Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 29

Μπροστά μου υπήρχαν μόνο δύο δρόμοι. Ένας γεμάτος με τις ομορφιές της φύσης και ένας άλλος που φαινόταν απο μακρυά πως για να το διανύσεις θα είναι δύσκολος. Κάτι μου λέει πως πρέπει να επιλέξω. Θάνατος ή ζωή; Ποιο είναι το σωστό;

Κάτι μου έλεγε μέσα μου ξύπνα. Κάτι μου έλεγε ότι επρεπε να ζήσω.
Τι θα με κρατούσε σε ζωή;
Τι είναι τόσο σημαντικό για να με κρατήσει στη ζωή; Τα παιδιά μου. Ο Παναγιώτης και η Μαριτίνα. Μπορεί η Μαριτίνα να μη με θεωρεί πατέρας της , αλλά με τον καιρό θα με αγαπήσει. Θα με φωνάζει Αλέξανδρο έστω.

Ξέρω πως πρέπει να ζήσω.

Προχώρησα προς τα εμπρός. Πιστεύω πως διάλεξα το σωστό δρόμο. Εκείνον που φαινόταν απο μακρυά δύσκολος. Ξέρω πως δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή. Μα, πρέπει να  παλέψω και για να παλέψω χρειάζεται να ζήσω.

Πλευρά Μαριτίνας

Τον είδα να απομακρύνεται από εμένα. Του φώναξα , μα δε με άκουσε; Πότε με άκουσε άλλωστε;
Πρέπει να του μιλήσω, έχω τόσες απορίες.

"Μαριτίνα , πάμε" είπε η μαμά μου

"Ναι, τώρα "είπα, ενώ τον είδα να μπαίνει στο αυτοκίνητό του

'Θα είναι καλά' προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου. Όμως μέσα μου είχα κακό προαίσθημα.

"Έλα!" με φώναξε ο μπαμπάς μου

Ανέπνευσα και προχώρησα προς το αυτοκίνητο.

Έξι ώρες αργότερα

Δεν έχει πάρει ούτε ένα τηλέφωνο!

Αφού τελείωσα το διάβασμα , το οποίο και πήρα από τη Σαμπρίνα, αποφάσισα να ακούσω λίγη μουσική. Έχω τόσο πολύ καιρό να ακούσω μουσική. Με όλα που έχουν γίνει έχω να ακούσω μουσική περίπου δύο μήνες .

Πάτησα την τυχαία αναπαραγωγή και άρχισαν να παίζουν όλα τα αγαπημένα μου τραγούδια. Είναι τόσο παραξενο, είναι τυχαία αλλα ταιριάζουν απόλυτα με την ψυχολογία σου.

Τότε, μου ήρθε μήνυμα από τον Αντρέα. Η αλήθεια ειναι πως δεν έχω χρόνους για έρωτες και οι καταστάσεις δε μου το επιτρέπουν. Όχι , δεν ειμαι η καλή, σωστή, sexy κοπέλα ενός επίσης όμορφου αγοριού, είμαι τόσο διαφορετική από όσες γνωρίζω.

"Πώς πήγε;" Με ρώτησε 

"Μια χαρά. Νικήσαμε τη δίκη." απάντησα χαρουμενα

"Αυτό είναι πολυ καλό" αποκρίθηκε

"Είναι."απάντησα απλά