အခ်စ္သည္ မည္သို႔နည္း???

(၉)

အခန္း(၉)

အေဖရဲ႕ ႏွစ္လျပည့္ဆြမ္း
ကပ္အလႈျပဳတာေလးကေတာ့
ၿပီးေျမာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။

ပံုမွန္အားျဖင့္ ဘယ္ေယာက်ာ္း
အေပၚမွာမွ မွီခိုအားထားလိုစိတ္မ႐ွိတဲ့ ကြၽန္မ ၊ အယံုအၾကည္မ႐ွိတဲ့
ကြၽန္မဟာ ဆံုးပါးသြားတဲ့
ကြၽန္မအေဖအေပၚမွာေတာ့
ယံုၾကည္ကိုးစားမူေတြ႐ွိခဲ့တယ္။

အသက္ႀကီးလာလို႔ ဝင္ေငြနည္းပါးသြားတဲ့ အေဖဟာ.. တခါတေလမွာ
သူလိုခ်င္တာေလးေတြကို ကြၽန္မဆီမွာ ပူဆာတတ္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက
ကြၽန္မက ျမင္းျခံက
ktvတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ေပါ့။

တစ္လတစ္ခါ ပဲခူးျပန္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္း အေဖ့အတြက္ တစ္ခုခုကေတာ့ ကြၽန္မဝယ္ေပးေနၾကပါပဲ။
အခုလိုအခ်ိနိ အေဖ႐ွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပါပဲ...။

အရမ္း သတိရလိုက္တာ
အေဖရယ္။
ကြၽန္မေယာက်ာ္းေတြအေပၚ မယံုၾကည္ဘူးဆိုတာလည္း မေျပာနဲ႔ေလ သူတို႔ကပဲ ကြၽန္မကို စိတ္ဒဏ္ရာရေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ခဲ့ၾကတာမွတ္လား။
အခုကြၽန္မလက္႐ွိခ်စ္သူကိုပဲၾကည့္..
ကြၽန္မ အြန္းလိုင္းဖြင့္ၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္
သူ အေအးေသာက္ေနတဲ့ ပံုေလးကို တင္ထားတာ ကြၽန္မေတြ႔လိုက္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ တင္ထားတာေတာ့
ကို မဟုတ္ဘူး။

သူနဲ႔ျပတ္သြားပါၿပီလို႔ ေျပာခဲ့တဲ့.. သူ႔အရင္ရည္စား
ဟိုမိန္းမ ျဖစ္ေနေလရဲ႕...။

စဥ္းစားၾကည့္ေလ.. ။

ကြၽန္မအေနနဲ႔ ေဒါသထြက္သင့္သလား၊ မထြက္သင့္ဘူးလားဆိုတာ။

အဲဒါပဲေလ။ ေယာက်ာ္းေတြဆိုတာ မျမင္ကြယ္ရာမွာ သူတို႔စိတ္သေဘာအတိုင္း ေနထိုင္ေနတတ္ၾကတာပဲ။
မေျပာၾကဘူး။ ကြၽန္မဘာမွမသိသလိုအထာမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ေနတယ္။
အဲဒီေနထိုင္ျခင္းထဲမွာပဲ အဲဒီလိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ အေသြးအသားထိ အျမစ္တြယ္ သပ္႐ိုက္လို႔ေနတယ္။

"အင္း လာခ်င္ပါတယ္။"တဲ့...။

ကြၽန္မက လာခဲ့ဖို႔ သူ႔အေျဖမွာ အားတတ္သေရာျဖစ္မူေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တာကို သတိမရခဲ့မိဘူး။