İyi geceler ORTAKLARIM!
'Ortak' sıfatını hepinizin kullanıp canı gönülden yazıp, söylemesi o kadar çok hoşuma gitti ki, çok ama çok teşekkür ederim. İyi ki sizler varsınız! İyi ki bu hikâyeyle birlikte 'ortağım' olmuşsunuz.
Bende sosyal medya hesapları bitmez dedim ve bir kez de 'periscope' açtım. Hikâyemiz ile ilgili canlı yayınlar yapmaya başladım. İzlemek ve bilmek isteyen herkesi yayınıma beklerim. Kullanıcı adım: buseedede
Facebook sayfamızda yeni bölümler ile ilgili kesitler paylaşmaya başladım. Bilenler bilmeyenlere desin :D
Bölüm geç geldi ama uzun bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Çok sıcaklarda yazmakta zorlandım açıkçası ama başardım galiba, en azından ben öyle düşünüyorum.
Her şey için teşekkürler Ortaklarım. Güzel yorumlarınızdan öperim :*
Bu bölümün ithafı; 'seheryldz_' a gidiyor.
Keyifli, mutlu okumalar Ortaklarım!
Beni bunca saracak ne vardı?
Kanıma girecek
Gözbebeklerime oturacak
Bir senfoni gibi kulaklarımdan eksilmeyecek
Ne vardı?
Hiç karşıma çıkmasaydın
Bu kör olası gözler görmeseydi seni
Ne vardı?
Güzelliğini hiç bilmeseydim
Bir dua gibi bellemeseydim adını
Ne vardı bütün gece
Gözlerimi tavana dikerek
Seni düşünmeseydim
-ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN-
Onu kalbimde hissettiğim an 'dur' demiştim kendime, bu sefer değil demiştim ama ne o, beni dinledi ne de ben, onu. Onu uyarmıştım aslında, başına gelecek şeylerden korkup kaçıp gitmesini dilemiştim ama o hayatımda gördüğüm en cesur kadındı. Yılmak nedir bilmemişti. Aksine beni daha çok bağlamıştı kendisine, her oyun oynadığım an beni kendine bir kez daha âşık etmişti.
Ona bu kadar âşık olacağımı bilseydim asla öyle şeyler yapmazdım.
Bana şu anda geçmiş günler bir de şimdi ki aklım gerekti!
Ama bazı şeylerin geç olduğunu iş işten geçtikten sonra anlıyorsunuz. Geçmişi hatırlayıp lanet ediyorsunuz ve hayatınıza devam etmek zorunda kalıyorsunuz.
Belki de asıl felsefe şuydu benim hayatımda; şimdiki aklım olsa öyle yapmazdım. Öyle yapmasaydım da şimdiki aklım olmazdı...
Şimdi belki de delicesine âşık olmayacaktım Zeynep'e, onun için yanmayacaktım. O istedi diye sakin olmayacaktım. O güldü diye gülmeyecektim. Onunla bir olmak için can atmayacaktım. Onun karım olmasını isteyerek geçirmeyecektim günlerimi...
Onu ilk gördüğüm de işte bu demiştim. 'hayatıma damga vuracak kadın' sevgili olarak düşünmemiştim o zaman, bakıcı olarak vardı hep aklımda ama bir şekilde hayatımızda bir yer edinecekti. İmzasını atacaktı. Atmıştı da, benim hayatıma, Peri'nin hayatına öyle bir imza atmıştı ki bu 'sonsuzluk sözleşmesiydi.'
