Μείνε [✔️]

Kεφάλαιο 51

"Φεύγω για λίγο" είπα στο Χρήστο

"Πού πας τέτοια ώρα;"με ρώτησε

"Θέλω  να πάρω λίγο καθαρό αέρα" είπα άτονα και κοιτάζοντας μπροστά

Τα μάτια μου είναι κουρασμένα. Το νιώθω. Έχουν κουραστεί. Κι όμως εάν χρονολογούνταν θα ήταν 16,8 χρονών. Ζούν , βλέπουν, κλαίνε σχεδόν δεκαεπτά χρόνια. Είμαι δεκαεπτά χρονών;

Παίρνω το κινητό μου και τα κλειδιά μου και βγαίνω έξω.

"Θα είσαι πίσω πριν τις εννιά " είπε

"Ναι οκ" απάντησα ξερά

Βγαίνοντας στο δρόμο, μυρίζω τον καθαρό αέρα. Όσο καθαρός κι αν γίνεται. Περπατάω αργά και κλωτσάω ό,τι βρω μπροστά μου. Πετραδάκια, νεράτζια. Η μουσική του κινητού μου με συνοδεύει σε όλη τη διαδρομή. Ηρεμία επικρατεί στον δρόμο. Βγαίνω σε κεντρικό δρόμο, κοιτάω γύρω μου.

Παντού κόσμος. Ζευγάρια, όλων των ετών, περπατούν στο δρόμο. Άνθρωποι σε εστιατόρια, ταβέρνες, σουβλατζίδικα. Έφηβοι , μικρότεροι από εμένα, κάθονται στα παγκάκια και συζητούν. Άλλοι, κοιτούν το συντριβάνι, το οποίο κάθε οχτώδεύτερα πετάει νερό, σχηματίζοντας διάφορα σχήματα. Νέοι άνθρωποι, μεγαλύτεροι από εμένα, περίπου εικοσιπέντε , περπατούν μαζί με το ταίρι, τους αγκαλιά. Παιδιά, μαζεμένα σε παρέες, παίζουν μπάλα, μπάσκετ, βολλευ κι άλλα παίζουν μήλα.

Περνάω το δρόμο και πάω και κάθομαι σε ένα παγκάκι , μόνη μου, παρατηρώντας τους υπόλοιπους. Το κρύο με χτυπάει. Κάνει παγωνιά, παρόλο που είναι Μάρτιος. Ο ήλιος σιγα σιγά δύει. Ακούω μουσική , είναι η μόνη που με συντροφεύει. Σκέφτομαι, σκέφτομαι πως σε ένα χρόνο από τωρα, θα διαβάζω για τις πανελλήνιες.

Φοβάμαι.
Φοβάμαι στην ιδέα της αποτυχίας. Το μόνο που θέλω, είναι να περάσω με την πρώτη και να φύγω. Να φύγω μακριά από όλους κι από όλα. Να κάνω μια νέα αρχή. Να σβήσω τα πάντα και να ξεκινήσω απο το μηδέν.

Βασανίζομαι.

Το βλέπω γραμμένο στον απέναντι τοίχο. Αυτή η φράση μάλλον μου ταιριάζει. Δεν ξέρω, αλλα νιώθω μια ταύτιση.

Θέλω να φύγω, να φύγω μακριά. Να πάω Αμερική. Να σπουδάσω εκει. Να κάνω φιλίες εκεί. Να ζήσω μια άλλη ζωή εκεί.

Να φύγω μονάχα...

Δεν με νοιάζει, ας αφήσω τους πάντες πίσω μου. Τον Χρήστο, τη Δώρα, τους γονείς μου , τον Αλέξανδρο, την Σαμπρίνα, την Έλενα, τη Μαριλένα, τον Παναγιώτη, την Κωνσταντίνα, την Ειρήνη, τον Άρη, τη μαμά μου.