Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 23

Είναι οι εκφοβιστές μου! Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ηταν στο δημοτικό μου. Εγώ απλα είχα μείνει να τους κοιτάζω. Φοβόμουν παρα πολύ. Μήπως με θυμόντουσαν και με βασάνιζαν και τώρα. Μπροστά σε ολους, ενω έχω μια εξαιρετική σχέση με τους περισσότερους απο εδώ μέσα.

"Καλώς τα παιδιά!" είπε η Μαριλένα

"Μαριλένα"της φώναξα

"Έλα, γνώρισες τα παιδιά που ήρθαν μόλις τώρα;" με ρώτησε

"Α-α-α..ε-ε-ε" κεκέδιαζα

Ύστερα από ο,τι είχα περάσει εγώ κεκεδιαζα.

"Έλα μη ντρέπεσαι!" μου είπε, ενώ με τράβηξε από το χέρι και με οδήγησε σε εκείνους

"Παιδιά , Παναγιώτη , Αχιλλέα ,Αντώνη !" φώναξε η Μαριλένα

"Έλα" φώναξε ο Παναγιώτης

"Από 'δω η φίλη μου, η Μαριτίνα" είπε

Εγώ προσπαθούσα να κοιτάω αλλού, ωστόσο δεν ήταν και τόσο εύκολο, αφού εκείνοι με είχαν καρφώσει με το βλέμμα τους.

"Αντώνης! Χάρηκα!" είπε , ενώ άπλωσε το χέρι του για μια χειραψία.

Ούτε που ήθελα να το αγγίξω, επειδή όμως δεν ήθελα να ρεζιλευτώ , αναγκάστηκα να δώσω το χερι μου στην τυπική χειραψία.

"Αχιλλέας! Γοητευμένος!" είπε και άπλωσε και εκείνος το χέρι του

"Πέφτουλα" του φώναξε η Μαριλένα

Τραγική ειρωνεία.

Έδωσα και σε εκείνον το χέρι μου. Ευτυχώς , αρκέστηκε στην τυπική χειραψία.

"Παναγιώτης! Χάρηκα !" είπε εκείνος δεν άπλωσε το χέρι του

"Σε ξέρω από κάπου;" πρόσθεσε ρωτώντας

Εγώ τότε γούρλωσα τα μάτια μου και ξεροκατάπια την Coca-Cola που  έπινα , με αποτέλεσμα να πνίγω.

"Είσαι καλά ;" με ρώτησε ο Παναγιώτης

"Ναι , ναι" απάντησα κοιτάζοντας τον ευθεία στα μάτια

"Σίγουρα;" με ρώτησε η Μαριλένα

"Ναι, απλά μπορείς να με πας στο μπάνιο;" την Ρώτησα

"Φυσικά. Μας συγχωρείτε για λίγο!" είπε κι ακολούθησε εμένα

"Έλα θες κάποια βοήθεια;" με ρώτησε

"Γιατί κάλεσες αυτούς τους τρεις ρε γαμώτο μου;" την ρώτησα

"Δεν καταλαβαίνω ,γιατί ρώτας; Είναι πολύ καλά παιδιά και παλιοί συμμαθητές μου!" μου είπε