You Don't Know Me || L.R.H

55. Docter Appointment.

POV. Katey

Het is al 1 maand geleden dat het uit is met Luke. We zien elkaar amper. Alleen bij hun repetities, waar ik alleen maar ben om Mike, Ash en Cal te supporten. Het is kei ongemakkelijk tussen Luke en mij. Ik hou nogsteeds van hem, maar ik na wat hij me aan heeft gedaan wil ik niet bij hem zijn. Maar een positief ding is dat Michael en Calum een appartementje hebben gekocht. Ze zijn 2 dagen ingetrokken en volgens mij hebben ze alles al ingericht, daarom kom ik vanmiddag even langs. 

"Katey!" hoor ik een hoge stem gillen. Ik loop naar Eva's kamer en kijk wat er aan de hand is. Ik begin te lachen als ze mijn mascara in haar handen heeft en haar gezicht vol is gekleurd. 

"Awh, schatje toch," giechel ik en pak wat make-up doekjes en veeg het weg.

"Dankje," giechelt ze en ik grinnik. Ik schrik en laat de doekjes vallen als er een pijnlijke steek door mijn buik heen raast. 

"Katey auw?" vraagt ze met een pruillipje. Ik kijk fronsend op.

"Maak je maar geen zorgen. Ik ga even naar beneden," zeg ik, sta op en loop naar beneden.

"Mam! Hebben we paracetamol?" roep ik vanuit de woonkamer.

"Ja hier in de la!" roept ze terug vanuit de keuken. Ik trek de la open en pak het doosje. Ik slik 2 pillen weg met wat water en zucht.

"Word je ziek?" vraagt ze bezorgd en voelt aan mijn hoofd.

"Geen koorts," fronst ze. 

"Gaat wel weer over," mompel ik, maar grijp het keukenblad vast als ik alweer een steek voel. 

"Ahh fuck," grom ik en knijp mijn ogen dicht.

"Zullen we even naar de dokter?" vraagt ze bezorgd. Ik knik en pak alvast mijn jas als mam de dokter belt.

"Kom," mompelt ze en pakt de autosleutels. We stappen in en rijden naar de praktijk. We worden vriendelijk begroet door de vrouw achter de balie die ons door verwijst naar de dokter.

"Zo, mevrouw Bennet. Uw klachten waren steken in uw buik, nietwaar?" vraagt hij en tikt wat in op zijn computer. Ik knik.

"En hoelang heeft u daar last van?"

"Sinds vanmorgen," antwoord ik. Weer tikt hij dingen in. Ik irriteer me daar altijd zo erg aan.

"Heeft u last van hoofdpijn en duizeligheid?" vraagt hij, waarna ik frons.

"Een beetje," mompel ik.

"En hoevaak ongeveer?"

"Af en toe maar," zeg ik.

"Bent u seksueel actief?" vraagt hij, waardoor ik bloos en ik mam hoor grinniken.

"Ja," zeg ik zacht.

"Goed, ik verzoek u om een zwangerschapstest te halen," zegt hij straight to the point. 

"W-wat?" vraagt ik beduusd. 

"Een zwangerschapstest," herhaalt hij waardoor ik mijn ogen rol. Mam kijkt me geschrokken aan. Mijn mond hangt nogsteeds open. Mijn hart begint sneller te kloppen, ik krijg klamme handen en het zweet breekt mij me uit.

"Nee, dat kan niet," mompel ik. 

"Uhm, z-zullen we doen. Bedankt dokter," zegt mam en staat op. Ik sta ook op en loop de deur uit zonder om te kijken en ik stap naar buiten, waarna ik de auto in ga. Mam komt iets later en gaat ook zitten. Er worden geen woorden verwisselt. 

"Wanneer was het voor het laatst dat je seks had?" vraagt ze. 

"Ongeveer 1 maand geleden met Luke," zeg ik en voel een steek door mijn hart heen gaan. 

"Luke," mompel ik. De tranen springen in mijn ogen. Ik doe snel mijn gordel aan en blijf naar buiten staren als mam aanrijdt. 

"Weet je zeker dat het Luke was?"

"Ja mam!" zeg ik hard en gefrustreerd. Ik zucht en mijn wangen voelen nat aan. Een baby. Ik zal een baby in mijn eentje moeten opvoeden. Dat kan ik niet aan.

"Ga je het houden?" vraagt mam zacht.

"Ja," zeg ik zonder twijfels. Abortus wordt het 'em niet. Daar ben ik tegen. Opgeven voor adoptie ga ik ook niet doen. Het is wel mijn eigen kindje. Die ga ik niet afgeven. De rit is pijnlijk stil. Waar maak ik me eigenlijk druk om? Misschien ben ik wel niet zwanger.

"Kun je door rijden naar de apotheek?" vraag ik zacht en mam knikt. Zodra we er zijn, stap ik uit en loop ik naar binnen. Ik ga naar de kassa en kijk het meisje aan wat in werkkleding staat.

"Uhm, w-wat is de beste zwangerschapstest die je hebt?" vraagt ik ongemakkelijk. Ze schiet me een blik vol medelijden, waardoor ik mijn blik afwend. 

"Deze," zegt ze en pakt een doosje van de schap achter haar. Ik neem hem aan en kijk op de achter kant. Laat zien hoelang je zwanger bent. Ik slik en leg hem op de toonbank. Ik pak mijn pasje en reken af.

"D-dankjewel," stotter ik en loop de winkel uit. Ik stap met een zucht de auto in en we rijden naar huis. 

"Hey Katey!" roept Ryan die op de bank zit en gooit wat popcorn naar me toe als ik voor de tv loop.

"Val dood Ry," zeg ik boos en sla de popcorn weg. Ik storm de trap op en sluit mezelf op in de badkamer. Ik zucht en doe de test. Ik loop met een knoop in mijn maag naar beneden met de test. Ryan kijkt geschrokken van wat ik zei en ik zie ook angst in mijn ogen, vanwege de test. Mam heeft het vast uitgelegd. Ik ga op de bank zitten en leg de test naast me. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Dit zijn de 2 langste minuten ooit. De tranen springen alweer in mijn ogen als ik eraan denk dat als ik zwanger ben. Ik gun geen een kind om op te groeien met maar één ouder. En als ik zwanger ben, hoe ga ik het aan Luke vertellen? Hoe zou hij reageren? En z'n band wordt steeds bekender. Dadelijk zijn we wel op tour als ik ga bevallen. Ik schrik op van een piep. Ik kijk naar de test en kijk erop. Geschrokken laat ik hem vallen. 

"En?" vraagt Ry en ik kijk hem huilend aan en knik.

"Ik weet niet of ik je moet feliciteren of niet," lacht hij ongemakkelijk. Ik grinnik zacht en schud mijn hoofd. Ik pers mijn lippen op elkaar om de tranen tegen te houden, maar ik faal er hard in.

"Ach, schatje toch," zegt mam en trekt mij in een knuffel.

"Ik word mama," snotter ik. Ze wrijft over mijn rug en wiegt onze een beetje heen en weer.

"We gaan je helpen," zegt ze en glimlacht lief naar me als ik terug trek.

"Ik ga het Luke vertellen," zeg ik en sta op. Ik neem mijn telefoon mee en loop naar mijn kamer. Ik type zijn nummer in en houd de telefoon tegen mijn oor aan. Gespannen wacht ik af tot hij opneemt.

"Hey, met Luke Hemmings," hoor ik hem zeggen.

"Ja, met mij," zeg ik en mijn stem breekt in het midden van de zin.

"Katey?" vraagt hij verrast. Ik zucht. Ik ga het gewoon meteen vertellen. Nergens om heen gaan draaien.

"Ik ben zwanger."