Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 47

*Σημαντική ανακοίνωση στο κεφάλαιο.

Σας παρακαλώ, διαβάστε όλο το κεφάλαιο για να μην χάσετε τη ροή . *

"Δεν θα πρέπει να κοιμηθείς" μου είπε ένας από τους γιατρούς

Φρίκαρα.

"Μα, πως θα μου πάρετε μυελό; Θα πονέσω!" Είπα κλαψουρίζοντας

"Άμα σου κάνουμε ολική αναισθησία , τότε το νεύρο θα 'κοιμηθεί' , άρα δεν θα μας χρησιμεύσει , αφού χρειαζόμαστε από το μυελό σου , χωρίς να κάνουμε καμία επεξεργασία" είπε ο γιατρός

"Άρα;" Ρώτησα κλείνοντας τα ματια προσπαθώντας να συνειδητοποίσω τι πρόκειται να γίνει

"Μόνο τοπική αναισθησία " είπε , ενώ εγω συνέχισα να φρικάρω

Οι νοσοκόμες είδαν την έκφρασή μου και στάθηκαν δίπλα μου κρατώντας μου τα χέρια .

"Ηρέμησε , δεν θα νιώσεις τίποτα" μου είπε η μια από τις δύο νοσοκόμες

Ξεφύσηξα.

Φοβάμαι.

Είδα το γιατρό να κρατάει μια ένεση. Πάντα τις φοβόμουν. Ήταν τεράστιες. Φοβόμουν και φοβάμαι μόνο και στην ιδέα ότι αυτή η βελόνα , τρυπάει το δέρμα μου.

Σε δευτερόλεπτα νιώθω το σώμα μου, από τη μέση και κάτω , να μουδιάζει. Ζαλίζομαι και νιώθω αρκετά περίεργα. Οι γιατροί με γυρίζουν ανάποδα , πιθανόν να με ανοίγουν , αλλά εγώ δεν νιώθω όντως τίποτα. Μιλάνε γύρω μου , ούτε Grey's Anatomy . Όμως εγώ δεν τους ακούω. Είμαι αλλού. Σκέφτομαι εκείνον . Ελπίζω τουλάχιστον να έχει επιτυχία αυτό.

••••

Πλευρά μητέρας Μαριτίνας

"Πήραμε με επιτυχία μυελό από την κόρη σας. Είναι υγειής. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να τον μεταφέρουμε στον Άρη. Αυτή η κίνηση είναι αρκετά επικίνδυνη. Εάν δεν γίνει με επιτυχία , τότε μπορεί να υπάρξουν αρκετές βλάβες , οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στον ίδιο το θάνατο." είπε ο γιατρός

"Και δηλαδή θα το διακινδυνεύσουμε; " είπε η Χαρείλια

"Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Η μεταμόσχευση θα γίνει αύριο. Προς το παρών τόσο ο Άρης , όσο και η κόρη σας πρέπει να ξεκουραστούν. " είπε ο γιατρός

"Μισό , ένα λεπτό, δεν υπάρχει κανένας , μα κανένας διαφορετικός τρόπος;" ξαναρώτησε η Χαρείλια