အခ်စ္သည္ မည္သို႔နည္း???

အခန္း(၈၈)

အခန္း(၈၈)

တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြမွာ ကြၽန္မ ကို႔ကိုလိမ္ညာမိခဲ့တယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ကိုရဲ႕ ယံုၾကည္မူနဲ႔ မထိုက္တန္ခဲ့တဲ့လူပါ။
"ကိုကေတာ့ ကေလးပဲ လိုခ်င္တယ္။"
သူလိုခ်င္တဲ့ သူကိုယ္ဟြးေလးကို ေမြးေပးႏိူင္ဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္မမွာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ အဲဒီအခက္အခဲေတြ အားလံုးကိုလည္း တစ္ခုခ်င္းစီ ကြၽန္မလိုက္႐ွင္းမျပႏိူင္ပါဘူး။ ကြၽန္မွာ ဆႏၵႏွစ္ခုၾကား ဗ်ာမ်ားေနမိတယ္။ တစ္ခုက ကို႔ရဲ႕ကိုယ္ဟြးေလးကို ေမြးေပးခ်င္တာ။ ေနာက္တစ္ခု ကြၽန္မအခ်ဳပ္အေႏွာင္ကင္းကင္းနဲ႔ စီးဟြး႐ွာခ်င္တာ။ အဲဒီၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားၿပီး ကြၽန္မေန႔စဥ္ရက္ဆက္ အရက္ေတြ ၊ ဘီယာေတြ ေသာက္ေနျဖစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မ ဓမၼတာ မလာတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကိုနဲ႔ထပ္ေျပာျဖစ္တယ္။
"ၾကည့္လုပ္ ခြဲစိတ္ေနရဦးမယ္။"
ကို႔စကားေၾကာင့္ ကြၽန္မ အံျသသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားမွာ ကြၽန္မအေတြးက သိပ္မေလးနတ္လာေသးဘူး။
"လုပ္ရေတာ့မွာပဲ။"
"အထဲမွာခ်ဳပ္ၿပီး ေရာဂါေတြျဖစ္လာတာမ်ိဳး ႐ွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ မလာတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ မိန္းမ
သိေအာင္လုပ္သင့္တယ္ေနာ္။"
ဘာလဲ။ ကိုက ကြၽန္မတို႔ကိစၥကိုေမ့ထားခ်င္လို႔ ဒီစကားေတြ ေျပာေနခဲ့တာလား။
"ေယာက်ၤား ကမယံုဘူးပဲ။"
"ဘာကို မယံုတာ။ ဟိုဟာ႐ွိတာလား။"
ကိုစကားေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မအရမ္းဝမ္းနည္းသြားမိတယ္။
"စိတ္မဝင္စားဘူးပဲ။"
"စိတ္ဝင္စားတာ တစ္ပိုင္းေသလို႔။ ဒါေပမယ့္ မွန္တာေျပာရရင္ မိန္းမလုပ္ျေနတာက တစ္မ်ိဳးေတြေလ။"
"ဘာမ်ားလုပ္ျပေနလို႔လဲ။"
"ဥပမာ အရက္ေသာက္တာေတြဘာေတြ႐ွိေနေတာ့ စဥ္းစားရၾကပ္တာေပါ့။ ကေလး႐ွိတယ္လည္းေျပာတယ္။
ဘာလို႔မ်ား ေသာက္ေနပါလိမ့္ေပါ့။"
တကယ္ေတာ့ ကို႔ဘက္က မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ကြၽန္မအျပစ္ကို ကြၽန္မဝန္မခံရဲခဲ့ဘူး။
"အရင္ရက္ကမေသာက္ဘူး။ ဆင္ျခင္တယ္။ ထားပါ။ ေနာက္ထပ္ အာ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔မေျပာဘူး။"
ကိုကေတာ့ ကြၽန္မဟာ ဘယ္လိုမိန္းမစားလဲလို႔
ေတြးေနမွာပါ ။
"ကိုကေတာ့ တကယ္႐ွိတယ္ဆို ေပ်ာ္တာေပါ့။"
"ေပ်ာ္ေပ်ာ္မေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ မေျပာေနနဲ႔။"
"အဲလိုမလုပ္ရဘူးေလ မိန္းမ။ မိန္းမအထင္လြဲၿပီေနာ္။"
"အားအားယားယား ေျပာေနတယ္ထင္ေနတာမွတ္လား။ "
"မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေယာက်ာ္းျဖစ္ႏိူင္တာေလးေတြကို ေျပာျပတာေလ။"
ဟင့္အင္း။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ နာက်ည္းတယ္။ စိတ္႐ႈပ္တယ္။
"ေနာက္ေျပာစရာအေၾကာင္းလဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ထပ္မေျပာဘူး။ ေတာ္ၿပီ။"
"ကိုေျပာတာက မိန္းမထင္ထားသလို မဟုတ္ပါဘူး။"
ကိုမယံုတာ မဆန္းပါဘူးေလ။ ကြၽန္မလို ေကာင္မမ်ိဳးက ယံုၾကည္စရာမွ မ႐ွိခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မဗိုက္ေလးကေတာ့ အခ်ိန္နဲ႔အတူ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပူပူလာခဲ့တယ္။ ကိုကေတာ့ ကြၽန္မကို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိ ထပ္ေတာင္းပန္ျပန္တယ္။
"ေယာက်ာ္း စိတ္မဝင္စားတာ မဟုတ္ဘူးမိန္းမရယ္။ မိန္းမကို အရမ္းခ်စ္တာယံုေပးပါ။ မိန္းမနဲ႔ပတ္သက္သမ်ွ အရာအားလံုးကို စိတ္ဝင္စားခဲ့တာပါ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီ မိနိးမ အထင္မလြဲပါနဲ႔ေနာ္။ ေယာက်ာ္းအိပ္မေပ်ာ္ႏိူင္ေတာ့ဘူး။"
ကြၽန္မကို႔ဆီကို စာမျပန္ျဖစ္ေသးဘူး။ ကို႔စာေတြကို ဖတ္ၿပီး မ်တ္ရည္သာ ပိုးပိုးေပၚက္ေပၚက္ က်ေနမိခဲ့တယ္။
"ေယာက်ာ္းကေလးလိုခ်င္တဲ့သူဆိုတာ မိန္းမအသိပါကြယ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမဘာလုပ္လုပ္လို႔ ေယာက်ာ္းေျပာခဲ့တာပဲဟာ။ ရရင္ေတာ့ ယူခ်င္တာေပါ့။ အထင္မလြဲပါနဲ႔ေနာ္။"
ကြၽန္မ ကို႔အေပၚအႏိူင္လိုခ်င္စိတ္နဲ႔ လုပ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ကိုရယ္။ ခံစားရသမ်ွေတြအတြက္ ကြၽန္မမွာ အရမ္းအသက္႐ႈက်ပ္လွပါတယ္။ အဆိုးဆံုးက အရမ္းနားလည္ေပးႏိူင္တဲ့ ကို႔အေပၚ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေစာ္ကားေနခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကို႔အေပၚ ထိန္းခ်န္ထားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိေနေသးတယ္ ကိုရယ္။ အဲ စိတ္နဲ႔ ကြၽန္မမွာ ကို္႔ကို စကားျပန္မေျပာရဲခဲ့ဘူး။
"တကယ္ေျပာတာ စကားေျပာခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကို႔အမွန္အတိုင္းေျပာပါ။"
ကြၽန္မစိတ္ကိုကြၽန္မ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ လႊတ္ေပးလိုက္မိေတာ့တယ္။
"ေျပာခ်င္သလိုသာေျပာၾက။ မွန္တယ္ထင္လို႔ေျပာတာ ေျပာသာေျပာ။"
"ဟုတ္တယ္ေလ စဥ္းစားၾကည့္တာပါ။ မေျပာေတာ့ဘူးေနတာပဲ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ခံရခက္တယ္။ ေဘ႐ွိမ႐ွိေတာ့မသိဘူးေလ active nowက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ႐ွိေနတာ။ ကိုဆိုရင္ေတာ့ ေဘလ္မ႐ွိဘဲ လိုင္းအၾကာႀကီးဖြင့္ထားမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲလိုမ်ိဳးေပါ့၊
အက်ိဳးအေၾကာင္းမသိရေတာ့ ပိုခံစားရခက္ပါတယ္။ အလုပ္က႐ႈပ္ေနခ်ိန္ စကားေျပာဖို႔ ဖုန္းေခၚျပန္ရင္လည္းမရ။ လိုင္းေပၚကလည္း ကိုတတ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ ဆင္းေတာ့တာမ်ိဳးေတြကလည္း ႐ွိေနေတာ့၊ အဲလိုပဲထင္လိုက္မိတယ္။"
ကိုနဲ႔ကြၽန္မၾကား ျပႆနာေတြဆက္တိုက္ကိုေပၚေပၚက္လာရပါတယ္။
"အခန္းဝင္ေတာ့မယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ဖုန္းမဆက္ေတာ့တာ။ ကိုေၾကာင့္စိတ္ညစ္ၿပီး အခန္းထဲမွာအဆင္မေျပျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ ရမ္းခ်စ္တယ္ အာဘာြးေနာ္။"
ဒါေပမယ့္ ကို႔ဘက္က ကြၽန္မအေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်စ္ေတြ ျပယ္လြင့္မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကို စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
"ကိုလည္းကတိမတည္သလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ မေျပာေတာ့ပါဘူးဆိုမွထပ္ၿပီးေျပာခဲ့မိတာ။ ေရႊရည္
ေျပာသလိုပဲ ျဖစ္လာရေတာ့မယ္လို႔ ထင္ေနမိတယ္။ ဘာလို႔ဆို ကိုတို႔ေ့႐ွမဆက္ေတာ့ရင္ ကိုရဲ႕ ထင္သလိုေျပာတတ္တဲ့စိတ္၊ အလြယ္ေျပာတတ္တဲ့စိတ္ရဲ႕ဒဏ္ကေန ေရႊရည္
လြတ္ေျမာက္သာြးမွာပါပဲ။ အဲေတာ့ ေရႊရည္
ေျပာတာေတြဟာ ျဖစ္ႏူိင္
ေခ်႐ွိလာတယ္။ ကိုယ္လည္းသိပါတယ္ ဘယ္မိန္းခေလးမွ ကို႔အေပၚစိတ္မ႐ွည္တတ္မွန္း၊ ကိုရဲ႕ အတၱကေန ေရႊရည္
လြတ္ေျမာက္ႏိူင္ပါေစ။ ကိုက အတၱ
ႀကီးေနမွန္းလည္းနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရႊရည္
စိတ္ထဲမွာ ေခ်ဖ်တ္လိုက္ႏိူင္ပါေစ။ ကိုလို႔လူကို အေလးထားလို႔လည္း ထူးမွမလာဘဲေလ။ ယံုၾကည္မူေတြလည္းကိုတို႔ၾကားမွာ နည္းပါးေနၿပီပဲ။ ေရႊရည္
ေျပာတဲ့၁၅ရက္လည္းေစာင့္ႏိူင္ပါတယ္။ ခဏခဏျဖစ္ေနေတာ့ ေရႊရည္လည္း
သည္းခံႏိူင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အာ့ေတာ့... လုပ္သင့္တယ္ထင္တာလုပ္ပါ။ ကိုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေျပာတာပါ။ ေရႊရည္လည္း
ေသြးေအးေနၿပီပဲဟာ။ ဒါအျပင္ ကို႔ေၾကာင့္ ေရႊရည္မွာ စိတ္လည္းပိုဆင္းရဲရတယ္။ မိဘျပႆနာ၊အလုပ္ျပႆနာအျပင္၊ ကို႔ျပႆနာေတြပါ ႐ွင္းျပေနရေတာ့ ပင္းပန္းမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ ကိုေၾကာင့္အာရံုေနာက္ေနရတာလည္းထပ္မျဖစ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုရဲ႕ယုတ္ညံတဲ့စိတ္က တစ္ခါတစ္ခါ၊ ဟင့္အင္း မဟုတ္ေသးဘူး။
ခဏခဏ ေပၚေပၚေနေတာ့၊ အမွန္ေျပာရရင္ကိုယ့္ကိုကိုယ့္လည္း႐ွက္ပါတယ္။ ကိုလိုေကာင္ဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ လိုက္ဖတ္မညီတာ သိလ်ွက္နဲ႔ အတင္းစြတ္ႀကိဳးစားေနမိခဲ့တာကို။ မိန္းမေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။ မိန္းမဘဝမွာ ကို႔ထက္အစစအရာရာနားလည္ႏိူင္မ်ိဳးတဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔ မိန္းမ
ေတြ႔ ႐ွိပါေစကြယ္။ ကိုယ္ဟာ နားမွမလည္ေပးႏိူင္ခဲ့ပဲေနာ္။ ကို႔အတၱေတြအတြက္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ နားမလည္ႏိူင္ခဲ့တဲ့သူကို ေရႊရည္ ဘဝအတြက္ေရြးခ်ယ္ေနလည္း စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြပဲ ျဖစ္ေနမွာ။ ဒါေတြဟာ ေရႊရည္
ေျပာသလို ကို႔ရဲ႕တစ္
ဖတ္သတ္ဆႏၵေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေၾကာင့္ဆက္ၿပီး
စိတ္မဆင္း
ရဲေစခ်င္တာရယ္ ၿပီးေတာ့ ေရႊရည္
ဘဝအတြက္ မွန္ကန္တဲ့အရာတစ္ခုကို႐ွာေဖြ႔ေတြ႔႐ွိ ေစခ်င္တာရယ္ပါ။ကို႔အခ်စ္ေတြက မမွန္ကန္ခဲ့ဘူး ေျပာခဲ့သလို အတၱႀကီးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္တစ္ခုေတာ့ ေျပာပါရေစ။ မိန္းမကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာ ယံုေပးပါ။ ကိုတို႔ေနာက္ျပန္လွည့္ရမယ့္ အေျအေနတစ္ခုကို ႀကိဳးစားရင္ဆိုင္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ အမွတ္တရေတြဟာလည္း ေနာက္ေတာ့မႈန္ဝါးမွာပဲေလ။"
စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာသြားတဲ့ကို႔ကို ကြၽန္မခြန္းတုန္႔ မျပန္မိဘူး။ တကယ္က ကြၽန္မ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို ျဖစ္ေနမိတာပါ။ အျပစ္ဟာ ေနရာလြဲေနေလရဲ႕။