ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕...
ညအခ်ိန္မို႔ ကုန္းေက်ာ္တံတားေအာက္မွ လမ္းမ်ားတြင္ ကားေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ျပည့္ၾကပ္ေနသည္။
လင္းထိန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ shopping mall မွတစ္ဆင့္ ထက္ေ၀ယံ လမ္းေက်ာ္ကုန္းတံတားအတုိင္း ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔လက္ထဲတြင္ေတာ့ မၾကာေသးခင္ကပင္၀ယ္လာခဲ့သည့္ အထုပ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။
"ေ၀ယံ..."
"Pa..."
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ဖခင္ကို ထက္ေ၀ယံ လက္ျပႏွုတ္ဆက္လိုက္သည္။
ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ထက္ေ၀ယံအတူတူေနသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း အခုလို မၾကာခဏေတြ႔ဆံုျပီး ညစာစားျဖစ္ၾကသည္။ မွန္ခ်ပ္မ်ားကာထား၍ လင္းထိန္ေတာက္ပေသာ မိုးေမ်ွာ္တိုက္မ်ားကို လွမ္းျမင္ေနရသည့္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညစာ စားျဖစ္ၾကသည္။
"မင္း ဘာေတြ၀ယ္လာတာလဲ ေ၀ယံ..."
"ဒီလိုပါပဲ.."
ထက္ေ၀ယံ ခပ္ေအးေအးေျဖကာ လက္ထဲရွိ ၀ုိင္ခြက္ထဲမွ ရွိန္းတိန္းတိန္းအရသာရွိေသာ ၀ိုင္ျဖဴရည္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။
ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕သည္ သူ႔အတြက္ လိုတရသည့္ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕။ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ခြင့္၊ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ခြင့္ရွိသည့္ျမိဳ႕။ သူ သေဘာက်သည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ တြဲသြားလည္း ဘယ္သူမွ အထူးတလည္ လွည့္ၾကည့္မေန။
Club မ်ားမွာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ စကားေျပာဖူးသည္ႏွင့္လည္း သူ႔တိုက္ခန္းကို လိုက္လာမည့္ ႏိုင္ငံျခားသား လူငယ္မ်ားရွိသလို ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ထိုင္းေကာင္ေလးမ်ားကလည္း ေရြးရတာပင္ ခက္ေနသည္။
ဒါေပမယ့္..
ဒါေပမယ့္ ထက္ေ၀ယံ မေပ်ာ္တာေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတာ အထူး စဥ္းစားစရာမလို။
အခုအခ်ိန္မွာ ထက္ေ၀ယံ အေတြးတိုင္းလိုလိုကို ၾကီးစိုးေနသူ တစ္ေယာက္သာရွိသည္။
"Pa.....သတိုးက ေနရွင္းခ တို႔အိမ္ကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ..."
ဖခင္ျဖစ္သူ သူ႔ကို အံ့ၾသသလိုလွမ္းၾကည့္လာသည္။
YOU ARE READING
ကြယ်တွေကြွေသောည
Romance(Unicode & Zawgyi) ကြယ်ကြွေချိန်ဆိုတာ တကယ်တော့ ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ အရမ်းကိုပူပြင်းလောင်ကျွမ်းခဲ့တာလေ။ နေရှင်းခ.. ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆုံစည်းမှုတိုင်းဟာ ကြယ်ကြွေချိန်တွေလိုပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအ...
