Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 8

Πλευρά Μαριτίνας

Οι μέρες άρχισαν σιγά σιγά να περνούν. Άρχισαν οι πρώτες ομαδικές εργασίες. Άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτες φιλίες. Άρχισαν τα πρώτα καρδιοχτύπια.

Της Έλενας της άρεσε ένας Γιώργος. Συμπαθητικής. Στο ίδιο ύψος με εμάς, με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Θα τον έβρισκες στο σχολείο εύκολα. Ήταν παντού με μια κιθάρα. Της Δώρας της άρεσε ένας Αχιλλέας, ήταν από άλλο τμήμα. Ήταν από το Α1 . Ψηλός, λιγνός με μελί μάτια και καστανά μαλλιά. Δεν ενέκρινα. Η Δώρα μπροστά του ήταν πανέμορφη, αλλά αφού εκείνος της άρεσε δεν είχα άλλη επιλογή από το να το αποδεχτώ. Της Σαμπρίνας της άρεσε κάποιος Αλέξανδρος. Δεν ήταν από το σχολείο μας. Από ότι μου είχε πει ήταν ψηλός , υπερβολικά ψηλός μάλλον και γενικά είχε ωραία χαρακτηριστικά από τις φωτογραφίες που μου τον είχε δείξει.

Εμένα δεν ξέρω ποιος μου άρεσε. Ή μάλλον ήξερα ποιος μου άρεσε , αλλά είχα αμφιβολίες. Ξέρω πως είμαι αναποφάσιστη. Το πιθανότερο ήταν να μου άρεσε ο Άρης. Το παιδί που καθόταν από πίσω μου. Το παιδί με τα γαλανά μάτια που ήταν σαν άβυσσος
και τα ξανθά μαλλιά. Ωστόσο, έδειχνε ενδιαφέρον κι ο Ανδρέας, το παιδί που είχα βοηθήσει στις εξετάσεις. Το παιδί με τα πράσινα μάτια και τα καστανόξανθα μαλλιά. Είχα πάει μια φορά στο σπίτι του Άρη. Για μια ομαδική εργασία. Μεγάλο σπίτι. Μεζονέτα. Το δωμάτιο του είχε δικό του μπάνιο. Βαμμένο πράσινο ήταν. Ήταν Παναθηναϊκός. Όπως κι εγώ άλλωστε. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό που τον έλεγαν Χριστόφορο. Δεν ήταν τόσο ωραίος όσο ο αδερφός του. Ήταν βέβαια πολύ ψηλός και λιγνός αλλά είχε καστανά μάτια και μαλλιά. Με τον Άρη είχαμε γίνει σχεδόν κολλητοί. Μιλούσαμε παντού στο μάθημα , στο διάλειμμα , εκτός σχολείου μέσω skype και viber. Κάναμε πλάκες, λέγαμε αστεία, εμπιστευόμασταν ο ένας τον άλλον, κάναμε φάρσες ο ένας στον άλλον. Τον συμπαθούσε και με συμπαθούσε .

Πολλές φορές πίστευα ότι του άρεσα. Μου έπιανε το χέρι και το έσφιγγε μέσα στο δικό του. Με χάιδευε. Μου έδινε θάρρος, πίστευε σε εμένα. Ποτέ δε με κορόιδεψε, δε με γελιοποίησε. Δεν μπορώ να πω κι εμένα με αυτά που έκανε , μου άρεσε. Όμως αργότερα αποδείχτηκε σε ενα μεγάλο λάθος. Σε έναν ψεύτη. Όσο κι εάν με πονούσε έπρεπε να το αποδεχτώ. Του άρεσε άλλη. Μου το είπε ο κολλητός του. Ο Στέφανος. Δεν μου είπε όμως ποια. Μου είπε πως καλύτερα θα ήταν να μην μάθω.
Μετά από τη συνομιλία μου με τον Στέφανο , ο Άρης άρχισε να απομακρύνεται. Δεν μιλούσαμε. Ήμασταν δύο ξένοι. Από εκεί που η συζήτηση μας με εκείνον ήταν στα πιο πρόσφατα μηνύματα , έγινε στα πιο παλιά. Μπορεί σε κάποια ομαδική να έστελνε που και που κάτι για τα μαθήματα, αλλά ποτέ δεν ξαναμιλήσαμε σε προσωπικό μήνυμα.