Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 54

----------
Πνίγομαι μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό χωρίς να το ξέρω. Κρύβομαι από εμένα. Θυσιάζομαι για άλλους , για όλους.

Και όχι, δεν είναι αυτά τα χαζοεφηβικά προβλήματα, που σε χώρισε ο γκόμενος- το αγόρι σου και τι θα κάνεις. Όχι καμία σχέση.

Όλα αυτά τα προβλήματα με οδήγησαν εδώ. Ακριβώς εδώ που είμαι. Και όχι δεν είμαι περήφανη για εμένα, ούτε ευχαριστημένη. Θα 'πρεπε;

Είμαι διαφορετική το ξέρω. Ίσως να μην ήθελα να είμαι τόσο, μα δεν έχω άλλη επιλογή, παρά να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Το είναι μου.

Ναι, βέβαια, ποια έφηβη θα ήθελε να μάθει πως είναι υιοθετημένη, πως η φίλη της είναι η πραγματική κόρη των θετών γονιών σου, πως ο αδερφός σου ήταν ένας απο τους σχολικούς εκφοβιστές σου και σε απαγάγει για να παρέχει στον ίδιο και στους υπόλοιπους ναρκωτικά; Πώς το στήριγμα σου έχει λευχαιμία και πρέπει να φύγει από την Ελλάδα και να μετακομίσει στην Γερμανία , με ένα μικρό ποσοστό ελπίδας για να ζήσει ; Πώς η πραγματική σου μητέρα έχει πεθάνει στη γέννα και δεν θα μπορέσεις να την ξαναδείς ποτέ; Πως ο πραγματικός σου πατέρας είναι ένας από τους διασημότερους μουσικούς παραγωγούς και αλαζόνες της Ελλάδας , να σε οδηγεί στα δικαστήρια κι έπειτα να προσπαθεί να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας με την κόρη του εξαγοράζοντας της δώρα μεγάλης αξίας; Πως μέσα σε όλη την παρούσα αναμπουμπούλα, μαθαίνεις και πως εχεις ιδιαίτερη, χαρακτηριστική και τρομερή χροιά , με καταπληκτικές ικανότητες και μεγάλο εύρος της φωνής , το οποίο μπορεί να επεκταθεί κι άλλο με την εξάσκηση και να σου ζητάνε να κάνεις μουσικό δίσκο.

Εεε ναι, λοιπόν, αυτή είμαι εγώ και αυτή ειναι η ιστορία μου.

Και χέστηκα τι πιστεύεις εσύ για εμένα , γιατί εγώ ξέρω ποια είμαι και τι κάνω.

Και ό,τι κάνω , το κάνω μόνη μου, δε θέλω τη βοήθεια σου , ούτε τη λύπηση σου.

Γιατί, τα άτομα που σε λυπούνται είναι εκείνα που σε καταστρέφουν πιο πολύ, που θέλουν το κακό σου.

Δεν ξέρω τι ώρα ειναι. Είναι βράδυ όμως. Το καταλαβαίνω επειδή, υπάρχουν ακομα τα φώτα στο δρόμο κι ο ηλιος δεν εχει εμφανιστεί. Κοιμάται ακόμα.

Είναι 22 Απριλίου του 2016.

Πως πέρασε έτσι ο καιρός;

Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου.

Ντεζαβού.