုတို႕ေႀကာင့္ စိတ္ထဲထင့္သြားသည္။ ကမာ၏ ပံုစံက ပံုမွန္မဟုတ္ေပ။ ကမာ သူ႕ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို ဖုန္းကြယ္ထားေႀကာင္း တင္တက္ရင္ ခံစား မိလိုက္သည္။ ကမာ့လက္ကို ဆြဲကာ အိမ္ေတာ္ေနာက္သို႕ေခၚလာခဲ့သည္။ ကမာ သူ႕လက္ထဲမွ မိမိလက္ကို အတင္းရုန္းကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အကိုႀကီး ဘယ္သြားမလို႕လဲ။"

"ျခံထဲကို..."

"မရီးေတာ္ကို အရင္နူတ္ဆက္ပါရေစ.. အကိုႀကိီး"
ကမာေျပာသည္ကို သူက နားမပါသူလို အတင္းဆြဲေခၚသြားသည္။ ကမာ အတင္းျငင္းလွ်င္ အိမ္ေတာ္မွ အေစခံမ်ားသိကုန္မည္စိုးလို႕ သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ျမွားပစ္ကြင္းကို ေရာက္ေသာ္ ျခံဳအေနာက္ကို ဆြဲယူကာ ကမာကို ရင္ခြင္ထဲတခါတည္းဆြဲဖက္ကာ သူစိမ္းဆန္ဆန္ စကားဆိုေနေသာ ကမာ့နွင္းဆီဖူးနူတ္ခမ္းေလးကို ဒဏ္ခတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ကမာ ပထမ ျငင္းဆန္ ေသးသည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕အနမ္းပင္လယ္တြင္ က်ရံႈးသြားေတာ့သည္။

"ကမာေလး...အကိုႀကီး လုပ္သမွ်က ကမာေလးနဲ႕ နီးစပ္ဖို႕ပါ။ အကိုႀကီးကို မမုန္းလိုက္ပါနဲ႕ကြယ္။ ကမာေလး ကိုယ့္ကို စိမ္းကားတာ အကိုႀကီး မခံစားနို္င္ဘူး။ "
ကမာ နူတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။ ေျပာစရာ စကားမရွိေတာ့သလို ခံစားလိုက္ရသည္။

"အကိုေတာ္...အကိုေတာ္ အိမ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္သြားရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ညီတစ္ေယာက္လိုပဲ ဆက္ဆံေပးပါလားဟင္.."

ကမာ သူ႕ကို ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ တင္တက္ရင္ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားျပီး ေမးလိုက္သည္။

"ဘာသေဘာလဲ။ ညီလိုဆက္ဆံတယ္ဆိုတာ ဘာသေဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ ကမာေလး။"
ကမာ သူ႕မ်က္နွာကို ေမာ့ႀကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"အကိုႀကီးကို ေသလုေအာင္ ခ်စ္ေနပါေစ အစ္မေတာ္ ယင္းယင္းရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္သြားရင္ ကမာ အကိုႀကီးကို အကိုအရင္းလိုပဲခ်စ္ေတာ့မယ္။"
တင္တက္ရင္သည္ အံႀကိတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။

"ဒါဆို အခုက ကမာ ကိုယ့္ကို ခ်စ္သူုလို သေဘာထားလို႕လား။"
ကမာ သူ႕ကို ေမာ့ႀကည့္ကာ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္စဥ္ သူက ျပံုးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ကိုယ္ခ်စ္တင္းမေနွာရေသးဘူး ကမာေလး။ အခု ကိုယ္ ယင္းယင္းရဲ႕ ေယာက်္ား မျဖစ္ေသးဘူုး။ မင္းကို ကို္ယ္ခ်စ္လို႕ရေသးတယ္။ လာ..."
တင္တက္ရင္သည္ ကမာ့ကို အနားရွိ နားေနေဆာင္ထဲကို ေပြ႕ခ်ီလာခဲ့သည္။ ကမာ မ်က္လံုးျပဴး သြားသည္။ မင္းသမီးနွစ္ပါး ရွိေနခ်ိန္ အကိုႀကီး ဘာလုပ္မလို႕လဲ။ လူမိသြားလွ်င္ အားလံုး အသတ္ခံ ရနိုင္သည္။ ကမာ အကိုႀကီးလက္ထဲမွ အတင္းရုန္းကာ ဆင္းေျပးရန္ႀကံေသာ္လည္း အင္မတန္ကို သန္မာေသာ စစ္သူႀကိီး၏ လက္ထဲတြင္ အရုပ္ကေလးလို ပါသြားေတာ့သည္။
"အကိုႀကီး ...မလုပ္...ပါနဲ႕...ဟင့္ အင္း...မင္းႀကီးသိရင္...အ...မလုပ္ပါနဲ႕...ဟင့္အင္း..."
တင္တက္ရင္၏ မ်က္လံုးထဲတြင္ ကမာကလြဲရင္ ဘာမွ မျမင္ေတာ့ေပ။ ကမာ၏ စကားမ်ားက တင္တက္ရင္၏ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းကို ရိုက္ခ်ိဳးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

"အကိုႀကီး..ကြ်န္ေတာ္က မင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားပါ။"

"မင္း ကိုယ့္ကို မေက်နပ္ရင္ မင္းႀကီးကို ေလွ်ာက္တင္လိုက္။ ကိုယ္ ေခါင္းျဖတ္ခံလိုက္မယ္။ အခုေတာ့ မင္းကို မရရင္ ကို္ယ္ေရွ႕ေလွ်ာက္မယ့္ ခရီးအတြက္ အားမရွွိေတာ့ဘူး။ မင္းေလးကို ကိုယ္ရေအာင္ယူဖို႕ အရာအားလံုးကို ကိုယ္ခ်ရင္းလိုက္ေတာ့မယ္ ကမာေလး။ ဒါက မင္းကို ခ်စ္လြန္း လို႕၊ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႕ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႕။ မငိုပါနဲ႕ ကမာေလးရယ္။ အကိုႀကီးရဲ႕ အခ်စ္က မင္း အတြက္ မုန္တိုင္းလို ႀကမး္တမ္းခ်င္ႀကမ္းတမ္းေနလိမ့္္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးရဲ႕ ခ်စ္မုန္တိုင္း ေတြက မင္းအတြက္ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေလာကကို ဖန္ဆင္းေပးမွာပါ။ ကိုယ့္ကို ခြန္အားေလး ေပးသနားပါ ကမာေလးရယ္။ "
ကမာ မ်က္ရည္ႀကားမွ အကိုႀကိီး၏ အခ်စ္ကို မလြန္ဆန္နိုင္စြာ လိုက္ေလ်ာလိုက္ရေတာ့သည္။
ကမာ နွင့္ အကိုႀကိီး အိမ္ေတာ္ေပၚေရာက္ေတာ့ မင္းသမီး နွစ္ပါးက ျပံဳးရႊင္စြာ ဆီးႀကိဳေနႀကသျဖင့္ ကမာ စိတ္မလံုေတာ့ေပ။ အကိုႀကီးကေတာ့ သူမဟုတ္သလို မင္းသမီးယင္းယင္းနားကို သြားကာ ဖက္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ယင္းယင္းေရ...ညီေတာ္ေလးက ယင္းယင္းကို ေတြ႕ခ်င္လို႕ပူဆာေနတာ ႀကာျပီ။ လာ ကမာေလး။ "
ယင္းယင္းသည္ တင္တက္ရင္၏ အခ်စ္ေတာ္ ညီေတာ္ေလး ကမာကို ျပံုးကာလိႈက္လွဲစြာႀကိဳ လိုက္သည္။ ကမာသည္ မရီနွစ္ဦးကို အရိုအေသေပးေတာ့ သူမတို႕က ျပန္လည္အရိုအေသ ေပးေနသျဖင့္ ကမာ ေနရခက္သြားသည္။

"မရီးေတာ္တုိ႕အတြက္ လက္ေဆာင္နည္းနည္းယူလာတာ လက္ခံေပးေတာ္မူပါ။"
မင္းသမီးနွစ္ပါးက ရတနာဗူးကိုဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေသာအခါ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။

မင္းသမီးနွစ္ပါးက ရတနာဗူးကိုဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေသာအခါ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။

"အုိး....ညလင္း ပုလဲ လည္ဆြဲပါလား။ "

"ဒီေလာက္တန္ဖိုးႀကီးတာကို ေပးတာ လက္မခံရဲပါဘူးကြယ္။ "
မင္းသမီးနွစ္ပါးက နွင္းမိဖုရားအတြက္ အကိုေတာ္ မင္းႀကီးသီးသန္႕ျပဳလုပ္ေပးထားေသာ ရတနာျဖစ္လို႕ လက္မခံ၀ံ့ေအာင္ျဖစ္ေနႀကသျဖင့္ ကမာက ေျပာလိုက္သည္။

"မင္းႀကိီးကို ခြင့္ေတာင္းခဲ့ျပီးပါျပီး အစ္မေတာ္တို႕၊ "
ထိုအခါမွ မင္းသမီးနွစ္ပါးက လက္ခံ၀ံ့ေတာ့သည္။ တင္တက္ရင္သည္ ယင္းယင္းကို ဖက္ထားရင္း ကမာ့ကို စိုက္ႀကည့္ေနသျဖင့္ ကမာ မ်က္လံုးျခင္းမဆိုင္၀ံ့ေပ။ တင္ေမာ္ရင္က အကိုႀကီးနွင့္ ကမာ၏ ဆက္ဆံေရးကို တခ်က္ႀကည့္ကာ ရိပ္ေတာ့ရိပ္မိလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ပိုင္း အကိုႀကီးလည္း နန္းေတာ္မွ ထြက္သြားေတာ့မည္ျဖစ္လို႕ ဘာမွ ဆက္မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဟု ေတြးကာ ဘာမွ မေျပာပဲ မိ်ဳသိပ္ထားလိုက္သည္။ ခဏကလည္း အကိုႀကီးက ကမာကို အေနာက္ဘက္သို႕ အတင္းဆြဲေခၚသြား သည္ကို ေတြ႕ကတည္းက မင္းသမီးနွစ္ပါးကို မိမိက အာရံုေျပာင္းထား၇သည္ မဟုတ္လား။
တင္တက္ရင္သည္ ကမာ့ကို အတင္းအႀကပ္ရယူျပီးေနာက္ ကမာ့အေပၚ ခ်စ္မ၀နိုင္ေအာင္ျဖစ္ ေနမိသည္။ ဘယ္လုိႀကည့္ႀကည့္ ကမာ့လႈပ္ရွားဟန္ေလးက မိမိကို ညွိဳ႕ေနသလုိ ခံစားရသည္။
ကမာ ညစာစားျပီးေနာက္ ညျပန္သြားေတာ့ မင္းႀကီးနား မကပ္ခင္ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ရေသးသည္။ မိဖုရားအ၀တ္ကို လဲကာ အေမႊးနံ႕သာပက္ျဖန္းျပီးမွ မင္းႀကီးနားကို လာခဲ့သည္။ မင္းႀကီးက ကမာကို ဆီးႀကိဳဖက္ကာ ေပ်ာ္မေပ်ာ္ကို ေမးေနသည္။ ကမာသည္ မိမိကို အခ်စ္ႀကီးေသာ မင္းႀကီးကို သစၥာရွိ ရွိျပဳစုသြားရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
စစ္သူႀကီး တင္တက္ရင္နွင့္ အမတ္ခ်ဳပ္သမီး ယင္းယင္း၏ လက္ထပ္ပြဲတြင္ မင္းႀကီးနွင့္ နွင္းမိဖုရား ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့သည္။
တင္တက္ရင္သည္ မိဖုရား၀တ္စံုျဖင့္ လွေနေသာ ခ်စ္သူေလးကို ႀကည့္ကာ ရင္၀ယ္ ေအာင့္သလို နာသလို ခံစားေနရသည္။ သို႕ေသာ္ မိမိသြားမည့္ ပန္းတိုင္းက ပိုခိုင္မာလာခဲ့သည္။
ကမာကေတာ့ မင္းႀကီး၏ မ်က္နွာကိုသာ ကရုစိိုက္ကာႀကည့္ေနသည္။ မင္းႀကီး၏ က်န္းမာေရးကို ပို ကရုစိုက္ေပးသည္။ မင္းႀကီးလည္း ကမာ၏ အျပဳအမႈေႀကာင့္ ေက်းဇူးတင္မိသည္။ လက္ထပ္ပြဲတြင္ မင္းႀကီးက စစ္သူႀကီးတင္တက္ရင္ကို ေတာင္ပိုင္းနယ္ေျမ၏ ဘုရင္ခံေနရာကိုိေပးကာ တခါတည္း ရာထူးခန္႕အပ္လိုက္ေတာ့သည္။ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးလည္းတျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနသည္။
တင္တက္ရင္သည္ မင္းႀကီးေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ကာ အမိန္႕စာကို လက္ခံလိုက္သည္။ လက္ထပ္ျပီး ေနာက္တေန႕တြင္ တင္တက္ရင္နွင့္ မင္းသမီးယင္းယင္းေတာင္ပိုင္းနယ္ကို ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွစျပီး ကမာလည္း အကိ္ုႀကီးကို ေမ့ေဖ်ာက္ကာ မင္းႀကီးလိုအပ္သည္ကို နံေဘးမွ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္း အေကာငး္ဆံုးမိဖဳရားအျဖစ္ေနသြားေတာ့သည္။
ရံဖန္ရံခါ နန္းတြင္းပြဲမ်ားတြင္ နွင္းမိဖုရားက မင္းႀကီးနွင့္အတူ ပြဲတက္ရသည္။ ဂိုယိုျပည္ မိ္ဖုရားက မေက်နပ္ေသာ္လည္း ေက်ာက္မိန္၏ အျဖစ္ကို သင္ခန္းစာယူကာ နွင္းမိဖုရားကို မထိေတာ့ေပ။ နွင္းမိဖုရားကလည္း အေနာက္နန္းေဆာင္အေရးတြင္ ၀င္စြတ္ဖက္ျခင္းမျပဳလုပ္ေပ။
ေလာေလာဆည္တြင္ အေနာက္နန္းေဆာင္ကို လီမိဖုရားက အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ကမာသည္ နန္းတြင္းေရး မွ တတ္နိုင္သမွ်ေရွာင္ဖယ္ကာ မင္းႀကီးကို အတတ္နိုင္ဆံုးျပဳစုေပးသည္။ ကမာ၏ ျပဳစုေပးမႈေႀကာင့္ မင္းႀကိီး၏ က်န္းမာေရးလည္း အေတာ္ေကာင္းလာခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္ေရးလည္း ေအးခ်မ္း ကာတည္ျငိမ္လာခဲ့သည္။
တင္ေမာ္ရင္လည္း နန္းတြင္းတြင္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးျပီးသည္နွင့္ ဒုတိယႀသဇာအႀကီးဆံုးျဖစ္လာခဲ့့သည္။ တင္တက္ရင္သည္လည္း ေတာင္ပိုင္းနယ္ေျမကို စနစ္က်သာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတည္ေဆာက္ကာ စစ္တပ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္သည္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္စစ္တပ္ပံုစံအတိုင္း သီးသန္႕တပ္ကို စုစည္းသည္။ နယ္စားပယ္စား မ်ားက တင္တက္ရင္ကို ႀသဇာခံလာႀကသည္။ ေတာင္ပိုင္းေဒသတြင္ တင္တက္ရင္၏ ႀသဇာႀကီိးထြားလာခဲ့သည္။
တင္တက္ရင္၏ မိဖုရားယင္းယင္းလည္း ကိုယ္၀န္ရင့္လာေသာအခါ ေမြးဖြာရန္ နန္းေတာ္ကို ျပန္လာခဲ့သည္။ တင္တက္ရင္က ယင္းယင္းကို လုိက္ပါပို႕ေဆာင္ေပးရင္း နန္းေတာ္ထဲ မင္းႀကီး ထံ အခစား၀င္ေတာ့ မင္းႀကိီးအေဆာင္တြင္ ကမာ့ကိုေတြ႕ေတာ့ ရင္ထဲအခ်စ္စိတ္တို႕ ပြက္ပြက္ဆူ လာ ခဲ့ျပန္သည္။ ကမာက ပိုလွလာသည္ဟု ထင္လိုက္မိသည္။
တင္တက္ရင္သည္ ကမာ့ကို ခ်စ္ရည္ရႊမး္စြားစိုက္ႀကည့္သည္ကို ကမာ မ်က္နွာလႊဲလိုက္ေသာအခါ တင္တက္ရင္ ရင္ထဲေအာင့္သြားသည္။ ကမာ့ မ်က္လံုးမ်ားက ေအးစက္သြားသလိုပင္။
"ဘုရင္ခံ တင္တက္ရင္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ငါကိုယ္ေတာ္ အားရေတာ္မူတယ္။ ေတာင္ပိုင္းေဒသတခုလံုး အခုဆိုရင္ အခြန္ေတာ္ကို မွန္မွန္ဆက္သလို႕ ငါကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေငြတိုက္ေတာ္ကို မွန္မွန္ျဖည့္တင္း ေပးနိုင္ေပတယ္။ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကိီီးလည္း အထူးကိုဂုဏ္ယူ ေနတယ္။ အင္မတန္ကို အားကိုးရပါေပတယ္ ေယာက္ဖေတာ္ႀကိးတင္တက္ရင္..."
တင္တက္ရင္ မင္းႀကီး၏ စကားကို အလိုက္အထိုက္ေျဖႀကားေနေသာ္လည္း စိတ္အစံုက ကမာ့ထံသို႕သာ တ၀ဲလည္လည္ေရာက္ေနသည္။ ကမာ နူတ္ဆိတ္ကာ ဘာမွ သိတ္မေျပာေပ။ ဒါကို တင္တက္ရင္ မႀကိဳက္ေပ။
ကမာ နန္းေဆာင္ကို ျပန္လာေတာ့ သက္ျပင္းရိႈက္လို္က္မိသည္။ အကိုၿကီး၏ အႀကည့္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္ျပီး ရင္ေမာမိသည္။ ကမာ ေခါင္းကို ခါယမ္းကာ အကိုႀကီး၏ အႀကည့့္ကို ရင္ထဲမွ ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

~ ဆက္ရန္