14. Bölüm - Açılmayı Bekleyen Kapalı Kutu Zeynep!

29.5K 724 52
                                    

İyi Geceler.. İlk defa bu saatte bölüm atıyorum ama ramazan boyunca bir çok bölüm bu saatler de gelebilir hazırlıklı olun değerli okuyucularım :D Bölüm paylaşımlarının çok uzadığının farkındayım ama pazartesi internetimiz bağlanıyormuş. Bundan dolayı bölümler 2-3 gün arayla gelecek artık sizi fazla bekletmemeye çalışacağım. Bu zamana kadar beni idare ettiniz çok ama çok teşekkür ederim.. Ayy! Bir de unutmadan Pelinnur’un yazdığı “Evcilik Oyunu” hikayesinin son bölümü yıkılıyor! Gerçekten harika! Multimedya da Zeynep’in elbisesi var.

Yorumlar da Zeynep ve Defneyle ilgili bir bölüm olsun isteyen kişi sayısının fazla olduğunu gördüm benden bunun üzerine bir şeyler yazdım bakalım beğenecek misiniz? Bu ayın ilk sahuru.. güzel bir ramazan geçirmeniz dileğimle :)

 

Bu bölümün ithafı “haticenr” e gidiyor.

 

Keyifli Okumalar.. ;)

 

   

 

2 hafta sonra..

 

“Evet, küçük cadı! Ve bu odayla da beraber evle ilgili tüm işimiz bitmiş oluyor.” Diyorum Defneye

Tabi bu iki haftalık süreçte bende bittim. Kerem ve Defne yeni bir eve taşınmışlardı ve bu yeni evde benim de kalmamı teklif etmişlerdi gidiş geliş biraz zor olduğu için ve Defnenin ısrarı üzerine kabul etmiştim. İlk günlerde Sevim Hanıma gitmiştim Defneye bakmak için ama yeni ev işi olunca hep o evinde dekoresiyle uğraşmıştık. Aslında ev tamamen yerleşikti fakat başkalarının eşyalarını kullanmak ne benim ne de Defnenin içine sinmişti onun için baştan başlamıştık evi kimsenin görmesine izin vermiyorduk. Sürpriz olmalıydı evin düzeni için sadece ben, Defne ve Nurgül abla vardık. Ne Kerem ne Yağmur ne de başka birinin görmesi kesinlikle yasaktı ve bu kuralı küçük cadı koymuştu

“Yeppa! Zeynep abya evimiz çoyk güzel oldu deyil mi?” diye soruyor Defne

“Şahane oldu bebeğim! Ee tasarımcıları kim..” diyorum

“Tabi ki süpey ikili yani sen ve beeeen!” diyerek gülmeye başlıyor

“Süper ikili? Sevdim bu adı ortak!” diyorum Defneye göz kırparak

“Oytak? Bu adı bende çoyk sevdim oytak.” Diyor Defne şeker konuşmasıyla hele ki yaşından dolayı peltek bir şekilde konuşması şekerliğine şekerlik katıyor.

“Hanımlar! Temizlikte tamam olduğuna göre akşama çağırdınız değil mi ev için herkesi?” diye soruyor Nurgül abla

“Hı hı evet” Diyorum gülümseyerek

“E o zaman ben mutfağa geçiyorum, akşama gelecekler için hazırlık yapayım.” Diyor Nurgül abla mutfağa doğru yönelerek ama benim sesimle duraksıyor.

“Nurgül abla sen dur! Çok yoruldun sen zaten hadi siz Defneyle geçin oturma odasına bende size içecek bir şeyler getireyim hem yemekleri ben yapmak istiyorum izninle.”

Ya Sen Olmasaydın? (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin