Herkese iyi akşamlar diliyorum. Berat kandilimiz mübarek olsun.
Okuyucu sayısı 10.000’i geçmiş teşekkür ederim. Sizler harikasınız. :*
Size bu aralar aklımda olan iki hikâyeyle ilgili bir şeyler söylemek istiyorum. Yazarı Pelinnnur’a ait olan “Evcilik Oyunu” ve babyyy2’ye ait olan “Ve Sonsuza Kadar Mutlu Yaşadılar” ikisinde de çok heyecanlı bölümlerle ilerliyorlar. “Evcilik Oyunu”nun sezon finali (özellikle) ve de “Ve Sonsuza Kadar Mutlu Yaşadılar”ın son bölümleri.. Bunu yazmamın tek nedeni çok harika hikâyeler olduğunu bir de buradan söyleme isteğimden kaynaklanıyor. :))
Yarından itibaren önümüzde koskoca üç ay var. Şimdiden hepinize iyi tatiller ve üniversite sınavlarına gireceklere de bol şanslar. :))
Bu bölümün ithafı “BeyzaTastan07” ye gidiyor. Sana da sınavlarında bol şans bebeğim
Lafı çok uzattım galiba kusuruma bakmayın keyifli okumalar..
10. Bölüm – Bu Bir İlk!
-Kerem-
İşlere fazlasıyla boğulmuş bir şekilde masada otururken bir anda kapı açılıyor. Girenin Melis olduğunu görünce hemen ayağa kalkıp kapıya doğru yöneliyorum.
“Oo evli bayan hoş geldiniz!” diyorum imalı bir şekilde, evlendikleri için onlara kızgın değilim aslında kendime kızıyorum bunca yıl her şeyden habersiz yaşadığım için!
“Hoş bulduk da kapıyı çaldım ama duymadın bende bir anda girdim içeri ama müsaitsin değil mi?” diyor Melis dediğime aldırış etmeden
“İşlerin içinden boğuluyordum kusuruma bakma duymamışım iyi ki geldin yoksa mola vermemi bile yasaklamıştı Ahmet Sayer!” diyorum
“Bu şirketin sahibinin oğlusun ve neredeyse diğer herkesten daha fazla çalışıyorsun. Garip biri Ahmet amca ya!” diyor Melis gülümseyerek
“Ee Zeynep’le nasıldı ilk gününüz?” diye konuşmaya devam ediyor.
Bir de o vardı değil mi tamamen unutmuşum gelmiştir herhalde eve, Defneyle ne yapıyordur acaba bence şu an çantasını falan toplayıp evden kaçmak için çabalıyordur diye düşünüp içimden kahkaha atıyorum
“Aıım biraz geç kaldı ama iyiydi zaten pek ben yanlarında duramadım babam aradı Zeynep’in geldiği sırada ama annemle konuştum ben her şeyi, kıza biraz nazik davranmasını ve birkaç kural hatırlatmasını söyledim akşam eve gidince de bir sıkıntı olmadığını söyledi” diyorum
“Aaa şey evet ya bizim yüzümüzden geç kaldı yani Zeynep’in hiçbir suçu yok.” Diyor Melis hemen koruma içgüdüsüyle “
