Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 46

'Σε αγαπώ' ψιθύρισα στο αυτί της

'Κι εγώ' μου απάντησε φιλώντας με στο λαιμό

'Δε θα με αφήσεις, έτσι;' τη ρώτησα

'Ποτέ και ξέρεις γιατί; Γιατί με κατέχεις, έχεις τον έλεγχο του σώματος μου και της ψυχής μου. Δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις. Όχι τώρα. ' μου είπε φιλώντας με ξανά και κάνοντάς με να συνειδητοποιήσω πόσο την αγαπώ...

'Και εάν σε πληγώσω;' τη ρώτησα

Κούνησε το κεφάλι της. Σκέφτηκε.

'Δεν θα με πληγώσεις. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα με πληγώσεις.' απάντησε

'Δεν θα σε πληγώσω, αλλά λέω άμα' είπα αφήνοντας πολλά κενά

'Δεν ξέρω. Θα στεναχωρηθώ, πολύ. Βέβαια, δεν είναι πως θα έχω πληγωθεί πραγματικά , απλά ένα από τα πιο σημαντικά για εμένα πρόσωπα θα με έχει αφήσει. Θα νιωθω κενή. Όπως ένιωθα όπως, όταν δεν ήςουν στο πλάι μου.' είπε

'Τι εννοείς;' ξαναρώτησα

'Θα με πληγώσεις για κάποιο λόγο , έτσι δεν είναι;' ρώτησε

'Ναι;' απάντησα ερωτηματικά

'Όταν πληγώνεις κάποιον, συνήθως ή δεν σκέφτεσαι τις συνέπειες που θα έχει, ή τον έχεις δεδομένο ή απλά ψάχνεις να βρεις τρόπο για να φύγεις από εκείνον' είπε

'Και πάλι δεν καταλαβαίνω...' Απάντησα

'Εσύ είσαι ένα καλόκαρδο πλάσμα, το οποίο αποζητάς αγάπη , που ποτέ δεν πήρες. Αξίζεις πολλά περιρσσότερα από αυτά που εγώ σου προσφέρω. Δεν θα με πλήγωνες , ούτε θα με πληγώσεις. Το ξέρω. Και ξέρω πως δεν θα ψάξεις τρόπο να φύγεις από εμένα , γιατί ξέρεις πόσο σε αγαπώ, σε νοιάζομαι και σε χρειάζομαι.' είπε κοιτώντας με στα μάτια

'Με ξέρεις υπερβολικά πολύ' είπα γελώντας κάνοντας να νιώσω ανώριμος μπροστά της

'Ίσως επειδή μοιάζουμε. Ξέρω κάθε φορά τι σκέφτεσαι.' είπε ακουμπώντας αισθησιακά το χέρι μου

Χαμογέλασα και κοιταξα έξω από το παράθυρο.

Πόσο καιρό;

Πόσο καιρό έχω να αντικρίσω τον έξω κόσμο; 
Πόσο καιρό εχω να μιλήσω σε κάποιον; Στον πατέρα μου;

Όλα είναι τόσο ανάκατα ...

Τι έχω κάνει; Που έχω μπλέξει; Πώς θα τα ξεμπερδέψω; Πρέπει να αναλύσω όλα τα θέματα μου.

Να δω από τι πρέπει να πρωτοξεκινήσω, τι πρέπει να αρχίσω.
Να κάνω μια νέα αρχή , μια υγειής αρχή. Μαζί της. Εγώ εκείνη και η αδερφή μου.