မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္ Season - 1( Zawgyi+Unicode)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္အပိုင္း (၇)

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္
အပိုင္း (၇)

မင္းႀကီးသည္ ေလကိုရွုလိုက္ျပီးမွ ကမာကိုလွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ကမာ.....လာေတာ့.....ပံုက မျပီးေသးဘူး..."

ကမာလည္း မင္းႀကိးအမိန္႕အတိုင္း ထိုင္ခံုတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ မင္းၿကီးက မိမိ၏ ပံုတူဆြဲခ်င္ သည္ဆိုေတာ့ သူ႕အမိန္႕အတိုင္းထိုင္ေပးလိုက္သည္။ မိိမိကို မိန္းကေလး အ၀တ္အစားျဖင့္ဆြဲထား မွန္း မသိေပ။ သို႕ေသာ္ မိမိအေပၚ မင္းႀကီး၏ အႀကည့္တို႕ စူးရဲလာမွန္းေတာ့ သိသည္။ ကမာ မည္သူ႕ကိုမွမေျပာ၀ံ့ေပ။ တာတာလူရိုင္း စစ္သူႀကီး၏ အႀကည့္ေလာက္ မဟုတ္သည့္တိုင္ မင္းႀကီး၏ အႀကည့္က မိိမိအေပၚ သူမ်ားနွင့္ မတူသည္ကိုေတာ့ခံစားမိသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ မင္းႀကီးနွင့္ အႀကည့္ ကို သိပ္ရင္မဆိုင္ရဲေပ။

မုန္တိုင္းမ်ား၏အရွင္သခင္
အပိုင္း (၆)
မြန္ဂို္မင္းႀကိီး ေတးဟာခန္သည္ တေန႕ထက္တေန႕ ကမာအေပၚစြဲလန္းသည့္စိတ္ကို မေအာင့္နိုင္ ေတာ့ေပ။ ကမာကို မိိမိပိုင္ဆိုင္ခ်င္သည္။သုိ႕ေသာ္ မ်ိဳးတူတစ္ဦးနွင့္ ဘယ္လို ခ်စ္တင္းေနွာရမည္ကို ေတးဟာခန္ မသိေပ။ ထို႕ေႀကာင့္ အခက္ႀကံဳေနသည္။ မိဖုရားမ်ားကို တစ္စက္မွ စိတ္ထဲမရွိပဲ ညတိုင္း ကမာနွင့္ ခ်စ္တင္းေနွာခ်င္သည့္ စိတ္သာ ျပင္းထန္လာခဲ့သည္။
ကမာ၏ လႈပ္ရွားပံု၊ ကမာျပံဳးပံုတို႕ကို မိိမိညတိုင္းပံုဆြဲေနမိသည္။ ညတိုင္း ညနက္မွ အိပ္ေနသျဖင့္ အတြင္း၀န္ႀကီးက ဖြင့္ေမးေတာ့သည္။
"မင္းႀကီး ဒီရက္ပိုင္းတစ္ခုခု အလုိမျပည့္သလိုျဖစ္ေနတယ္ လို႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးထင္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးက အရွင့္ငယ္ကြ်န္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို မိန္႕ပါ။ အရွင္ အလိုျပည့္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ခ်င္ပါတယ္။"
ေတးဟာခန္က ေတြေ၀ေနုျပီးမွ ေမးလိုက္သည္။
"ဘိုးေတာ္နဲ႕ ပါရွားမိဖုရားအေႀကာင္း စဥ္းစားေနတာ အတြင္း၀န္ႀကီး။"
အတြင္း၀န္ႀကီးက ကရုတစိုက္နားေထာင္ေပးသည္။
"ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ပါရွားမိဖုရားအေႀကာင္း ေကာင္းေကာငး္သိပါတယ္။ "
ေတးဟာခန္က ဆက္ေမးလိုက္သည္။
"ဘိုးေတာ္ ပါရွားမိဖုရားနဲ႕ ဘယ္လိုခ်စ္တင္းေနွာတယ္ဆိုတာ အတြင္း၀န္ႀကီး သိသလား။"
အတြင္း၀န္ႀကီးက သေဘာေပါက္သြားသည္။
"မင္းႀကီး အဲ့ဒိအေႀကာင္းကိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ "
ေတးဟာခန္၏ မ်က္နွာႀကည္လင္လာခဲ့သည္။
"က်ဳပ္အဲ့ဒီအေႀကာင္း သိခ်င္တယ္။"
"ဒါဆို မင္းႀကီးကို လ်ိဳ႕၀ွက္ျပိီး တစ္ေနရာကို ေခၚသြားပါရေစ။ အဲ့ဒီမွာ မင္းႀကီး သိခ်င္တာ အားလံုးသိသြားပါလိမ့္မယ္။"
ေတးဟာခန္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။
"မနက္ျဖန္ည စီစဥ္လိုက္။"
ေတးဟာခန္ တက္ႀကြသြားသည္။ မိမိလိုခ်င္ေသာ အေျဖကိုရသည္နွင့္ကမာေလးကို အပိုင္ သိမ္းရမည္။ ထိုအေတြးျဖင့္ ေတးဟာခန္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာအိပ္စက္သြားသည္။
အတြင္း၀န္ႀကီးက မင္းႀကီး၏ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားကိုေရြးခ်ယ္ကာ ျမိဳ႕ထဲသို႕ ရုပ္ဖ်က္ကာ ထြက္ခဲ့ ႀကသည္။ ထိုေနရာကား ေတးဟာခန္ လံုး၀ထင္မထားသည့္ ေယာက်္ားေလးမ်ားသီးသန္႕ထား သည့္ အေပ်ာ္ေဂဟာျဖစ္သည္။ ဖြင့္ထားသူက ပါရွားလူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ထိုကုန္္သည္က မြန္ဂိုစကားမြတ္ေအာင္ ေျပာတတ္သည့္ အင္မတန္ကို ဆက္ဆံေရးေျပျပစ္သူျဖစ္သည္။
သူ႕ေဂဟာသည္ လူတိုင္းကို လက္မခံ။ အဆက္သြယ္နွင့္မွ ၀င္လို႕ရသည္။ ေဂဟာမွ ေကာင္ေလးမ်ား က မိန္းကေလးရွံုးေအာင္ကို အလွျပင္ထားႀကသည္။အင္မတန္ကို လွပကာ တန္ဖိုးႀကီးေသာ အ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ထားႀကသည္။ မသိလွ်င္ မိန္းမအစစ္ဟုထင္ရသည္။
စင္ျမင္ေပၚတြင္ မိန္းကေလးထက္လွေသာ ေကာင္ေလး ၄ ေယာက္ ညီညာလွပစြာကေနသည္။ အကမ်ားက ျမင္သူကို မရိုးမရြျဖစ္ေစေသာအကမ်ားျဖစ္သည္။ အတြင္း၀န္ႀကီးက ေစ်းအႀကီးဆံုး ၀ိုင္းကိုယူလိုက္သည္။ ထိုေနရာက စားပြဲ၀ိုင္းကို ၀ယ္ရျခင္းျဖစ္သည္။. ေရွ႕ဆံုး၀ိုင္းက ေစ်းအႀကီးဆံုး။ ေရႊစ တစ္ရာေပးရသည္။ ထို၀ိုင္း၀ယ္လိုက္သည္နွင့္ ဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ တန္ဖိုးအႀကီးဆံုး တိုင္းတပါး မွလာေသာအရက္ကို လက္ေဆာင္လာေပးသည္။ အရက္ဌဲ႕ေပးရန္ အေခ်ာဆံုးေကာင္ေလးမ်ားကို ရသည္။ တန္ဖိုးႀကီး အစားအစာမ်ားသာမက သစ္သီးစို ၄ မ်ိဳး၊ သစ္သီးေျခာက္ ၄ မ်ိဳး။သစ္သီးယို ၄ မ်ိဳးရသည္။
စင္နွင့္တည့္တည့္ ေရွ႕ဆံုးတြင္ထိုင္ျပီး ေတးဟာခန္က ေကာင္ေလး ေခ်ာေခ်ာေလးမ်ား၏ အကကို စိတ္တိုင္းက် ရွူစားေနေတာ့သည္။ ခဏႀကာေတာ့ အတြင္း၀န္ႀကီးကို ေမးလိုက္သည္။
"က်ဳပ္သိခ်င္တာကို ျပေတာ့ေလ။"
အတြင္း၀န္ႀကီးက ေရႊထုပ္ကို ကိုင္ကာ ဆိုင္ရွင္ထံထြက္သြားကာ စကားနည္းနည္းေျပာလိုက္သည္။ ဆိုင္ရွင္က ေရႊထုပ္ကို လက္ခံကာ စိတ္တိုင္းက်စီမံထားသည့္ အေပၚထပ္အခန္းထဲသို႕ ဥိီးေဆာင္ကာ ေခၚလာခဲ့သည္။ အခန္းထဲတြင္ မီးေရာင္ မွိ္န္မွိန္ေလး ထြန္းထားသည္။ ေတးဟာခန္သည္ နန္းတြင္းမွ အေဆာင္တခုအလား တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားေသာ အခန္းကို လွည့္ႀကည့္ လိုက္စဥ္ အေစာင့္နွစ္ဦးက လူငယ္တစ္ဦးကို တြဲကာ အခန္းထဲသို႕၀င္လာျပီး ေကာင္ေလးကို ခုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။
"သခင္ႀကီး သူတို႕က အေတြ႕အႀကံဳမရွိေသးတဲ့ အစိမ္းအရိုင္းေကာင္ေလးကို ဘယ္လိုစျပီး ခ်စ္ရတယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ျပပါလိမ့္မယ္။ သခင္ႀကီးက ခံုမွာအရက္ေသာက္ရင္း ထိုင္ႀကည့္ေနတုန္း သခင္ႀကီးကို ျပဳစုေပးဖို႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လာပါလိမ့္မယ္။"
ေတးဟာခန္က ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ေသာအခါ အတြင္း၀န္ႀကီးက အခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္။ ဇာခန္းစီးေနာက္မွ ေတးဟာခန္ စိတ္၀င္တစားႀကည့္ရန္ျပင္လိုက္သည္။ ဆိုင္ရွင္က ေခ်ာေမာလွပ ေသာေကာင္ေလးတစ္ဦးကိုေခၚလာျပီး အရိုအေသေပးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"သခင္ႀကီးကို ဒီေကာင္ေလးက ေလာကစည္းစိမ္ရေအာင္ ျပဳစုေပးပါလိမ့္မယ္..."
ေတးဟာခန္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။ ဆိုင္ရွင္ထြက္သြားေသာအခါ လူငယ္က ေတးဟာခန္ေရွ႕တြင္ ဒူးတုပ္ထိုင္လိုက္ျပီး ေတးဟာခန္၏ ညီဘြားကို လာကိုင္သျဖင့္ အနည္းငယ္လန္႕သြားသည္။ မိမိတြင္ အေတြ႕အႀကံဳ မရွိသည္ကို သိပံုျဖင့္ သူက ရိုက်ိဳးစြာရွင္းျပသည္။
"သခင္ႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပဳစုခြင့္ေပးပါ ခင္ဗ်ာ...."
ေတးဟာခန္ သက္ျပင္းရွိုက္ကာ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလးကို လုပ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ ေတးဟာခန္သည္ ဇာပု၀ါေနာက္မွတဆင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ လူငယ္ေလးကို ေတာင့္တင္းေသာ လူရြယ္တစ္ဦး ျပဳစုကာ စိတ္ပါေအာင္လုပ္ေပးေနသည္ကို ႀကည့္ေနမိစဥ္ မိမိ ညိီေလးလည္း ပူေႏြး ေသာ အာခံတြင္းထဲသို႕ေရာက္သြားေတာ့သည္။
ေဆးတမ်ိဳးတိုက္ထားျခင္းခံရသည့္ လူငယ္ေလးကို မည္သို႕မည္ပံု ျပဳစုကာ စိတ္ပါလာေအာင္ လုပ္ေပး သည္ကို ႀကည့္ရင္း ေတးဟာခန္လည္း လက္ေတြ႕ခံစားခ်က္တရွိန္းရွိန္းတက္လာသည္ကို ကိုယ္ေတြ႕ခံစားေနရသည္။ ေကာင္ေလး၏ ဘယ္ေနရာကုို ထိလိုက္လွ်င္ မည္သို႕ျဖစ္သြားသည္ကို ႀကည့္ကာ မွတ္သားေနမ္ိသည္။ ကမာကို မိမိျပန္ျပဳစုေပးရမည္ မဟုတ္လား။
လူရြယ္၏ အျပဳအစု၀ယ္ ေကာင္ေလး ေတာင့္ကာ တခ်ီျပိီးသြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ေကာင္ေလးကို ေမွာက္ကာ ေရႊတြင္းကို ဘယ္လိုစတူးသည္ကို အေသးစိတ္ျပသည္။ ေတးဟာခန္သည္ ျမင္ကြင္းေႀကာင့္ေရာ ျပဳစုေပးေသာ ေကာင္ေလးေႀကာင့္ေရာ တခ်ီျပီးသြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ေကာင္ေလး၏ ကြ်မး္က်င္ေသာ အျပဳအစုေႀကာင့္ ေနာက္တခ်ီျပန္နုိးလာျပန္သည္။ ကုတင္ေပၚတြင္ လူရြယ္က ေကာင္ေလးကို မွိီအံုးတခုေပၚေမွာက္ခိုင္းထားျပီး တင္ေလးကိုဆြဲယူကာ အသင့္အေန အထားျဖင့္ ျပင္ဆင္ေပးျပီးေနာက္ ေတးဟာခန္ကို အရိုအေသျပဳကာ
"သခင္ႀကီး ခရီးစဖို႕ အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ စလို႕ရပါျပိီ။ "
လူရြယ္ေျပာလိုက္သည္နွင့္ ေတးဟာခန္ကို ျပဳစုေပးေသာ ေကာင္ေလး အရိုအေသေပးကာ အခန္းထဲ မွထြက္သြားသည္။ လူရြယ္လည္း ထြက္သြားသည္။ ထိုအခါမွ ထိုခုတင္ေပၚမွ ေကာင္ေလးက အတြင္း၀န္ႀကီး မိမိအတြက ္၀ယ္ေပးထားေသာ ေကာင္ေလးျဖစ္ေႀကာင္းသိလိုက္သည္။ ေတးဟာခန္ လည္း တင္းမာေနျပီျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ခုတင္ေပၚတက္ကာ ထိုအသားညိဳေခ်ာ ေကာင္ေလးကို ကမာ အမွတ္ျဖင့္ စျပီးခရီးဆက္လိုက္သည္။

"အား.....ဟား......"
မယံုႀကည္စရာ တင္းက်ပ္ပူေႏြးေသာ တြင္းက မိမိတခါမွ မခံစားဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ကို ေပးေနသည္။ ေတးဟာခန္သည္ ခက္ခဲေသာ ခရီးကို အဆံုးထိေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္သည္။ တႀကီမ္ျပီး ေတာ့ မရပ္နိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေနာက္တႀကိမ္၊ ျပီးေတာ့ ေနာက္တႀကိ္မ္ ျဖင့္ သံုးႀကိမ္တိတိ ခရီးဆက္မိ လိုက္သည္။ မိမိသတိ၀င္လာေတာ့ ေကာင္ေလးကိုယ္ထဲမွ ျဖူျဖူနွင့္ နီနီအရည္မ်ားေ၇ာေထြးေနသည္။

ေတးဟာခန္သည္ ေကာင္ေလးကို သနားသြားးျပီး ထိုေကာင္ေလးကို ၀ယ္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
"သခင္ႀကီး..."
အတြင္း၀န္ႀကီးက အခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ မင္းႀကီးကို ေခၚလိုက္သည္။ မင္းႀကီးက ေက်နပ္နွစ္သိမ့္ ဟန္တူသည္။
"ဒီေကာင္ေလးကို ၀ယ္ခဲ့လိုက္။ သူက ေတြ႕ထူးတယ္။ ျပီးေတာ့က်ဳပ္ကို ျပဳစုေပးတဲ့ ေကာင္ေလးကို ဆုခ်လိုက္ဦး။ "
ေတးဟာခန္ ထိုေဆာင္ႀကာျမိဳင္မွ ထြက္လာျပီးေနာက္ အေျဖကို ရလိုက္ျပီျဖစ္လို႕ ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနသည္။
တင္ေမာ္ရင္ကို သံတမန္ကိစၥျဖင့္ ဂိုယိုျပည္ကို ေစလႊတ္လိုက္သည္။ ဂိုယိုျပည္္နွင့္ အဆင္ေျပ ေအာင္လုပ္ဖို႕ အာဏာကုန္လႊြဲအပ္လိုက္သည္။

တင္ေမာ္ရင္သည္ ေနာင္ေတာ္မွာႀကားထားသျဖင့္ ကမာကို တေယာက္တည္းမထားခဲ့ခ်င္ေသာ္ လည္း ယခုက အေရးႀကီးေသာ တိုင္းျပည္ေရးျဖစ္လို႕ မသြားလို႕မရေပ။ ထို႕ေႀကာင့္ ကမာကို ေသခ်ာ မွာႀကားကာ ခရီးထြက္သြားခဲ့သည္။

ကမာသည္ ေနာင္ေတာ္ နွစ္ဦးမရွိသျဖင့္ အားငယ္သြားသည္။ မင္းႀကီးက ကမာကို ခ်ိဳသာစြာဆက္ဆံ ေသာ္လည္း သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္ႀကီးဆိုေတာ့ ေႀကာက္ရသည္။ ဒါေတာင္ ေက်ာက္မိဖုရားလူမ်ားက မိမိကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ႀကည့္ေနသည္ မဟုတ္လား။

"အကိုေလး ႀကာမွာလားဟင္.."
"မႀကာပါဘူး။ တပတ္ေလာက္ဆို ျပန္ေ၇ာက္ပါျပီ။သတိနဲ႕ေနေနာ္.... မင္းႀကီး စိတ္ညိဳျငင္ေအာင္ မလုပ္မိေစနဲ႕ေနာ္။"
ကမာ မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။
အကိုေလး သြားျပိီးေနာက္တေန႕တြင္ မင္းႀကီးကအမဲလိုက္ထြက္မည္ဟု ဆိုသည္။
"ကမာ မင္းလည္း လိုက္ရမယ္။ က်ဳပ္ ေတာထဲမွာ ၃ ရက္ အမဲလိုက္ခရီး စီစဥ္ထားတယ္။ က်ဳပ္တို႕ ေအးေအးေဆးေဆး ေတာထဲမွာ အနားယူႀကတာေပါ့..က်ဳပ္တို႕ မနက္ပိုင္း ထြက္ႀကမယ္။"
ကမာ အရဲစြန္႕ကာေမးလိုက္သည္။
"မင္းႀကီး မိဖုရားေခၚမသြားဘူးလား..."
ေတးဟာခန္က ရယ္ေမာလိုက္သည္။ ရိုးသားလွေသာ ေကာင္ေလးကို ရွင္းျပလိုက္သည္။.
"ဒါက က်ဳပ္ရဲ႕သီးသန္႕ အပန္းေျဖခရီးေလ။ သူတို႕က ဘာေႀကာင့္လိုက္ရမွာလဲ။ မင္း ျမင္းစီး၊ ျမွားပစ္ရတယ္ မဟုတ္လား"

"ရပါတယ္ အရွင္။ "
ေတးဟာခန္ ေက်နပ္စြာျပံဳးလိုက္သည္။ ခ်စ္ေသာ ေကာင္ေလးကို မိမိပိုင္ရေတာ့မည္။ ကမာက မိိမိကုိ ေႀကာက္ရြ႕ံေနပံုရသည္။ ကမာကို မိမိဆည္းပူးထားေသာ ပညာမ်ားျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျပဳစားကာ မိိမိကို စြဲလန္းေအာင္လုပ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ညတိုင္း ၀ယ္ထားေသာ ေကာင္ေလးျဖင့္ ေလ့က်င့္ထားသျဖင့္ ေတးဟာခန္ အေတာ္ကို အထာသိ ေနျပီ။ ခ်စ္ေသာ သူေလးအတြက္ မိမိဒိီေလာက္ ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္ေလးကို အာဏာျဖင့္ သိမ္းပို္က္တာမ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ေပ။ ေကာင္ေလး၏ အခ်စ္ကို လိုခ်င္သည္။ ေကာင္ေလး ကိုယ္တုိင္ လိုလားစြာျဖင့္ လက္ခံတာကို လိုခ်င္သည္။
အျပာေရာင္ ၀တ္စံုေလးျဖင့္ကမာသည္ မင္းႀကီး၏ အဖြဲ႕ျဖင့္ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ခရီးစဥ္ကို အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးပဲ သိသည္။ မင္းႀကီး မရွိခုိက္ တိုင္းျပည္ကို အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက အုပ္ခ်ဳပ္ေပးမည္။ မင္းႀကီး ဘယ္သြားသည္ကို မိဖုရားေခါင္ႀကီးပင္ မသိေပ။ ယခုက အထူးလ်ိဳ႕၀ွက္ခရီးျဖစ္သည္ကို ကမာ လံုး၀မသိေပ။ ယခုခရီးက မိမိကုိအရယူရန္ စီစဥ္ေသာ ခရီးဆိုတာသိလွ်င္ ကမာ မြန္ဂိုျပည္မွ ထြက္ေျပးမည္ျဖစ္သည္။
ေတာနက္ထဲသို႕ေရာက္ေသာ္ သက္ေတာ္ေစာင့္အဖြဲ႕ ကေတာေျခာက္ေပးျပီး မင္းႀကီးနွင့္ကမာက အမဲလိုက္သည္။ အမဲရမွာ စားရန္စီစဥ္ထားႀကသည္။ မင္းႀကီးက ျမွားပစ္တာ လက္ေျဖာင့္လွသည္။ ေန႕ခင္းတြင္း သမင္တစ္ေကာင္ကို ရသည္။
မင္းႀကီးက ကမာကို အေႀကာက္ေျပရန္ ငယ္စဥ္ဘ၀အေႀကာင္းကို ေျပာေနသျဖင့္ ကမာ မင္းႀကီးကို နည္းနည္းရင္းနွီးလာသည္။ နန္းတြင္းကထက္ လြတ္လပ္ေသာေႀကာင့္ ကမာ နည္းနည္းေနသားက် လာသည္။ မင္းႀကီးကေျပာထားသျဖင့္ မင္းႀကီးနွင့္အကိုေလးက ငယ္စဥ္ကတည္းက ကစားဖက္ဆို တာ သိျပီး နည္းနည္းေတာ့ ရင္းႏွီးစိတ္၀င္လာသည္။
ေတးဟာခန္က ကမာကို တမင္ ရင္းနွီးေအာင္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေတးဟာခန္ ထင္သည့္အတုိင္း တင္ေမာ္ရင္အေႀကာင္းေျပာရင္း ကမာ မိမိကို ရင္းနွီးလာေလျပီ။ ရလာေသာ အမဲကို ကင္ျပိီး ကမာနွင့္အတူ ညေနစာကို စားႀကသည္။ ကမာသည္ မင္းႀကိီးတိုက္ေသာ ၀ိုင္ကို ေသာက္ျပီး အိပ္ခ်င္ လာသည္။ မင္းႀကိီးကို ခြင့္ေတာင္းကာ မိမိအတြက္ျပင္ထားေသာ ရြက္ဖ်င္တဲသို႕သြားအိပ္လိုက္ေတာ့ သည္။
မင္းႀကီးတိုက္ေသာ ၀ိုင္ထဲတြင္ အစြမး္ထက္ေသာ ေဆးတစ္မ်ိဳးပါသည္ကို ကမာလံုး၀မသိေပ။ တဲထဲသို႕ေရာက္သည္နွင့္ ကမာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ မိမိအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္နွင့္ မိမိရြက္ဖ်င္တဲ ထဲ လူတစ္ဦး၀င္လာသည္ကို လံုး၀မသိေတာ့ေပ။
ေတးဟာခန္သည္ ေဆးအရွိန္နွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကမာကို ႀကည့္ကာ ရင္ခုန္စြာျဖင့္ အနားကို တေရြ႕ေရြ႕ကပ္လာခဲ့သည္။ မိီးေရာင္ေအာက္တြင္ အလွနတ္သမီးေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္က ျမင္သူကို ရူးေလာက္ေအာင္ျပဳစားေနသည္။
ေတးဟာခန္သည္ ကမာ၏ နွင္းဆီေရာင္နူတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္မိစဥ္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ သိလိုက္ရ သည့္အခ်က္က ကမာကို မိမိအရမး္ခ်စ္ေနမိျပီ။ အရမ္းကို လိုခ်င္ေနျပီ။ မိိမိညီဘြားကလည္းေပါက္ကြဲ လုမတတ္ တင္းမာေနျပီ။ သို႕ေသာ ္ေတးဟာခန္ စိတ္ကို ထိန္းလိုက္သည္။ ခ်စ္ေသာ ေကာင္ေလးကို မနာက်င္ေစခ်င္ပါ။ ထို႕ေႀကာင့္ မိိမိေလ့လာထားေသာပညာကို သံုးကာ ကမာကို စိတ္ရွည္စြာ နူးနပ္ေပးလိုက္သည္။ ပထမညက ကမာကို လံုး၀ခ်စ္တင္းမေနွာေသးပါ။ ေဆးအရွိန္ျဖင့္ စိတ္ႀကြေန ေသာ နတ္သားေလးကို အရွိန္တက္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးကာ အစြမး္ကုန္ျပဳစုေပးရင္း ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုည ကမာ၏ တြင္း၀ကို ခ်ဲ႕ရံုသာ ခ်ဲ႕ေပးခဲ့သည္။ ကမာကို သံုးခ်ီေလာက္ျပီး ေအာင္ ျပဳစုေပးလိုက္သည္
ကမာက ေတးဟာခန္၏ အျပဳအစု၀ယ္ လူးလိမ့္ေနသည္။ စိတ္မွတ္မဲ့ျဖင့္ျငိီးတြားကာ လူးလိမ့္ ေနသည္။ ကမာကို အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳစားကာ ေတးဟာခန္သည္ အျပစ္ကင္းသည္ ့ အသားအေရကို တလက္မ မလြတ္ေအာင္ အနမ္းေပးေနမိသည္။
ပါးျပင္၊ နူတ္ခမ္း၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္ ေနရာအားလံုး ထပ္တလဲလဲ နမ္းရွိုက္ေနမိသည္။ ေမႊးေသာ၊ ခ်ိဳေသာ ။ နူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕ ေတးဟာခန္ကို အရိုင္းစိတ္ထန္လာေစသည္။ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေတာ့ တိတ္တဆိတ္ ေခၚလာေသာ ေကာင္ေလးကို ေခၚကာ ေပ်ာ္ပါးလိုက္ရေတာ့သည္။
ကမာသည္ မနက္နိႈးလာေတာ့ နႈန္းကာ အားမရွိသလို ခံစားေနရသျဖင့္ အံ့အားသင့္ေနသည္။ မေန႕က အမဲလိုက္ရေသာေႀကာင့္ ပင္ပန္းသြားသည္ဟုသာ ထင္သည္။ မိမိ၏ ကိုယ္လက္မ်ားလည္း နာေနသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒိေလာက္နုရသလားဟု ေတြးကာ ေဒါပြေနမိသည္။
ဒုတိယေန႕တြင္လည္း ကမာ ညစာစားျပိီးသည္နွင့္ အရမ္းအိပ္ခ်င္လာေတာ့သည္။ ေနာက္ဆံုး မိမိရြက္ဖ်င္တဲသို႕ေ၇ာက္ျပိီးလွဲခ်လိုက္သည္နွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ ေတးဟာခန္သည္ ကမာကို ေဆးပိုထည့္လိုက္သျဖင့္ ကမာ ယခုည ပိုလို႕စိတ္ႀကြေနေတာ့မည္။ ေတးဟာခန္သည္ ကမာကို ျပဳစုေပးျပိီး ညင္သာစြာျဖင့္ အခ်စ္ခရီးစေတာ့သည္။ ေဆးအရွိန္ျဖင့္၊ ျပင္ဆင္ထားေပးမႈျဖင့္ ကမာ သိပ္မနာက်င္ပဲ ခ်စ္ခရီး အဆံုးထိေ၇ာက္သြားေတာ့သည္။ တညလံုး ဘာမွ မသိပဲ မင္းႀကီးျပဳ သမွ် နုေနရေတာ့သည္။
မနက္နိုးလာေသာအခါ ကမာသည္ မိမိအေနာက္ပိုင္းမွ နာက်င္မႈနည္းနည္းခံစားရျပီး ကိုယ္ လက္သန္႕စင္ခ်ိန္တြင္ မိမိကိုယ္ထဲမွ အရည္တခိ်ဳ႕စီးက်လာသျဖင့္ ကမာ ရင္ထိတ္သြားသည္။
တာတာလူရုိင္းႀကိီး၏ သိမ္းပိုက္မႈကို ခံထားရသျဖင့္ မိမိဘာျဖစ္ခဲ့သည္ကို ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္သည္။ ညက မိိမိကို တေယာက္ေယာက္အရယူသြားေလျပီ။ ကမာ ေရခ်ိဳးရင္း မ်က္ရည္က်မိသည္။ မင္းႀကီးလား၊ စစ္သည္ေတာ္ထဲက တေယာက္လားေတာ့မသိေတာ့ေပ။
"ကမာ... မငး္ႀကီးေခၚေနတယ္။"
အတြင္း၀န္တစ္ဥိီးလာေခၚသျဖင့္ ကမာ မ်က္ရည္သုတ္ကာ အျမန္ဆံုးျပင္ဆင္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ ကမာက မနက္စာ အတူစားရန္ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေတးဟာခန္သည္ ညက ကမာကို အရယူျပီးေနာက္ ကမာကို ခ်စ္သည့္စိတ္က ဒီေရအလားတိုးလို႕ သာ ေနသည္။ ကမာမလာေသးသေရြ႕ မနက္စာ မစားနိုင္ေသးသျဖင့္ အတြင္း၀န္ႀကီးကို လႊတ္ကာ သြားေခၚခိုင္းရသည္။ ရြက္ဖ်င္တဲထဲ ၀င္လာေသာ ကမာကို ခ်စ္ရည္ရႊမ္းစြာစိုက္ႀကည့္ျပိီး ထကာ ႀကိဳ မိသည္။ ေတးဟာခန္ မိမိကိုယ္ကို ခ်ဳပ္ထိန္းလို႕မရေတာ့ေပ။ ကမာကို ျမင္သည္နွင့္ ခ်စ္စိတ္သာ ေပၚ ေနေတာ့သည္။
"ကမာေလး လာ... က်ဳပ္ မင္းနဲ အတူ စားခ်င္လို႕ေစာင့္ေနတာ... လာ က်ဳပ္ေဘးမွာ ထိုင္...."
မင္းႀကီး၏ ယခင္နွင့္ မတူေသာ ဆက္ဆံေရးေႀကာင့္ ညက မိမိကို အရယူသြားတာ မင္းႀကိီးမွန္းသိ သြားသည္။ ကမာ ေႀကာက္ရြ႕ံစြာ၊ ရွက္ေႀကာက္စြာ မ်က္လႊာခ်ကာ မင္းႀကီးေဘးတြင္ ၀င္ထိုင္ လိုက္သည္။
ေတးဟာခန္သည္ ကမာ မ်က္နွာညွိဳးေနေသာေႀကာင့္ စိတ္ပူျပီး နဖူးေလးကို စမ္းလိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။.
"ေနမေကာင္းဘူးလား ကမာ..."
ကမာ အလန္႕တႀကားေလး ေမာ့ႀကည့္လိုက္စဥ္ ယုန္ကေလးလို မ်က္လံုးေလးကို မင္းႀကီး ျမင္လိုက္ကာ နမ္းခ်င္စိတ္ကို မထိန္းနို္င္ေတာ့ပဲ ေမးေလးကိုပင့္မကာ နူတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္မိသည္။

"မင္း...ႀကီး...."
ကမာ စကားမေျပာနိုင္ေတာ့ေပ။ မင္းႀကီး၏ အနမ္းကို လန္႕ကာ ရုန္းလိုက္ေသာ္လည္း မင္းႀကိီးက ဂုတ္ကို ခ်ဳပ္ကာ နမ္းေနသျဖင့္ ရုန္းလို႕မရေပ။
"ကမာေလး.... မင္းကို ကိုယ္ေတာ္ ခ်စ္ေနမိျပီ။ မင္းကို ခ်စ္တာ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္မထားနိုင္ ေတာ့ဘူး။"
ကမာ ေႀကာက္လန္႕တႀကားနွင့္ မင္းႀကီးလႊတ္လိုက္သည္နွင့္ ေျမႀကိီးေပၚ ဒူးတုပ္ကာ ေတာင္းပန္ လိုက္သည္။
"မင္းႀကီး ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူပါ....ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူပါ။"
ေတးဟာခန္က ကမာကို ဆြဲထူကာ ေသးသြယ္ေသာကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲဖက္ထားျပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ခ်မ္းသာမေပးနိုင္ေတာ့ဘူး ကမာေလး။ မင္းေလးကို ကိုယ္ေတာ္ အရမ္းကို ျမတ္နို္းမိသြားျပီ။ မင္းကို မရရင္ကိုယ္ေတာ္ ေသသြားနိုင္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ မင္းကို ကိုယ္ေတာ္အရယူရတာပဲ။ ကို္ယ္ေတာ့္အခ်စ္ ကိုလက္ခံပါကြယ္ေနာ္... မင္းကို ကိုယ္ေတာ္ လိုေလေသးမရွိထားပါ့မယ္။ "
ကမာ၏ မ်က္လံုးထဲမွ မ်က္ရည္မ်ားအဆီးအတားမရွိ စီးဆင္းလာခဲ့သည္။ မင္းႀကီးက ကမာ၏ မ်က္ရည္ကို အနမ္းျဖင့္ဖယ္ရွားကာ ေခ်ာ့သည္။
"ကို္ယ္ေတာ့္ အခ်စ္က မင္းကို မ်က္ရည္က်ေစသလားကြယ္။ မင္း ဘာလိုခ်င္သလဲ။ ေျပာ ။ မင္း နူတ္ဖ်ားက စကားအတိုင္း ကိုယ္ေတာ္ အားလံုးလုပ္ေပးမယ္။ မင္းကို္ယ္ေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ၊ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္သူ လုပ္ရမယ္။ "

~ ဆက္ရန္