SUPER KLEIN HOORDSTUK SORRY
POV. Katey
Ik zit al heel de dag op de bank series te kijken. Ik verveel me kapot sinds de jongens weg zijn. Ze zijn nu al een weekje weg. Ik pak mijn telefoon en scrol doelloos door Tumblr. Ik bedenk me ineens iets. Ik open Whatsapp en open de chat van Livy.
Ik: Heyy... afspreken..?
Na een kwartier ongeveer krijg ik een antwoord.
Liv: Sure, omw
Ik glimlach en sluit mijn telefoon. Na een kleine 20 minuten gaat de bel. Ik open de deur en zie Livy staan. Ik laat haar binnen en we lopen naar mijn kamer.
"Hoe is het?" vraagt ze voorzichtig, wetend dat de jongens weg zijn.
"Behoorlijk kut," mompel ik.
"Het zijn nog maar 5 maandjes en een aantal weekjes en je ziet ze weer," zegt ze en ik schiet in de lach.
"Dat helpt," zeg ik en ze grinnikt. Ik leun tegen haar aan.
"Ik mis ze," mompel ik. Ze knikt.
"Ik ook," zucht ze.
"Het spijt me van alles," zeg ik en kijk haar aan. Ze schudt haar hoofd.
"Hij hoeft je nergens schuldig over t voelen. Dat moet ik doen. Ik zat fout," geeft ze toe en ik glimlach.
"Livy?"
"Mmh?" Ik ga rechtop zitten.
"Ik moet je iets vertellen," zeg ik en ze kijkt me nieuwsgierig aan.
"Ik ben zwanger," zeg ik en haar mond valt open.
"Van Luke?" Ik knik. Ze trekt mij in een knuffel.
"Hoelang al?"
"5 weken," zeg ik en trek me terug.
"Ik ben er voor je, dat weet je," glimlacht ze en ik knik.
T h i s s u c k s d i ck
YOU ARE READING
You Don't Know Me || L.R.H
Fanfiction"Waarom ben je zo?" gil ik boos. Hij pakt mijn handen vast en kijkt mij strak aan. "Weet je zeker dat je het wilt weten?" vraagt hij. Ik knik. "Vertel me waarom je zo'n klootzak bent," grijns ik. Hij kijkt boos en laat mijn handen los. "Je kent me g...
