Κεφάλαιο 5

2.7K 378 92
                                    



Είναι 4 Σεπτεμβρίου. Έχει γενέθλια σήμερα ο μπαμπάς μου. Είχα κανονίσει με τη μαμά μου και το αδερφό μου το Χρήστο που είναι τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος μου να του κάνουμε έκπληξη.

Σε λίγες μέρες , για την ακρίβεια σε επτά μέρες,  ξεκινάω το γυμνάσιο. Γυμνάσιο λοιπόν. Είμαι αρκετά περίεργη για το τι σημαίνει αυτό. Ευχόμουν να τελειώσει το Δημοτικό. Αρκετά είχα περάσει μέχρι τώρα. Τσακωμοί, συγκρούσεις, προδοσίες, αυτοτραυματισμός, κοροϊδία.

Φτάνει δεν θέλω να θυμάμαι πια. Δεν θέλω να ξέρω. Δεν θέλω να στεναχωριέμαι. Φτάνει.

Στο γυμνάσιο μου κανείς δεν με ήξερε. Θα έκανα μια καινούρια αρχή. Με καινούριες συμμαθητές, με καινούριους φίλους και φίλες, με καινούριους καθηγητές. Σε ένα καινούριο περιβάλλον. Όχι, δεν θέλω να πληγωθώ πάλι. Βαρέθηκα να πληγώνομαι και να κλαίω. Είμαι δυνατή πλέον. Κανείς δεν μπορεί να με σπάσει σε χίλια κομμάτια ή μήπως μπορεί. Σε αυτό με βοήθησε πολύ το είδωλό μου και οι γονείς μου. Ήμουν άπειρη όταν μου έκαναν το λεγόμενο bullying για το βάρος μου, την εμφάνιση μου κι ό,τι άσχημο πάνω μου.

Ναι, είμαι δυνατή, νιώθω δυνατή, εχω αυτοπεποίθηση. Αυτό , που άλλωστε, χρειάζεται.
Δεν δίνω και τόση σημασία στα λόγια τους ή τουλάχιστον προσπαθώ. Ξέρω δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο, θέλει χρόνο , επιμονή και υπομονή. Είμαι ευαίσθητη όμως ακόμα , είμαι εύθραυστη. Το γνωριζω αλλά προσπαθώ , αυτό έχει σημασία, δεν τα παρατάω έτσι εύκολα. Αυτό μου έχουν διδάξει.

Όσον αφορά τώρα τις παρέες. Δεν θέλω να είμαι μόνη μου. Σίγουρα θα βρώ κάποια κοπέλα. Χρειάζομαι μια καλή φίλη , που να είναι αληθινή, άξια της εμπιστοσύνης μου , να ενδιαφέρεται για εμένα.

Για τα μαθήματα, δεν έχω και τόσο πολύ άγχος. Το γυμνάσιο πάντα φάνταζε μεγάλο και κάτι το τρομερό, με μεγάλες αίθουσες για Χημεία και Φυσική, με εργαστήρια Πληροφορικής και ευρύχωρες τάξεις.

Κάποιος με φωνάζει από κάτω. Ήρθαν μάλλον συγγενείς. Βαριέμαι αρκετά γιατί πάλι θα αρχίσουν τα πολιτικά. Ευτυχώς αυτό είναι μια φορά το χρονο και κάθε φορά μπορώ να χάνομαι στον δικο μου κόσμο

-------------------------------------
Παιδια: μην ξεχνάτε η Μαριτινα είναι μολις 12 χρόνων, δεν μπορεί να γράφει υπέροχα, ούτε μπορεί να έχει ώριμη σκέψη τώρα.

Σας αγαπώ πολυ γουρουνάκια μου.

Φιλιά,
Μαριτινα❤️

Μείνε [✔️]Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα