မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္ Season - 1( Zawgyi+Unicode)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္အပိုင္း (၆)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္
အပိုင္း (၆)

မြန္ဂိုျပည့္ရွင္မင္းႀကိီး ေတးဟာခန္သည္ နံနက္နိုးလာကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ေရခ်ိဳးရင္း သီခ်င္းတေအးေအးလုပ္ေနသျဖင့္ မင္းႀကီးကိုျပဳစုရသည့္ ကုန္းကုန္းမ်ားပင္ ထူုးဆန္းေနသည္။ ေတးဟာခန္သည္ အ၇မ္းကို စိတ္ခ်မ္းသာကာ အေျခအရံမ်ားကိုပင္ က်ီစယ္ကာ ဟာသမ်ားေျပာေန ေသးသည္။ မင္းႀကီးကို အနီးကပ္ျပဳစုခဲ့သည့္ အတြင္း၀န္က မင္းႀကီး၏ ငယ္စဥ္မင္းသားဘ၀ကလို ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ မင္းႀကီးကိုႀကည့္ကာ ယေန႕လာမည့္ စာေတာ္ဖတ္လူပ်ိဳေတာ္သားေလး ကို ပိုလို႕စိ္တ္၀င္စားသြားသည္။
မင္းႀကီးထီးနန္းဆက္ခံျပီးေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္းနွင့္သုန္မုန္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္မိဖုရား ကရုပ္လွသေလာက္ မင္းႀကီးအေပၚအမ်ိဳးအမ်ိဳးခ်ဳပ္ကိုင္သူျဖစ္သျဖင့္ မင္းႀကီးလည္း တဇြတ္ထိုး လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လာခဲ့သည္။ အျခားမိဖုရားမ်ားကိုလည္း စြဲစြဲလန္းလန္းမရွိေသာ မင္းၿကီးပံုက အရမ္းကို ျငီးေငြ႕ေနပံုေပၚသည္။ မိမိတို႕လည္း မင္းႀကိးကို ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိျဖစ္ေနစဥ္ ယခုလို မင္းႀကီး ငယ္မူငယ္ေသြးျဖင့္ ျပန္လည္တက္ႀကြလာသည္ကို ေတြ႕ေသာ္ အထိန္းေတာ္အတြင္း၀န္ႀကီး ကေတာ့ ေက်နပ္ေနသည္။
ေတးဟာခန္သည္ ေရခ်ိဳးျပီး ၀တ္စံုကို တစံုျပီးတစံုေရြးေနသည္။ အျပာနွင့္ေငြေရာင္ ၀တ္ရေကာင္း နိုးနုိး၊ အနိီနွင့္ ေရႊေ၇ာင္ ၀တ္ရေကာင္းနိုးနိုး၊ အနက္နွင့္ေရႊေရာင္၀တ္ရမလား၊ အစိမ္းနွင့္ ေငြေရာင္ ၀တ္ရမလား ေရြးေနသည္။ အတြင္း၀န္ႀကီးကေတာ့ လူငယ္ပံုရိပ္ျဖင့္ မင္းႀကီးကိုႀကည့္ကာ အစိမ္းနွင့္ ေငြေရာင္ကို ညႊန္းလိုက္သည္။ မင္းႀကီးက မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္မ်ားလည္း ရိတ္သင္ထားသျဖင့္ ငယ္ရုပ္ ျပန္ထြက္ေနသည္။
အေမႊးနံ႕သာမ်ားပက္ျဖန္းကာ မနက္စာစားကတည္းက စိတ္ေစာေနဟန္ေပၚသည္။ အေဆာင္၀ကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္လုပ္္ေနသည္။
"အမတ္ႀကီးတင္ေမာ္ရင္နွင့္ညီေတာ္ အခစား၀င္ေႀကာင္းပါ အရွင္."
အတြင္း၀န္ကုန္းကုန္းတစ္ဦးလာေလွ်ာက္တင္ေသာအခါ မင္းႀကီး၏ မ်က္နွာ၀င္းခနဲျဖစ္သြားသည္။
"ေအး...၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္..."
ေတးဟာခန္သည္ စာေတာ္ဖတ္၀တ္စံုျဖင့္ နုပိ်ဳလန္းဆန္းလွေသာ ကမာကိုရႊမ္းရႊမ္းစားစားႀကည့္ကာ နူတ္ဆက္လိုက္သည္။
"ေမာ္ရင္နဲ႕ ကမာ လာႀက..."
တင္ေမာ္ရင္သည္ မင္းႀကီးကို အရိုအေသေပးကာ နူတ္ဆက္လိုက္သည္။
"မင္းႀကီး...ကမာက စာေတာ္ဖတ္တာ၀န္ကို မထမ္းေဆာင္နိုင္ရင္ သည့္ခံခြင့္လႊတ္ေပးေတာ္မူပါ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးသင္ႀကားမႈမျပည့္စံုေသးလို႕ပါ။"
ေတးဟာခန္က လက္ကာျပကာ
"ေမာ္ရင္ရယ္ မပူပါနဲ႕။ ကမာကို ကိုယ္ေတာ့္သေဘာနဲ႕ ခန္႕ခဲ့တာပါ။ သူ လုပ္ရင္းတတ္သြားမွာပါ။ သူအမွားလုပ္မိရင္လည္း ကိုယ္ေတာ္ျပင္ေပးမွာေပါ့။ အဓိက သူလုပ္ရမွာက ကိုယ္ေတာ့္ေဘးမွာ အေဖာ္ျပဳေပးဖို႕ပါပဲ။"
ကမာသည္ မင္းႀကီးကို အရိုအေသေပးကာ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္သည္။ တင္ေမာ္ရင္ကေတာ့ ငယ္ကတည္းက အတူေဆာ့ကစားရင္းႀကီးလာသူပီပီ မင္းႀကီး၏ မ်က္နွာေပၚမွ စိတ္အားထက္သန္ သည့္ အ၇ိပ္ကို ႀကည့္ကာ ရင္ထဲေတာ့မေအးေပ။ ကစားစရာအရုပ္အသစ္ကို ရသျဖင့္ အရမ္း၀မ္းသာ ေနသည့္ ပံုအရ မင္းႀကီးကမာ့အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈမေလွ်ာ့ေသးသည္ကိုသိကာ သက္ျပင္းသာ ရွိုက္မိ သည္။

စိတ္ရင္ေကာင္းေသာ္လည္း လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ယူတတ္သည့္အစြဲအလန္းႀကီးလြန္းေသာ မင္းႀကီးကို ငယ္သူငယ္ခ်င္းပီပီ မိမိအသိဆံုးျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ကမာကို ေယာက်္ားေလးမွန္း သိေသာ္လည္း ဒီထက္ပိုမတြယ္တာနိုင္လို႕ေတာ့ ထင္ေသာ္လည္း သိပ္ေတာ့ စိတ္မခ်ေပ။ မင္းႀကီး ပံုစံက အရမ္းကို တက္ႀကြလြန္းေနသည္မဟုတ္လား။
"ကဲ ေမာ္ရင္ ညီလာခံသဘင္ကို သြားႀကစို႕။ က်ဳပ္လည္း အခုမွ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္ရ ေတာ့မယ္။"

တင္ေမာ္ရင္တို႕ညီအစ္ကို မင္းႀကီးေနာက္မွ ကပ္ပါလာခဲ့သည္။ ညီလာခံသဘင္တြင္ အမတ္မ်ားက မင္းၿကီးမ်က္နွာေတာ္ ႀကည္ေနသည္ကိုေတြ႕မွ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ယေန႕ တင္ေလွ်ာက္စရာမ်ားက ပိုမ်ားသည္ မဟုတ္လား။ မင္းႀကီးစိတ္မႀကည့္သျဖင့္ ဘာအလုပ္မွမျပတ္တာ မ်ားေနျပီ။ ယေန႕ေတာ့ မင္းႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ေပးနို္င္မည္ဟုထင္သည္။
ေတးဟာခန္သည္ အမတ္ႀကီးမ်ားေျပာသည္ကို ေကာင္းစြာနားေထာင္ကာ ေသခ်ာစြာစီစစ္သည္။ အျခားအမတ္မ်ားတင္ေလွ်ာက္သည္ကိုလည္း လက္ခံသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ အေႀကာင္းအရာအေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္သည္။ တခ်ိဳ႕အခ်က္မ်ားကိုေတာ့ ျငင္းဆန္လိုက္သည္။ ထိုအရာမ်ား ကေတာ့ ေက်ာက္မိဖုရား၏ ဖခင္ဘက္မွေတာင္းဆိုထားေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
ထိ္ုအဖြဲ႕သည္ ေသခ်ာေပါက္ မင္းႀကီးခြင့္ျပဳမည္ထင္ထားရာမွ မင္းႀကီးက လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕သို႕လႊဲ လိုက္သျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားႀကသည္။
"မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဒီအေႀကာင္းကို ေလွ်ာက္တင္ထားတာႀကာပါျပီ။ ေက်ာက္မိဖုရားကိုလည္း တင္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။"
ေတးဟာခန္သည္ ေယာက္ဖေတာ္ အမတ္ႀကီးကို ေစ့ေစ့ႀကည့္ကာ
"ဒီတိုင္းျပည္ကို ေက်ာက္မိဖုရားက အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး အမတ္ႀကီး။ ျပီးေတာ့ အမတ္ႀကီးရဲ႕ အေႀကာင္းအရာက ကို္ယ္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အေႀကာင္းအရာမဟုတ္ဘူး။ ဒါက လႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ရမယ့္အရာ။ ဒူးေနရာဒူးေနပါ အမတ္ႀကီး။က်ဳပ္ကေရွ႕ေလွ်ာက္ သည္းခံမွာမဟုတ္ေတာ့ ဘူး။"

လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕ကေတာ့ အေတာ့္ကို ေက်နပ္ေနႀကသည္။ ထိုအဖြဲ႕က မိဖုရားအရွိန္ျဖင့္ ေမာက္မာေနတာႀကာျပီ။ ယေန႕မွ မင္းႀကီးအျမင္မွန္ရသြားေတာ့သည္။ တပတ္စာ စုပံုထားေသာ အလုပ္မ်ားလည္း အေတာ္ကိုရွငး္သြားေတာ့သည္။
မင္းႀကီးဘာေႀကာင့္စိတ္ႀကည္ေနသည္ကို သိသူုက ဦးရီးေတာ္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးနွင့္ တင္ေမာ္ရင္ ျဖစ္သည္။ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကိးက ယခုမွ အသက္၀င္လာေသာ တူေတာ္ေမာင္ဘုရင္ႀကီးကို ႀကည့္ကာ ေက်နပ္ေနသည္။
မင္းႀကီး၏ လက္ေထာက္စာေတာ္ဖတ္ လူသစ္ေလးကို အေတာ္မ်ားမ်ားက သတိထားမိႀကသည္။ လူငယ္ေလး၏ အလွနွင့္ ရွင္းသန္႕ေသာရုပ္ရည္ေလးက လူတိုင္း၏ အာရံုကို သိမ္းယူထားသည္။ စစ္သူႀကီးတခ်ိဳ႕က ကမာကို တိတ္တခိုးေငးေနသည္ကို ေတြ႕ေသာ္ မင္းႀကီးအနည္းငယ္ သ၀န္တို သလိုျဖစ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ စိတ္ကို ထိန္းကာ အလုပ္ကိုသာ အာရံုစိုက္ေနလိုက္သည္။ မိမိႀကမ္းလိုက္လို႕မျဖစ္ေပ။ ကမာေလး မိမိကို လန္႕သြားလိမ့္မည္ဟုေတြးကာ စိတ္ကိုရွည္ရွည္ထား လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ မိမိ၏ကမာကို မည္သူႀကည့္တာကိုမွ မႀကိဳက္ေပ။
ညီလာခံစဲေသာအခါ ကမာ မင္းႀကီးေနာက္သို႕ ပါလာခဲ့သည္။ တင္ေမာ္ရင္က လႊတ္ေတာ္သို႕သြား ရမည္ျဖစ္သည္။ ကမာက မင္းႀကီးေနာက္သို႕လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
ေတးဟာခန္သည္ ယခင္နွင့္ လံုး၀မတူပဲ လန္းဆန္းေနသည္။ ယခင္က ညီလာခံ တစ္ခါတက္တိုင္း စိတ္ရွုပ္ေထြးကာ ျပန္လာခဲ့သည္။ ျပန္လာတိုင္း ေမာပန္းကာ အရက္ကိုသာတန္းေသာက္ေတာ့သည္။ ယခုေတာ့ အရာအားလံုးက လြယ္ကူေနသလိုခံစားရသည္။
"အတြင္း၀န္ႀကီး စားေတာ္ပြဲျပင္ေတာ့...ကမာ မငး္က်ဳပ္ေဘးမွာ အေဖာ္လုပ္ျပီး စားပါ။"
ကမာ မ်က္လံုးျပဳးသြားသည္။ မင္းႀကီးနွင့္ အတူမစား၀ံ့ေပ။ ခ်က္ခ်င္း ႀကမး္ျပင္ေပၚဒူးတုပ္ကာ နဖူးနွင့္ ႀကမ္းနွင့္ထိကာ ေတာင္းပန္လိုက္သည္။
"အရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး မလုပ္၀ံ့ေႀကာင္းပါ။ "

"ဘာလဲ။ မင္းက ဘုရင့္အမိန္႕ကို ဖီဆန္ခ်င္တာလား။"

"မလုပ္၀ံ့ပါဘူး အရွင္..."
ကမာ အလန္႕တၿကားေလးေျပာရွာသည္။ ေတးဟာခန္က မ်က္နွာထားတင္းတင္းျဖင့္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။
"ဒါဆို လာ။ က်ဳပ္ကို ဟင္းထည့္ေပး။"
ကမာ မင္းႀကီးေဘးကို သြားကာ ဟင္းထည့္ေပးသည္။ မင္းႀကီးကို ၀ိုင္ဌဲ႕ေပးသည္။
ေတးဟာခန္သည္ ကမာထည့္ေပးေသာ ဟင္းမ်ားကို အကုန္စားလိုက္သည္။ ၀ိုင္ထပ္ထည့္ခိုင္းေတာ့ ကမာက မ၀ံ့မရဲတားသည္။
"မင္းႀကီး ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ။ ေန႕လည္ခင္း ၀ိုင္မ်ားမ်ားေသာက္ရင္ မင္းႀကီးညေန ေခါင္းကိုက္ပါ လိမ့္္မယ္။"
"ေဟ... ဟုတ္လား။ ဒါဆို မထည့္နဲ႕ေတာ့။ မင္းလည္း စားေလ။ "
"ျပီးမွ စားပါ့မယ္ အရွင္။"
"ဘာလဲ။ မင္းက က်ဳပ္နဲ႕ အတူမစားခ်င္တာလား.."
"မဟုတ္ပါဘူးအရွင္။ အရွင္မင္းႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး အေသခ်ာ အလုပ္ေကြ်းျပဳခ်င္လို႕ပါ အရွင္.."
ကမာ၏ စကားေႀကာင့္ မင္းႀကီးေက်နပ္သြားသည္။ ကမာ၏ မ်က္နွာေလးကို ႀကည့္ရင္းစားရေသာ အရသာက ဘာနွင့္မွ မတူသျဖင့္ ေတးဟာခန္ ယခုမွ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို ရကာစလိုေပ်ာ္ေနမ္ိသည္။

"ကမာေလး... မင္းသြားစားေတာ့။ အတြင္း၀န္ႀကီး ကမာကို ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ပြဲေတာ္စာကို ေကြ်းလိုက္ပါ။"
အတြင္း၀န္ႀကီး၏ အထင္မွန္သြားေလျပီ။ ကမာသည္ မင္းႀကီးျမတ္နို္းေတာ္မူေသာ မိဖုရားေလာင္း ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ ဆရာေျပာျပခဲ့ဖူးေသာ ပါရွားမိဖုရားလို ကမာလည္း မိဖုရားတစ္ပါးျဖစ္လာမည့္သူ ျဖစ္သည္။ ကမာကိုခ်စ္ေသာေႀကာင့္ မင္းႀကီးအမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ အတြင္း၀န္ ႀကိးက ကမာကို ေကာင္းစြာဆက္ဆံကာ မင္းႀကီး၏ပြဲေတာ္စာကို ေသခ်ာျပင္ဆင္ခိုင္းကာ ေကြ်းလိုက္ သည္.။
"အတြင္း၀န္ႀကီး လည္း စိတ္မရွိရင္ အတူစားရေအာင္ပါ။ "
အတြင္း၀န္ႀကီးက စိတ္ထားေကာင္းေသာ ေကာင္ေလးကို ေလ့လာလိုသျဖင့္ အတုူစားရင္း ေမးျမန္း လိုက္သည္။ ကမာကို စစ္သူႀကီးတင္တက္ရင္ေမြးစားထားသည္ေတာ့ ႀကားဖူးသည္။ သို႕ေသာ္ ဘံုႀကိဳးျပတ္သည့္ နတ္သားေလးလိုလွလိမ့္မည္လို႕ေတာ့ မထင္ထားေပ။

တခဏခ်င္းပင္ ကမာနွင့္ အတြင္း၀န္ႀကီး ရင္းနွီးသြားသည္။ အတြင္း၀န္ႀကီးကလည္း ကမာကို အေသ အခ်ာေပါင္းထားသည္။ သူက အနာဂတ္တြင္ တိုင္းျပည္၏ ျပည့္ရွင္မင္းကို ပင္ထိန္းခ်ဳပ္နို္င္မည့္ သူ မဟုတ္လား။
ညေနေစာင္းလို႕ ကမာအိမ္သို႕ျပန္ေသာအခါ အကိုေလးက နန္းေတာ္အ၀တြင္ လာႀကိဳေနသည္။
"ညီေလး ဘယ္လိုလဲ။ အလုပ္ေတြ ခက္သလား။"
ကမာျပံဳးကာ အေတြ႕အႀကံဳအသစ္ကို ေျပာျပသည္။
"အလုပ္ေတြကမခက္ပါဘူး အကိုေလး။ မင္းႀကီးကလည္း သင္ျပေပးပါတယ္။ ေနာက္ိပိုင္းဆိုရင္ ညပိုင္းပါ လာကူခိုင္းမယ္လို႕ေျပာေနတယ္။"

တင္ေမာ္ရင္က ဟန္မပ်က္ျပံဳးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းႀကီးအလုပ္ရွုပ္ရင္ေတာ့ ကူရမွာေပါ့ကြယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုပံုစံဆိုရင္ ညပိုင္းသြားစရာ မလိုေလာက္ပါဘူး။"
"ညီလာခံက ေႀကာက္စရာႀကိီးေနာ္ အကိုေလး။ အမတ္ႀကီးေတြ ေျပာေနႀကတာ ၇န္ျဖစ္ေနတဲ့အတို္င္းပဲ၊"

"ဒီေန႕က သာယာတာ ကမာေလးရဲ႕။ မင္းႀကီး စိ္တ္တိုေနတဲ့ရက္ဆို ဒီထက္ေႀကာက္ဖို႕ ေကာင္းတယ္။"

"မင္းႀကီးက ဘာလို႕စိတ္တိုတာလဲ အကိုေလး."

"ေႀသာ္... အလုပ္မ်ားေတာ့ စိတ္တိုတာေပါ့ကြယ္။ အခု ကမာကူေပးေတာ့ မင္းႀကီး စိတ္တိုေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အကိုေလး ေျပာတဲ့အတုိင္း ေက်ာက္မိဖုရားကို ကရုစိုက္ေနာ္။ သူက မင္းႀကီး အရမ္းခ်စ္ ရတဲ့ မိဖုရားေခါင္ႀကီးပဲ။ သူနဲ႕ မင္းႀကီးႀကား မညွပ္မိေစနဲ႕။ သူလာရင္ ကမာက ေရွာင္ေပးလိုက္ေနာ္။ သူ အမ်က္ရွရင္ ကမာ အသတ္ခံရလိမ့္မယ္။"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ အကိုေလး။ ဒါနဲ႕ အကိုႀကီး ဘယ္ကိုခရီးထြက္သြားတာလဲ ဟင္။"

"မငး္ႀကီး အမိန္႕နဲ႕ ေတာင္ပိုင္းကိုပါ။ "

"အကိုႀကီးကိုယ္တိုင္သြားရတာလား အကိုေလး။"

"အင္း ...မိဖုရားသြားရွာတာဆိုေတာ့ အေရးႀကီးတယ္ေလ။"

"ေႀသာ္ မိဖုရားသြားရွာတာဆိုေတာ့ မင္းႀကီးက မိဖုရားအသစ္ေကာက္ေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။"
တင္ေမာ္ရင္ စကားကို လႊဲလိုက္ျပီး ကမာကို ပထမေန႕ အေတြ႕အႀကံဳကို ေမးလိုက္သည္။ မငး္ႀကိီးနွင့္ အတူ စားေသာက္ခုိင္းသည္ဆိုေတာ့ စိတ္ပူလာသည္။ မငး္ႀကီးက ကမာကို လက္မေလွ်ာ့ပါလားဟု သိသြားသည္။
ကမာကို ထပ္ျပီး သတိေပးသည္။
"ေက်ာက္မိဖုရား ဘယ္လိုဆက္ဆံဆက္ဆံ သည္းခံလိုက္ေနာ္။ အကိုႀကီး မရွိတုန္း ကမာကို သူတို႕ လုပ္ႀကံမွာစိုးရတယ္။"

ကမာ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။ အကိုေလး စိုးရိမ္သည္ကို နားမလည္ေပ။ သို႕ေသာ္ မြန္ဂိုနန္းတြင္းက မိမိထင္သည္ထက္ ရွုပ္ေထြးပံုရသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ အကိုေလး၏ စကားကို တေသြမတိမ္းနာခံ မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ မိမိကို အကိုႀကီးကယ္လာကတည္းက မိမိအသက္ကို အကိုႀကီးတို႕ ညီအစ္ကို ပိုင္သည္။ သူတို႕အတြႊက္ဆိုလွ်င္ မိမိအသက္ကို ပင္ေပး၀ံ့သည္။
ဘာလိုလိုနွင့္ နန္းေတာ္ထဲ ကမာ အခစား၀င္တာ တစ္လျပည့္ခဲ့ေလျပီ။ ေတးဟာခန္သည္ ကမာ စာလႊာမ်ားေရးသည့္အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ မသိမသာ ေငးေနမိသည္။ ေကာင္ေလး၏ အသားအေရေလးမ်ား၊ ေကာင္ေလး၏လႈပ္ရွားမႈမ်ား။ ေကာင္ေလး၏ အျပံဳးေလးမ်ားက မိမိကို တျဖည့္းျဖည္းညွိဳ႕ငင္ေန သည္။ မိမိအနားသို႕လာတိုင္း ကမာ၏ ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကို ခုိးရွဳရသည္မွာ ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွ သည္။ မိမိကို ၀ိုင္ခြက္ကမ္းေပးစဥ္ ကမာ၏ လက္ဖ်ားေလးနွင့္ထိမိစဥ္ တကိုယ္လံုး ေအးခနဲျဖစ္သြား ေလာက္ေအာင္ ခံစားရသည္။
ေန႕ခင္း တေမွးေမွးတိုင္း နံေဘးမွ ကဗ်ာဖတ္ျပသံေလးကို စြဲလန္းသည္။ မိမိအနားတြင္ ကမာရွိတို္င္း ေတးဟာခန္ စိတ္ႀကည္လင္ေအးခ်မ္းသည္။ ကမာကို အနားေခၚထားရင္း ကမာအေပၚ မိမိတို႕ အခ်စ္မ်ားက ပိုပိုရင့္လာခဲ့သည္။
ညတိုင္း မိဖုရားမ်ားအေဆာင္ကို အလွည့္က်သြားေသာ္လည္း သူတို႕နဲ႕အတူေနတိုင္း ကမာ၏ မ်က္နွာကို သာျမင္ေယာင္ေနသည္။ သူတို႕နွင့္ခ်စ္တင္းေနွာတိုင္း ကမာနွင့္ ခ်စ္တင္းေနွာေနသလို စိတ္ကူးယဥ္ကာ တခဏတာကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့သည္။
ေက်ာက္မိဖုရားထံသို႕ ခဏသာသြားသည္။ သူမအေဆာင္တြင္ ညမအိပ္တာ ႀကာေလျပီ။ ညစာကို တခါတေလ အတူစားသည္။ သူမအေဆာင္တြင္ ညအိပ္ဖုိ႕ေျပာတိုင္း ေတးဟာခန္ ျငင္းလိုက္သည္။ ေက်ာက္မိဖုရားက မင္းႀကီးသြားအိပ္သည့္ မိဖုရားမ်ားကို နွိပ္ကြပ္သည္။ အေနာက္ဘက္အေဆာင္ တြင္ မိဖုရားငယ္မ်ားမွာ မင္းႀကီးလာအိပ္တိုင္း ေနာက္တေန႕ မိဖုရားႀကိီးက သူမအေဆာင္ကို ေခၚနွိပ္စက္ခံရတာ အစဥ္အလာလိုျဖစ္လို႕ေနျပီ။ ဘယ္သူမွလည္း မင္းႀကီးသိေအာင္ မေလွ်ာက္တင္ ရဲႀကေပ။ အားလံုးမွာ ႀကိတ္ကာမ်က္ရည္က်ေနရသည္။
ေက်ာက္မိဖုရားသည္ ကမာကို နည္းနည္းေတာ့ သတိထားလာသည္။ မင္းႀကီးက ေန႕ခင္းတိုင္း အရမ္းကို ေပ်ာ္ျမဴးေနသည္ မဟုတ္လား။ ေန႕ခင္းအတူရွိတာဆိုလဳိ႕ အသစ္ခန္႕လိုက္ေသာ စာေတာ္ဖတ္အမႈထမ္းေလးပဲျဖစ္သည္။
ယခုတေလာ မိမိကို တိုင္းျပည္ေရး၀င္စြတ္ဖက္လို႕ဆိုျပီး အေဆာင္တြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သတိေပး သြားကတည္းက ေက်ာက္မိဖုရား သတိထားေနသည္။ ဘုရင့္ဦးရီးေတာ္တို႕ အဖြဲ႕က နန္းေတာ္ထဲမွာ ႀသဇာႀကီးလာခဲ့သည္။ မိမိေနရာတြင္ အေနာက္ဘက္အေဆာင္မွ မိဖုရားမ်ား ၀င္လုတာလံုး၀ မျဖစ္ နိုင္ေပ။ ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘယ္မိဖုရား၏ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မွ မင္းႀကီးအေပၚ ႀသဇာ မလႊမ္းနိုင္ေပ။ ေလာေလာဆည္တြင္ မင္းႀကီးေပၚ ႀသဇာလႊမ္းသူက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကိီးနွင့္ အမတ္ တင္ေမာ္ရင္ျဖစ္သည္။
အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက မင္းႀကီးအႀကိဳက္ကို ဘာမ်ားေပးေနသလဲဟု စံုစမ္းေသာ္လည္း ဘာမွ မသိရေပ။ တင္ေမာ္ရင္လည္း ဘုရင့္ထံဆက္သစရာ ညီမလည္း မရွိေပ။ ဘာေႀကာင့္ မင္းႀကီးယခုရက္ပိုင္း ခ်စ္သူ အသစ္ေတြ႕သလို ေပ်ာ္ေနသည္ကို နားမလည္ေတာ့ေပ။
ေန႕လည္ခင္းတစ္ရက္တြင္ ေက်ာက္မိဖုရားက မင္းႀကီးထံ အခစား၀င္ခဲ့သည္။
"မင္းႀကီး ဥယ်ာဥ္ထဲ ႀကြခ်ီသြားေႀကာင္းပါ မိဖုရားႀကီး"
အတြင္း၀န္ေလး၏ စကားေႀကာင့္ ဥယ်ဥ္ေတာ္ထဲ လိုက္လာခဲ့စဥ္ မင္းႀကီးက စာေတာ္ဖတ္ေလးကို ထိုင္ထားခိုင္းျပီး ပန္းခ်ီဆြဲေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ပန္းခ်ီဆြဲေနေသာ မင္းႀကီး၏ ဟန္က အရမး္ကို စ်န္၀င္ေနသည့္ပံုေပၚသည္။ ထုိပံုကို မိမိမေတြ႕ခဲ့ဖူးေပ။ မင္းႀကီးဆြဲသည့္ ပံုတူက အရမ္းကို အသက္၀င္ကာ လွပလြန္းလွေသာ မိန္းကေလးပံုျဖစ္သည္။ မ်က္နွာက စာေတာ္ဖတ္အမႈထမ္းေလး ၏မ်က္နွာျဖစ္ေနသည္။

"မင္းႀကီး မိဖုရားႀကီးႀကြလာပါတယ္။"
အတြင္း၀န္ႀကီး၏ စကားေႀကာင့္ မင္းႀကိီး၏ မ်က္နွာက မႀကည္သာရိပ္သမ္းသြားသည္။ ေက်ာက္မိဖုရားက ေဒါသထြက္သြားေသာ္လည္း အျပံဳးမ်က္နွာျဖင့္ မင္းႀကီးကို နူတ္ဆက္လိုက္သည္။

"ေမာင္ေတာ္ကို ဂါရ၀ျပဳပါတယ္.."

"ဘာကိစၥရွိလို႕လဲ မိဖုရားႀကီး။"
မင္းႀကီး၏ စကားက စိမ္းကားေနသည္။

"ေမာင္ေတာ္နဲ႕ အတူေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခ်င္လို႕ လိုက္လာတာပါ။ "

"ညေနမွ ေျပာလို႕မရဘူးလား မိဖုရားႀကီး။"

ကမာ ကမိဖုရားကို အရိုအေသေပးကာ အလိုက္တသိျဖင့္ အျခားအတြင္း၀န္မ်ားျဖင့္ ေရွာင္ထြက္သြား လိုက္သည္။
ေက်ာက္မိဖုရားသည္ မိန္းကေလးမ်ားထက္ ေခ်ာေမြ႕လွပလြန္းေသာ ကမာကို ေငးႀကည့္ကာ မင္းႀကီးကိုေလွ်ာက္တင္လိုက္သည္။
"ေမာင္ေတာ္ မင္းႀကီးအတြက္ မိဖုရားအသစ္ ေရြးမလားလို႕ပါ။ ေမာင္ေတာ့္ကို လာတိုင္ပင္တာပါ။"

ေတးဟာခန္က ေလွာင္ရယ္ရယ္ကာ
"မိဖုရားသစ္ ေျမွာက္ဖုိ႕ဟုတ္လား။ မိဖုရားႀကီးက ဘယ္တုန္းက သေဘာထားႀကီးသြားတာလဲ။ "

ေက်ာက္မိဖုရားက ေဒါသကို မ်ိဳသိပ္ကာ
"ေမာင္ေတာ္ ဒိလိုျမင္တာ နွမေတာ္ အရမး္၀မ္းနည္းတယ္ ။ နွမေတာ္က ေမာင္ေတာ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးခ်င္တာပါ။"

ေတးဟာခန္က ေက်ာက္မိဖုရားကို ေအးစက္စြာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို မင္း က်ဳပ္ညသြားအိပ္တဲ့ မိဖုရားငယ္ေတြကို နွိပ္စက္တာ ရပ္လိုက္ေတာ့။ မဟုတ္ရင္ အေနာက္ေဆာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို အျခားမိဖုရားလက္ထဲ ထည့္ရလိမ့္မယ္။ "

ေက်ာက္မိဖုရားက ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
"ေမာင္ေတာ့္ကို ဘယ္သူ ကုန္းေခ်ာထားတာလဲ။ နွမေတာ္ ဘယ္မိဖုရားကို မွ ေခၚမနွိပ္စက္ပါဘူး။"
ေတးဟာခန္က တင္းမာစြာေျပာလုိက္သည္။
"ေအး...က်ဳပ္မိဖုရားတစ္ပါးပါး ကို မင္းအေဆာင္ကို ေခၚခိုင္းျပီး သားပ်က္က်တယ္ဆိုတဲ့စကားသံ ထြက္လာရင္ မင္းကို က်ဳပ္လႊတ္ေတာ္တင္ျပီး စီရင္ခ်က္ခ်ခိုင္းမယ္ ဆိုတာမွတ္ထားလိုက္။ "

ေက်ာက္မိဖုရားက ေဒါသျဖင့္ေမးလိုက္သည္။
"နွမေတာ္ ဘယ္မိဖုရားကို နွိပ္စက္ေနလို႕လဲ။"

"ခ်ဳးမိဖုရားကို မင္းအေဆာင္ေခၚျပီး ႀကမ္းတိုက္ခိုင္းတာ ဘာသေဘာလဲ ေက်ာက္မိဖုရား..."
မင္းႀကီး၏ ေအးစက္ေသာ အေမးက ေက်ာက္မိဖုရားကို ရင္ထိတ္သြားေစသည္။

"အဲ့ဒါ နွမေတာ္တိုက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ေမွာက္က်ခို္င္းလို႕ ေဒါသထြက္ျပီး ခိုင္းလိုက္မိတာပါ ေမာင္ေတာ္။ နွမေတာ္က သူတို႕ကို ညိအစ္မလိုပဲ သေဘာထားတာပါ။ "

"ေနာင္ ငါ့ရဲ႕ ဘယ္မိဖုရားကိုမွ မင္းလက္နဲ႕ ထိဖို႕မႀကံနဲ႕။ မင္းအေႀကာင္း ငါ ဘာမွ မသိဘူး မထင္နဲ႕။ ဒါ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ။ အခု ေျပာစရာမရွိရင္သြားေတာ့။ မင္းက်ဳပ္ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ကို အေနွာက္အယွက္ေပးေနျပီ..."

ေက်ာက္မိဖုရားသည္ မင္းႀကီး၏ မ်က္နွာထားနွင့္ ေလသံေႀကာင့္ ေဒါသမ်က္ရည္၀ဲကာ ထြက္လာ ခဲ့သည္။ ယခုစနစ္တြင္ အမတ္္ခ်ဳပ္ႀကီးစနစ္ပါမည္ကို သိလိုက္သည္။ ခ်ဳးမိဖုရားက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ ဖနီးဘက္မွ ေတာ္ေသာ တူမေတာ္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ေက်ာက္မိဖုရားက ၇န္ျငိဳးျဖင့္ လက္တုန္႕ျပန္ရန္ လာခဲ့သည္။

~ ဆက္ရန္