Κεφάλαιο 58

366 81 20
                                    

Όλα πήγαιναν ρολόι, για την ακρίβεια όλα πήγαιναν καλά. Ο χρονος κυλούσε ήρεμα, με εμένα να διαβάζω ασταμάτητα για τις Πανελλήνιες, να ασχολούμαι με τον ανερχόμενο δίσκο μου, ο οποίος κατανάλωνε αρκετές ώρες από το περίεργο και δύσκολο πρόγραμμα μου. Τελικά, ίσως να μην έπρεπε να ασχοληθώ με αυτόν τώρα , θα ήμουν μακράν πιο ήρεμη, αλλά έχουν μείνει ελάχιστες μήνες οπότε, γιατί όχι.

Όλο το καλοκαίρι μου πέρασε έχοντας φροντιστήριο και διαβάζοντας. Πέρασα ελάχιστες μέρες με το να κάθομαι, απλά και να βαριέμαι κυριολεκτικά τη ζωή μου.

Ο μουσικός δίσκος θα έβγαινε πιο γρήγορα ή τουλάχιστον έτσι είχαμε υποθέσει με τον Αλέξανδρο, αλλά ήταν απόφαση μου να κυκλοφορήσει παντού, σε όλον τον κόσμο και κυρίως στην Αμερική, αφού εκεί είχε διασυνδέσεις εκείνος και θα μας βοηθούσε στην προώθηση του. Ύστερα, για να ηχογραφήσω εγώ τα κομμάτια που η ίδια έγραψα, έπρεπε να κάνω και μερικά μαθήματα φωνητικής.

Πλεον είναι Σεπτέμβρης κι η αλήθεια είναι πως απλά δε θέλω να γυρίσω πίσω στο σχολείο και να αντιμετωπίσω τον καθέναν και τα προβλήματά του, ουτε καν να δω τις φάτσες τους. Θα αναγκαστώ να το κάνω για τελευταία φορά απο κάθε άποψη, δε θα ξαναδωσω Πανελλήνιες άμα περάσω ή ακόμα καλύτερα δε θα ξαναέχω υποχρεώσεις, έγνοιες και γενικότερα ζωή. Ελπίζω απλά να πάνε όλα καλά.

Στο θρανίο των φροντιστηρίων καταναλώνω τις υπολειπόμενες ώρες, κάνοντας έτσι, το χρονο για τον εαυτό μου να εξαφανίζεται. Εχω να περιποιηθώ εμένα, πολύ καιρό, πέρα από τα τυπικά.

Κι είναι τόσο σημαντικός ο χρόνος και τόσο πολύτιμος ταυτόχρονα.

Έχω τόσα πολλά όμως κι η όρεξη μου για διάβασμα είναι αρκετά μειωμένη, μια κι η ενέργεια που είχα, μόλις ξύπνησα σήμερα το πρωί, έχει εξαντληθεί κι ας είναι νωρίς το απόγευμα.

Το κεφάλι μου εχει πήξει από τύπους φυσικής, αριθμούς και ρίζες στα μαθηματικά, μερικά διαλύματα χημείας και πολλά, μα πολλά σχέδια.

Προσπαθώ να κάνω τακτικά διαλείμματα, γιατί διαφορετικά, δε θα καταλαβαίνω τίποτα απολύτως.

Εχω απενεργοποιήσει το κινητο, διαφορετικά δε θα διαβαζα ποτέ, βρίσκομαι όμως πάντοτε στο δίλημμα, να το ανοίξω μόνο για πέντε λεπτά, ποτέ δε το κάνω όμως, αφού ύστερα θα νιώθω τύψεις κάτι το οποίο δεν είμαι διαθέσιμη να αισθανθώ. Όχι, ξανά δηλαδή.

Ο καιρός πλησιάζει και νιώθω κάθε μέρα καλύτερα για αυτό. Ξυπνώ και κοιμάμαι με την ιδια γλυκόπικρη επιθυμία.

Μείνε [✔️]Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα