Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 34

Πλευρά Μαριτίνας

Ζούσα. Ναι, ζούσα. Κοιμόμουν. Βρισκόμουν σε λήθαργο. Άκουγα φωνές. Όσο παράξενο κι εάν ακούγεται, εγώ άκουγα φωνές. Δεν μπορούσα να ταυτίσω τη φωνή με το πρόσωπο. Ένιωθα οποιοδήποτε άγγιγμα στο κορμί μου. Ξεχώριζα εάν αυτό ήταν βίαιο ή όχι. Ψυχικά, όμως δεν ένιωθα τίποτα. Δεν ήξερα εάν έπρεπε να νιώσω φόβο ή όχι. Ήμουν κενή.

Πλευρά Άρη

Τι να κάνω;

Κάν'το για εκείνη.

Καλώ την αστυνομία.

Τρέχω προς εκείνη.  Πρέπει να τη σώσω. Δεν πρέπει να τους αφήσω μόνη σε μία τέτοια στιγμή.

Βλέπω το Τζέιμς και το Μπράιν να με κοιτάζουν έντρομοι.

"Από που εμφανίστηκε αυτός;" ρώτησε ο Μπράιν

"Αφήσ'τε τις ερωτήσεις και πιάστε'τον" φώναξε ο Τζέιμς

Είδα το Μπράιν και τη Νατάσσα να ορμάνε πάνω μου, ενώ ο Τζέιμς κρατούσε την Μαριτίνα. Εγώ φταίω. Δεν έπρεπε να της πω να βγω.

Που την έμπλεξα;

Παναγιώτη ξύπνα.

Που φτάσαμε! Να παρακαλάμε τον Παναγιώτη να ξυπνήσει για να μας βοηθήσει. Λοιπόν, Παναγιώτη θα μας κάνεις την τιμή να ξυπνήσεις;

Ο Θεός άκουσε τις προσευχές μου κι έπεισε τον Παναγιώτη να ξυπνήσει. Εκείνος , άνοιξε απότομα τα μάτια του, κοίταξε γύρω του και προφανώς όταν συνειδητοποιήσε που βρισκόταν σηκώθηκε με δύο πήδους.

Εμένα , ο Μπράιν με είχε στήσει κάτω και με χτυπούσε με τα χέρια του , τα οποία είχε κάνει σε μορφή γροθιάς. Τα χτυπήματα είναι τόσο ανώδυνα , μπροστά σε αυτά που έχω περάσει.

Πετάγομαι όρθιος, ξεφεύγοντας έτσι από την τέταρτη μπουνιά του Μπράιν, ο οποίος μου έχει ματώσει τη μύτη. Παίρνω φόρα και πέφτω πάνω στον Τζέιμς που κρατούσε τη Μαριτίνα. Εκείνος πέφτει κάτω μαζί με τη Μαριτίνα, η οποία κυλιέται στο πάτωμα , χωρίς να έχει ξυπνήσει. Ξύπνα, γαμώτο σε παρακαλώ.

"Πρέπει να συνεργαστούμε , εάν θέλουμε τη Μαριτίνα σώα ." μου είπε ο Παναγιώτης.

"Συμφωνώ, αλλά μόνο για τώρα." Είπα ξερά

Μαριτίνα ξύπνα σε παρακαλώ.

Πλευρά Παναγιώτη

Εγώ την έμπλεξα κι εγώ πρέπει να την ξεμπερδέψω από όλο αυτό.

Υπάρχει ενα πρόβλημα όμως.