KİRLİ MİRAS (TAMAMLANDI)

KM-28

Olabildiği kadar erken yayınlamaya çalışıyorum bölümleri tabi bunda dört günlük hafta sonu tatilimin de etkileri var 😂😍

Bölüm sakin oldu geçen bölüme kıyasla ama bu sakinlik fırtına öncesi sessizlik olabilir tabi. 😎 Yorumlarınızı unutmayın hepinizi seviyorum. 🤗😘

Savaş yine piç gibi sırıtıp başını sallamaya devam etti. ''Hamile kalmana yardımcı olan vitaminler pek korumaya yaramıyor be sarım.''

Sıla iyice kocasından korkmaya başlamıştı. Kırk yıl düşünse aklına gelmeyecek dümenler çevirmişti.

Ama iyi ki çevirmişti!

Esra hala arkadaşı ile ilgilenirken Emre yavaşça Esra'ya sokuldu. Belinden tutup kulağına eğildi. "Sevgilim artık gitsek, gece daha bitmedi de çünkü."

Esra beklemediği bu yakınlıktan dolayı kelimenin tam anlamıyla ürpermişti. Emre'nin cümleleri onu yeterince etkilemişti. Demek gece daha bitmemişti.

Başını olumlu anlamda salladı. "Siz bu gece burada mısınız?"

Savaş hemen cevap verdi. "Hayır Esra çıkıyoruz bizde. "

"Tamam o zaman sizi bırakalım, taksiyle gelmiştiniz değil mi?"

Emre'nin teklifini Savaş onaylayınca hastaneden çıkış işlemlerini halledip Emre'nin arabasına geçtiler.

Emre ve Esra taze anne baba adaylarını evlerine bırakınca geceye devam etmek için evlendikten sonra evleri olacak olan Esra'nın ailesinin eski evine geri dönmüşlerdi. Esra hala tedirgindi anılar beynine kalbine üşüşüyordu ama buna alışmalıydı.

Emre arabayı park edince uzun bir süre araba da beklediler. "Eğer girmek istemiyorsan başka bir şey yaparız."

Esra hafifçe tebessüm edip başını iki yana salladı. "Dediklerin beni çok etkiledi ve çok haklısın. Artık alışmalıyım. Belki annem babam yok ama sen varsın."

Emre Esra'nın alnına öpücük kondurduktan sonra birlikte arabadan indiler. El ele tekrar eve yürürlerken dışarıdan onları gören biri gerçekten evli ve evine dönen bir çift sanırdı.

Eve girdikten sonra evde tek eşya Savaş'ın Esra'nın eski odasına attırdığı yatak olduğu için o odaya girip yatağa oturdular. Emre tekrar Esra'yı bir ahtapot gibi sardı.

"Ah kahretsin! Savaş öyle birden arayınca unuttum. Sana vermek istediğim bir şey daha var Esra."

Esra meraklı gözlerle Emre'yi incelerken Emre pantolonun cebinden zinciri çıkardı.

"Bunu bana annem verdi bugün. Yıllardır boynunda zümrüt bir zincirle yan yanaydı. Ben ikisini de babam aldı sanıyordum ama bunu ona senin baban almış. Babam anneme evlenme teklifi ettiğinde kutlama hediyesi olarak. Ve annem bu kolyenin artık sende olmasını istediğini söyledi."

Esra artık isyan edecek durumdaydı. Hayatında hiç yaşamadığı duyguları bir gece de fazla fazla yaşıyordu. Bu adam sanki yıllarca olan kimsesizliğini törpülüyordu. Gözlerinden incileri teker teker dökülürken Emre'nin boynuna kollarını doladı.

"Şükür sebebimsin!"

Emre kucağında ki kızı daha da sarıp sarmaladı.

Yakut, su damlası şeklindeki kolyeyi yavaşça Esra'ya takmıştı. Yakutun yakıcı rengi Esra'nın esmer boynuna tam oturmuştu. Güzeldi.