Μείνε [✔️]

Κεφάλαιο 3

Πλευρά Μαριτίνας

Άλλη μια χρονιά  έλαβε τέλος. Πάει το δημοτικό. Ευτυχώς. Ανυπόφορο . Κι όμως. Συγκρούσεις , τσακωμοί , κλάματα. Συνέχεια. Προδοσία από τον κάθε ένα. Ξεχωριστά. Προδοσία σε τόσο μικρή ηλικία. Πως αλλάζουν οι άνθρωποι; Αυτό περιγράφει τις τύπου φιλίες που δημιουργήθηκαν στο δημοτικό.

Πρέπει να επικεντρωθώ στο διάβασμα τώρα. Κανείς δεν διαβάζει. Και όμως, εγώ διαβάζω. Πάντα διαφορετική. Πρόκειται να δώσω εξετάσεις για να περάσω στο 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών. Ιδέα των γονιών μου. Να πάω σε ένα καλύτερο γυμνάσιο από ότι σε αυτό που είναι ακριβώς δίπλα από το σπίτι μου. Που να ήξερα πως σε λίγα χρόνια θα καταργούνταν κάθε είδους εξετάσεις κι εγω μαζί με χιλιάδες ακόμα παιδιά θα δίναμε εξετάσεις για το τίποτα. Τουλάχιστον, ξέρουμε πως αξίζουμε. Σωστά;

Βέβαια θα προτιμούσα να μην περάσω όλο αυτό το βάσανο , ψυχικό και σωματικό για να περάσω σε αυτό το Γυμνάσιο. Θέλω όμως τόσο πολύ να περάσω . Για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς για να χαροποιήσω τους γονείς μου, τους συγγενείς μου . Να αποδείξω σε όλους τους την πραγματική μου αξία και πως δεν εξαρτώμαι από κανέναν. Πως αξίζω. Μια ικανοποίηση ψυχική κυρίως. Πως αξίζω αυτό που είμαι. Και θέλω να πω στον εαυτό μου 'Μπράβο Μαριτίνα τα κατάφερες', έστω κι αν δεν το έχω πει ποτέ.

Για αυτό θέλω να πετύχω. Μακάρι να τα καταφέρω. Έχω διαβάσει ατελείωτες ώρες .Θέλω να πετύχω. Πρέπει να πετύχω. Και θα πετύχω μόνο εάν πιστέψω στον εαυτό μου. Ίσως ήρθε ο καιρός , ήρθε η στιγμή.

------------------
Vote&Comment

Φιλιά γουρουνάκια μου,
Μαριτινα ❤️