ေလာကတြင္ အလွမ်ိဳးစံုရွိသည္။
သဘာ၀အလွ..
ရုပ္၀တၱဳအလွ..
မြမ္းမံျပင္ဆင္ထားေသာအလွ..
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ သတိုးအတြက္ေတာ့ လက္ရွိအခ်ိန္ကာလသည္ လွပလြန္းေသာ အခိုက္အတန္႔ျဖစ္သည္။ သူ႔အက်ီၤမွ ၾကယ္သီးကိုတပ္ေပးေနေသာ ေနရွင္းခ၏ ပံုရိပ္သည္ သူ႔ဦးေႏွာက္မွာ တစ္သက္တာအတြက္ ပံုထင္က်န္ေနေတာ့မည္ဆိုတာ သတိုးသိသည္။
"ရွင္းရာ.. ထားလိုက္စမ္းပါ.. ငါ တျခားအက်ီၤ၀တ္သြားလဲ ရတာပဲ.."
"ျပီးပါျပီကြာ.. ငါ မခ်ဳပ္ေပးရင္ မင္းဘာသာဆို ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ဳပ္မွာမွမဟုတ္တာ..."
အပ္ႏွင့္ အပ္ခ်ည္ကို ေနရွင္းခ စားပြဲအံဆြဲထဲသို႔ စနစ္တက် ျပန္ထည့္ကာ အက်ီၤကို သတိုးကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။ သူ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီမို႔ အက်ီၤလဲစရာမလို။ ေရစိုေနေသာ သတိုးမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ျပီး ျပံဳးသည္။
"မင္း မ်က္ႏွာသုတ္ဖို႔ကို အပ်င္းထူတုန္းပဲလား သတိုး.. ကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး.."
သတိုးဆိုသည္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက မ်က္ႏွာသစ္ျပီးလ်ွင္ ေရကို ဘယ္ေတာ့မွမသုတ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ဒီအတိုင္း ထြက္လာတတ္သည္။ အက်ီၤလက္ေမာင္း၊ လက္ဖ်ံ၊ ေခါင္းအံုးတို႔ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေနရာမွာ အစားမထိုးဘူးဆိုလ်ွင္ ဒီအတိုင္း ေျခာက္ေသြ႔သြားသည္ကိုသာ ေစာင့္ေနတတ္သည္ေလ။
ေနရွင္းခ ကားကိုေမာင္းထြက္လာခ်ိန္သည္ ေမွာင္ရိပ္မသန္းေသး။ လင္းပ်ပ် ရွိေနေသးသည္။ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္၊ အိမ္ျပန္ခ်ိန္မို႔ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားႏွင့္ လွုပ္ရွားသက္၀င္ေနေသာ ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။
"သၾကၤန္ ေရာက္ဖို႔ လိုေသးေပမယ့္ ငါကေတာ့ ခရစ္စမတ္ျပီးတာနဲ႔ သၾကၤန္ေရာက္ေတာ့မယ္လို႔ပဲ ထင္ေနတာပဲ.."
ေနရွင္းခ ေျပာေတာ့ သတိုး ေခါင္းညိတ္သည္။ ကားလမ္းေဘးကို ေငးၾကည့္ေနရာမွ သူရွိရာ လွည့္ၾကည့္သည္။
"ငါတို႔ေနခဲ့တဲ့ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာက ပိေတာက္ပင္ၾကီးကို မင္း မွတ္မိေသးလား သတိုး.."
YOU ARE READING
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...
Chapter 54
Start from the beginning
