You Don't Know Me || L.R.H

12. Party

Ik zet dit hoofdstuk opnieuw online, want volgens mij is de helft gepubliciteerd. Als ik het goed heb had je kunnen lezen tot 'Een paar haarlokken zitten door de war en haar bh bandje zit scheef op d'r schouder. In gedachte rol ik overdreven mij ogen.' Ik had nog een stuk erbij wat dus niet online stond. Dus ik publiceer het opnieuw. Sorry voor de verwarring.

EINDELIJK, IK HEB VAKANTIE EN IK GA DEZE WEEK NAAR LITOUWEN! EN IK MOET MET HET VLIEGTUIG EN IK BEN BANG. LOL. IK HEB NOG NOOIT GEVLOGEN. Waarschijnlijk zal ik van volgende week zondag tot die dinsdag niet schrijven. Ik weet niet of ik tijd heb en of ik wifi heb.En ik heb de eerste delen van de nieuwe Michael fanfic geschreven. Maar die publiceer ik pas na het vervolg van dit boek. :)

"Let's get drunk!" 

POV. Katey

Het is al na 8 uur en Livy zit helemaal te stressen.

"Doe eens rustig. Ze komen echt wel," lach ik.

"Als ze komen zouden ze er lang al zijn geweest."

"Mensen vinden het nu eenmaal 'cool' om later te komen. Geef toe dat je dat ook vindt."

"Ja dat klopt. Maar dan nog." Ik lach. Ze loopt al 5 minuten rondjes om de tafel waar alle drank op staat. Ze schrikt op als de bel gaat en rent onderhand naar de deur. Voordat ze de deur opent, kijkt ze in de spiegel, haalt een hand door d'r haar, gaat met een vinger over haar knap rode lippenstift en duwt haar borsten omhoog in de hoop dat ze niet naar beneden vallen. Ik rol lachend mijn ogen. Ze maakt de deur open en een stuk of 15 mensen vallen binnen. Ze stappen meteen naar de drank. Er zijn altijd verschillende mensen die op feestjes komen. Je vrienden die rustig binnen komen, naar je toelopen en een gesprek beginnen. Vreemdelingen die via via bij dit feest eindigen. Mensen die alleen komen voor de drank, de mensen die net binnen kwamen. En bekende die je van school of zo iets, die je net goed genoeg kent om hun achternaam te weten. Livy kijkt me aan en rolt d'r ogen en komt lachend naast me zitten.

"Weet jij wie dit zijn?" vraagt ze lachend. Ik schud mijn hoofd en kijk de mensen aan die nu al aangeschoten zijn. Na een paar minuutjes gaat de bel weer en komen Ashton en Luke binnen. Luke stapt meteen naar Livy toe en Ashton loopt naar mij toe.

"Ben je met Luke hier naar toe gegaan?" Hij schudt zijn hoofd.

"We kwamen tegelijk hier aan," zegt hij en kijkt de aangeschoten mensen met een afkeurende blik aan waardoor ik lach. Ik werp een blik op de zoenende 'Luvy'. Luke's handen glijden langzaam naar Livy's kont en knijpt er zacht in. Hij is niet eens 5 minuten binnen en hij zoent d'r en raakt d'r aan. Het verbaast me niet als ze binnen een half uur boven liggen te klooien. De bel gaat. Alweer. Ik open en begroet wat mensen die ik ken van school. Ik laat de deur open, zodat ik niet steeds op hoef te staan. 

"Je gaat toch niet drinken vanavond?" vraag ik zacht aan Ashton, hard genoeg dat hij het hoort. Hij schudt zijn hoofd.

"Ik drink niet meer tot ik gezond ben. Als ik ooit nog gezond word," het laatste fluister hij in zichzelf. Maar ik heb het toch gehoord. Ik trek hem in een knuffel.

"Blijf positief Ash," mompel ik in zijn nek. Hij trekt glimlachend terug. Mijn schouders schokken als de harde muziek aan gezet wordt. Ashton lacht. Ik grinnik. Ik voel een hand op mijn schouder en ik draai om.

"Michael!" roep ik blij en trek hem in een knuffel. Hij lacht en knuffelt me terug. Zijn knuffels zijn de beste, samen met die van Ashton.

"Hoe is het?" vraag ik en we gaan weer bij Ashton zitten. Ze doen een mannelijke handdruk. Ik snap nog steeds niet hoe mensen dat doen.

"Het gaat goed met mij. En hoe staat het met jullie er mee?" ik glimlach en knik. Ashton knikt langzaam.

"Ik heb het gehoord. Echt veel beterschap. Je bent een sterke jongen Ash. Je gaat het halen," Ashton glimlacht. We raken aan de praat. Ineens staat Caitlyn voor ons. Ze glimlacht naar me. Ze zit in mijn klas. Ze lijkt me een aardig meisje, maar we hebben nooit echt een serieus gesprek gehad. Altijd als we praten, gaat het over welk huiswerk we hebben en duurt het gesprek maar een halve minuut. We beginnen een gesprek en het valt me op dat ze helemaal niet zo verlegen is als ik eerst dacht. We hebben veel lol. In mijn ooghoek zie ik dat Livy en Luke hand in hand naar boven lopen. Ik negeer het en pak een glas drank. Ik drink wel, maar niet zoveel. Ik drink me niet lam of zo iets. Ik glijdt mijn keel in en er blijft een brandend gevoel achter, wat na een paar seconden weg ebt en ik geniet van de smaak en het geweldige gevoel van de nu al werkende drank. Ik luister half naar Ashton, Michael en Caitlyn's gesprek, maar mijn gedachten gaan naar Livy en Luke die boven aan het rommelen zijn. Waarom maak ik me hier zo druk om? Ik glimlach als de muziek overgaat naar mijn lievelingsliedje. Het is Lithium van Nirvana. Ik kijk naar de boxen en zie Ashton daar staan met Livy's telefoon in zijn handen terwijl Spotify open staat. Ik glimlach en hij glimlacht terug. Hij gaat weer bij ons zitten. Op begeven moment trekt Michael me van de bank en sleurt me mee naar de vloer waar iedereen danst. Niet dat je het een dansvloer kunt noemen. Hij lacht naar me en begint te dansen. Ik doe met hem mee. Uiteindelijk staan we met z'n vieren te dansen. De harde muziek doet pijn aan m'n oren. Het is best irritant dat al die bezwete lichamen tegen me aan. Na een paar minuten zie ik dat Luke en Livy van de trap aflopen. Ik zucht opgelucht bij de gedachte dat ze nu niet aan elkaar zitten. Livy komt stralend op me afgelopen. Ik doe alsof ik niet weet wat ze net hebben gedaan. Een paar haarlokken zitten door de war en haar bh bandje zit scheef op d'r schouder. In gedachte rol ik overdreven mij ogen. Ze neemt me mee naar de 'dansvloer' en we beginnen te dansen. Na een kwartiertje ben ik het zat en ga naar Ashton, Michael en Caitlyn toe.

"Ik ga naar huis! Ik voel me niet lekker!" roep ik boven de muziek uit. Ze knikken.

"Je redt je alleen?" vraag ik aan Ashton. Hij knikt en glimlacht.

"Ik loop met je mee. Ik moet nog wat vragen aan je ouders," zegt Michael. We zeggen dag tegen de rest en ik pak nog snel mijn logeertas. We lopen naar buiten.

"Wat moest je m'n ouders vragen?" vraag ik en trek mijn mouwen over mijn handen.

"Of ik weer een keer een tijdje kan logeren. Ryan en Eva heb ik allang niet meer gezien," glimlacht hij. We lopen naar binnen.

"Hey schat. Oh hey Michael, wat doe je hier nog zo laat?" vraagt mam die op is gebleven tot ik thuis ben.

"Ik was ook op het feest en ik liep met Katey mee, ik moest toch nog wat vragen aan je," zegt hij met een vriendelijke glimlach. Als hij glimlacht, worden zijn wangen bol wat er echt schattig uitziet en ik moet mijn best doen om er niet in te knijpen. 

"Oh vertel."

"Zou ik misschien weer een keer komen slapen hier? Ik ben hier allang niet meer geweest," glimlacht hij. Hij is het type vriendje waar de ouders van zijn vriendin gek op hem zijn, omdat hij altijd zo vriendelijk is, geen vlieg kwaad doet en hun dochter met respect behandelt. 

"Dat zou gezellig zijn, Michael. En je weet dat je dat niet hoeft te vragen. Je bent hier altijd welkom. Als je blijft logeren dan kunnen je ouders hier een avondje blijven om gezellig bij te praten," zegt mam. 

"Ik zal het aan ze vragen. Dan ben ik hier morgen weer. Doeg," zegt hij en geeft me nog snel een knuffel voordat hij de deur uitloopt. 

"Ik ga slapen mam. Welterusten," zeg ik en geef d'r een kus op d'r voorhoofd. Ik loop naar boven en ga in bed liggen. Ik laat alles wat de afgelopen week is gebeurt, bezinken. Ashton heeft bloedkanker. Luke en Livy haatten elkaar eerst, maar hebben nu een relatie. Ik ben naar een feest gegaan waar eigenlijk geen zak aan was, behalve dat ik bij Ashton, Michael en Caitlyn stond. Tijdens het feest hebben Luke en Livy gerommeld en Michael komt na tijden weer logeren. Er is veel aan de hand. En wat het meest in mijn hoofd zit, is de ziekte van Ashton en de relatie van Luke en Livy. Ik zucht diep en verstop mijn hoofd in mijn kussen. Langzaam val ik in slaap.