38. I Fucking Hate You

651 39 13
                                    

SOTD: Nothing In My Way by Keane

POV. Luke

Al heel de dag zit ik er mee dat ik seks heb gehad met Katey. Ik moet het haar vertellen. Maar ik ben zo bang. Ik kreun frustrerend en laat me achterover op bed vallen. Ik sta op en grijp mijn autosleutels. Ik app Katey dat ik naar haar toe kom. Ze stuurt nog iets terug maar ik negeer het. Ik rij naar haar huis en bel aan. Ryan doet open en laat meteen binnen. Ik storm Katey's kamer in. Ze schrikt op. 

"Oh hey Luke," zegt ze. Ze in zo onschuldig. Meteen bekruipt het schuldgevoel me weer en word ik nerveus. Ik ga naast haar op bed zitten. Ik pak haar hand vast.

"Beloof me niet boos te worden," smeek ik. Hoe dom kan ik zijn om te denken dat ze niet boos zal worden. Natuurlijk wordt ze boos. Ze kijkt me fronsend aan.

"Luke vertel het me. Wat is er aan de hand," zegt ze op een bange toon. Ik zucht kort en kijk in haar fel groene ogen. 

"Die avond nadat we terug kwamen van Ashton en naar The Good Guy gingen?" Ze knikt en kijkt me vol verwachting aan.

"Je werd nogal dronken en we hebben seks gehad," zeg ik en een traan rolt over mijn wang. Ze laat mijn handen los en kijkt me aan.

"Wat?" vraagt ze en haar stem kraakt. Ik pers mijn lippen op elkaar. Ze staat op en neemt afstand van me.

"What the fuck is er mis met je? Had je me niet kunnen stoppen of zo?" roept ze huilend. Ik begin te snikken.

"I-ik was ook dronken," stotter ik.

"Hoe dronken?" vraagt ze zacht met een kille stem.

"Dronken genoeg om te weten wat ik doe maar me niet kan stoppen," zeg ik zacht. Ik voel een platte hand tegen mijn wang aanslaan. Ik grijp ernaar. Die had ik verdient.

"Fucking klootzak! Ik haat je! Verdwijn uit m'n fucking ogen!" gilt ze. Ik open mijn mond.

"Mijn huis uit!" gilt ze hysterisch.

"M-mag ik het uitleggen?" vraag ik hopeloos. Mijn reden is zo belangrijk. Ik sta op en loop langzaam het huis uit. Net als ik mijn auto in stap, hoor ik Katey verslagen gillen in haar kamer. Het raam staat open. Huilend stap ik mijn auto in en rijd naar huis. Mijn zicht wordt wazig dus ga ik langs de weg staan. Boos sla ik op het stuur, knijp er daarna hard in en schreeuw hard. De tranen blijven maar door stromen. Ik schrik me kapot als er iemand op het raampje klopt. Ik draai het open en zie Michael staan.

"Hey gast. Wat is er?" vraagt hij fronsend. Ik schud mijn hoofd.

"Ik voel me vandaag gewoon kut," mompel ik. Hij knikt.

"Heb ik ook wel eens," zegt hij en glimlacht geruststellend. 

"Maar ik ga verder. Succes," glimlacht hij en ik bedank hem. Ik draai het raampje weer dicht en rij na een tijdje verder. Als ik thuis aan kom, loop ik direct naar mijn kamer.

POV. Katey

Ik lig al een tijdje op mijn bed te huilen. Hoe kan Luke me dit aan doen? Ik vertrouwde hem. Waarom doet hij zoiets? Zijn excuus zal vast wel zo zwak zijn als hij zelf is. Ik weet dat ik het niet moet doen maar ik pak mijn telefoon en bel het nummer.

"Met Livy?"

"Hey Liv. Met mij," zeg ik zacht en ik kan elk moment weer in huilen uitbarsten.

"Wat?" vraagt ze nors.

"I-ik, uh, k-kan ik alsjeblieft langs komen?" vraag ik.

"Tuurlijk," zucht ze.

"Zie je zo," zegt ze en hangt op. Ik fatsoeneer snel mijn make-up en fiets naar Livy die maar een blok of twee van me af woont. Ik bel onzeker aan en na een tijdje staat Livy in de deurpost. Hij blik gaat van boos naar bezorgd en trekt me in een knuffel. Dit is alles behalve wat ik had verwacht van wat ze zou doen.

"Wat is er gebeurd meid?" vraagt ze en neemt me mee naar haar kamer. Ik betwijfel of ik het moet vertellen of niet, maar ik moet het aan iemand kwijt. Ik had altijd naar Cait kunnen gaan, maar die kan haar mond niet houden en zou het sowieso tegen Ryan vertellen en die zou zonder twijfel Luke vermoorden. De tranen lopen alweer over mijn wangen.

"L-luke," stotter ik.

"What the hell heeft hij nou weer gedaan?" vraagt ze boos. 

"H-hij- we waren in een club en waren dronken," zeg ik en luide snikken verlaten mijn keel en ik kom nier verder met mijn zin.

"Hebben jullie seks gehad?" vraagt ze voorzichtig. Ze weet altijd wat ze moet zeggen en wat ze zegt. Ik knik zacht.

"Ik wist er niets meer van en hij wel. Hij was zo dronken dat hij wist wat hij deed, maar niet kon stoppen. De alcohol nam zijn lichaam en gedachten over," snik ik. Ze trekt me in een knuffel.

"Ik ga hem persoonlijk vermoorden," sist ze en wrijft over mijn rug. Aan een kant is het eng hoe boos ze wel niet is, maar aan de andere kant ben ik blij dat ze achter me staan.

"Niet doen," zeg ik zacht. Ze trekt zich uit de knuffel en kijkt me met een grijns aan.

"Vindt mevrouwtje meneer Hemmings een beetje leuk?" Ik bloos en knik zuchtend.

"Maak het is een klootzak. Godver, ik ben verliefd op een klootzak," zeg ik.

"Herinner je je helemaal niets meer van die avond?" Ik schud nee.

"Jammer, hij is wel goed," lacht ze. Ik grinnik. Hij vindt jou slecht.

"Oh," zeg ik waardoor ze lacht. Ik glimlach naar haar.

"Ik heb je gemist," zeg ik en trek haar kort in een knuffel.

"Ik jouw ook."

You Don't Know Me || L.R.HWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu