KİRLİ MİRAS (TAMAMLANDI)

KM-42

"Eveet bakalım test sonuçlarında herhangi bir pürüz yok. " bilgisayar ekranını dikkatle okuyordu doktor. "Filmler de temiz, tahlillerde. Kan testine bakalım." Doktor kendi kendine konuşurken Emre doktorun ağzından çıkacakları bekliyordu. Esra'ya bir şey olursa ölürdü.

"Pürüz yok ama gebesiniz."

Esra duyduğu cümleyi idrak etmeye çalışıyordu. Ne demişti doktor?

''N-nasıl yani? Gebe miyiz?'' Emre'nin sorusuna doktor gülümseyerek cevap verdi. ''Evet gebesiniz. İsterseniz jinekoloğa yönlendirelim sizi bebeğinizi görün.''

Emre hızla ayağa kalktı. ''Tamam biz gidelim o zaman, gidelim değil mi Esra hadi.''

Emre, Esra'nın elinden tutarak onu oturduğu yerden kalkması için çekiştirdi, sonra hamile olduğunu hatırlayıp daha sakin davrandı. ''Çok çok özür dilerim bir şey oldu mu bebeğe?''

Esra'da yüz hatları donmuş bir şekilde mimiksizce Emre'ye bakıyordu. ''Bilmem olmamıştır herhalde. Olmamıştır değil mi?'' Doktora dönerek sormuştu bu soruyu. Doktor ise daha yeni anne baba adaylarının bu tavırlarına alışık olduğu için başını iki yana salladı. ''Hayır bir şey olmamıştır. Ben şimdi jinekoloğumuzu arıyorum buyrun.'' Kibarca kovmuştu genç çifti. 

Emre ve Esra yavaş adımlar eşliğinde odadan çıkıp doktorun sekreterinin yönlendirmesi ile diğer doktorun kapısına gelmişlerdi. Yine aynı sakinlikte kapıyı çalıp içeri girdiler. 

Doktor genç çifti görünce ayağa kalktı. ''Arif Bey beni aradı demin buyrun bir de ultrasondan bakalım bebeğimiz kaç haftalık.'' Esra doktorun gösterdiği sedyeye oturup karnını açtı. Doktorun yaptığı hareketleri Emre ile birlikte izliyordu. Emre doktorun Esra'nın karnına sürdüğü şeyi görünce kaşlarını çattı. ''O ne ? Bebeğe zararı olur mu?''

Doktor sabırla Emre'ye döndü. ''Yıllardır bütün anneler üzerinde kullanıyoruz ve daha hiç kimseye zararı olduğunu görmedik beyefendi. Rahat olabilirsiniz.''

Emre doktorun ona söyledikleriyle rahat bir nefes verdi. Esra'ya son regl gününü sorduktan sonra biraz daha bebeği incelemişti. ''Bebek yedi haftalık, gayet sağlıklı görünüyor.''

Emre sanki matematiği yokmuşçasına elleriyle hesap yaptı. ''Yani bir ay üç haftalık. İki aylık olacak.''

Doktor başıyla Emre'yi onayladı. Esra'dan ise ses çıkmıyordu. Aslında ikisi de hala beklemedikleri bebeğin gelmesinin şokundaydı. Sıla'nın yeni doğum yaptığını bile unutmuşlardı. Düğünden apar topar buraya geldiklerini de.

Doktor bir kaç uyarıdan sonra ikisini göndermişti. Emre ve Esra hala transa girmiş gibi davranıyorlardı. Sıla'nın kaldığı odanın kapısına geldiklerinde içeri girmeden önce Emre Esra'ya döndü ''Esra?''

Esra'da daldığı yerden irkilerek çıkıp Emre'ye döndü. ''Efendim?''

''Hamilesin.''

Esra sanki Emre'nin bunu demesini bekliyormuşcasına son yarım saattir yaşam belirtisi verip gülümsemeye başladı. ''Hamileyim dimi.''

Emre'de aynı şekilde gülümseyerek karısına sarıldı. ''Hamilesin! Bebeğimiz olacak.''

Esra'da kollarını Emre'ye sarmış bir şekilde kahkaha atıyordu. ''Evet hamileyim ve bebeğimiz olacak.''İkili kapının önünde bebeklerini kutlarken dışarıdan gelen seslerle Savaş'ta kapıyı açıp sarılan arkadaşlarına baktı. ''Sanırım Esra'nın ölümcül bir hastalığı var ve sizde veda sarılması yapıyorsunuz.''

Esra ve Emre ayrılıp Savaş'a baktı. Esra hala sırıtıyordu ama Emre'nin morali Savaş'ı görünce bozulmuştu. Esra'nın hamile olduğunu öğrenince yine boş boş konuşacaktı.