(၅)

33 3 0

by minsetwai

by minsetwai

အခန္း(၅)

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ
ထိန္းခ်ဳပ္ထားမူေတြေအာက္မွာ
မေနႏိူင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္
ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာပါတယ္။

ဒီလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း
တမ္းအလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္ေနရတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း တခါတရံေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ႏွလံုးသားဟာ
ႏူညံေနျပန္ေသးတယ္။

Facebookေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္
ကဗ်ာေတြေရးတယ္။
အဲဒီေတာ့ facebookေပၚမွာ ကဗ်ာဆရာမေလးေတြနဲ႔ သိကြၽမ္းတာမ်ိဳးေတြ႐ွိတယ္။ ဒါေတြဟာ သမီးရည္းစားေတြ
အတြက္ေတာ့ ခံရခက္ေစတဲ့
ေဝဒနာတစ္ခု ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းေျပာရရင္
ကြၽန္ေတာ္ေမေဇာ္ကို ေၾကာက္လန္႔ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ႐ွိခဲ့တယ္။
ဒါဟာ မ႐ိုးသားတဲ့တေစၧေျခာက္မူ
လို႔ေတာ့ သတ္မွတ္လို႔ရတယ္။

အခုလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ဆီ ဖုန္းမဆက္ရဲဘူး ။

ကြၽန္ေတာ္ကိုစိတ္ဆိုးေနသလား
၊ေပၚက္ကြဲေနသလား ကြၽန္ေတာ္အေသအခ်ာမသိခ်င္မိဘူး။

သူ႔အေပၚခံစားမိတဲ့ စိတ္ကတစ္ဆင့္
သံေယာဇဥ္ေတြ ပ္ုေပၚက္ဖြားလာမွာကို ကြၽန္ေတာ္တကယ္ စိုးရိမ္ေနခဲ့တယ္။

အဲလို မတင္မက် အေျဖတစ္ခုမွာ
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ဒြိဟ
ေတြနဲ႔ကန္႔လန္႔ခံေနသူျဖစ္တယ္။

စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ အမ်ိဳးသမီးမွာ အေျဖႏွစ္ခုပဲေပးစရာ႐ွိပါတယ္။
အမ်ိဳးသားရဲ႕ အခ်စ္ကို လက္ခံမယ္ဆိုတာနဲ႔ လက္မခံဘူးဆိုတာပါပဲ။
လက္ခံမူ၊ လက္မခံမူ ေျဖၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြဘက္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကယ္အခ်စ္ကို အကဲျဖတ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာရင္ ကြၽန္ေတာ္က မွန္တယ္လို႔ပဲ ေျဖမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ပံုစံက အခ်စ္ကို သ႐ုပ္ခြဲ ေလ့လာေနတဲ့လူနဲ႔ တူေနမလားမသိဘူး။
ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဟာ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူးလား။
ယံုၾကည္ေအာင္ ႐ွင္းျပႏိူင္မယ့္ စကားလံုးေတြဟာလည္း လည္ပင္းထဲမွာေပ်ာက္႐ွေနတယ္။
လတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ယံုၾကည္လာေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ အတင္းအက်ပ္ႀကီးေတာ့ မ႐ွင္းျပခ်င္ဘူး။
သူရဲ႕ ပင္ကိုစိတ္ရင္းက ကြၽန္ေတာ္ကိုအမွန္တစ္ကယ္ယံုၾကည္ေနတာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္လိုလားတယ္။
ကြၽန္ေတာ္အတၱႀကီးေနတာလို႔လည္း ဆိုေကာင္းဆိုႏိူင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒါက မူရင္းစင္စစ္ပဲ ျဖစ္တယ္။
"ခ်စ္၊ ခ်စ္မွာ စာအုပ္နဲ႔ ေဘာလ္ပင္ပါလား။"
"မပါဘူး ကို၊ ဘာလို႔လဲ။"
သူ တစ္ခ်က္ျပံဳးတယ္။
"ကို ခ်စ္အတြက္ ကဗ်ာေရးခ်င္လို႔ပါ။"
"မပါဘူးကိုရဲ႕။ ဆိုင္က ေတာင္းလိုက္မယ္ေလ။"
"ေနပေစ။ ကို သာြးဝယ္လိုက္ပါ့မယ္။ ခ်စ္ ခဏေစာင့္ေနေနာ္။"
အနည္းဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေမေဇာ္အတြက္ ကဗ်ာေတြ ေရးျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေမေဇာ္ကို အျမဲေျပာခ်င္ခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းလည္း ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒါက..
သတိနဲ႔ ေနတယ္ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အရမ္းသတိထားလြန္းအားႀကီးရင္ေတာ့ ကိ္ုယ့္ပေယာဂနဲ႔ ကိုယ္ျပန္မိႏိူင္ပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့...။
ခဏေနေတာ့ သူဗလာစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ၿပီး ေမေဇာ္ဆီ ျပန္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။
"ခ်စ္ အဲဒီထဲမွာ ကဗ်ာမဟုက္၊ဘာမဟုက္တဲ့ စာေလးတစ္ေၾကာင္းေရးထားတယ္။
ဒီစာအုပ္ေလးကို ခ်စ္ယူထားပါ။
ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ ကို႔ကို ေျပာမထြက္တဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ႐ွိလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုက္ ကို႔ကို လြမ္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခ်စ္ခံစားသမ်ွကို ကိုနဲ႔ မေျပာျဖစ္တဲ့အခါ ဒီဗလာစာအုပ္ေလးထဲမွာ ေရးေပးပါ။
ေနာက္တစ္ေခၚက္ ျပန္ေတြ႔တဲ့အခါ ခ်စ္က ဒီဗလာစာအုပ္ကို ကို႔ကိုျပန္ေပး ကိုဖတ္ၾကည့္မယ္။
ေနာက္ကိုျပန္ယူသာြးမယ္။
ကိုလည္း အဲလိုပဲ ခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခုခု ခံစားရတဲ့အခါ ဒီဗလာစာအုပ္ေလးထဲမွာ ေရးၿပီး ခ်စ္ကိုျပန္ျပမယ္ေနာ္။"
ကြၽန္ေတာ္ဟာ အရမ္းကိုမွ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္စြာနဲ႔ မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္း ေရးဆြဲခ်င္မိပါ။ ကြၽန္ေတာ္ဆြဲတဲ့မ်ဥ္းေၾကာင္းဟာ ဘယ္လ္ုအေၾကာင္းနဲ႔မွ ယိုင္မထြက္သြားဘူးဆိုရင္။ ဒီမ်ဥ္ေၾကာင္းဟာ အေတာ္လွပေနမွာပါပဲေလ။
----------♥------------------♥----------------