Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi.
Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğ...
Fincanları elime tutuşturup ona doğru uzattığımda hic beklemeden aldı elimden."Hep çay mı içersin?"diye sordu.Ardından bir yudum aldı."Yoo...Ama severim.İçerim yani."
"Sanırım biraz şeker atsam iyi olucak" diyerek yüzünü buruşturdu."Ay Rüzgar çok özür dilerim ya...Ben şekersiz içiyorum diye sana da koymayı unutmuşum..." hemen raflarda duran küp şekerlerden iki tane döktüm..."Sarılırsan affederim belki seni.." fincanı yavaşça tezgâha bıraktım."Sarılırım yani nolucak ki?" maksat arkadaşça olsun dimi?Kollarımı o iri cüssesine dolayıp sarıldım. Başımı göğsüne koyarken boyum onun yanında ne kadar da kısa kaldığını yeni yeni anlar olmuştum. "Bana sarılmana bayılıyorum Deniz.." saçlarımın arasına küçük bir öpücük bırakıp kollarını bana doğru doladı... Gerçekten fazlasıyla kaslıydı.Hem de baya baya kaslıydı...başımı kaldırmam için elini çeneme götürdü.Yine içimde amansız duygular yaşanmaya başlayınca beynim ondan Ayrılmam konusunda ciddi sinyaller vermeye başlamıştı. Ellerini yanaklarıma koyduğunda dudaklarıma kapanması bir olmuştu. Ben hayretler içerisinde ne yaptığını anlamaya çalışırken neden ondan ayrılamadığımı idrak edememiştim hala...Cesaret edip kendimi ondan ittim ve ani reflekse daha doğrusu sinirle ona sert bir tokat attım.
annemin o anda kurtarıcı sesini duydum.
"Çocuklar..."
Rüzgarı bir kez daha ittirdiğim gibi hiç bir şey olmamış gibi fincanımı elime aldım.Rüzgar yine şaşkınlık içerisinde başını kaşıyıp anneme döndüğünde bende aynı şekilde anneme minnet bakışlarımı yolladım."Iıı şey...özür dilerim ben çıkıyorum da onu haber vermeye gelmiştim."dedi.Ne yani gördü mü bizi?
Lanet olsun!!!
Dudaklarımı birbirine bastırıp hızlıca salladım başımı.Gözlerinin içi gülüyordu sanki...Tabi öyle gördün bizi canına minnet...ah anne ah!!
Asıl bana ah!! İyi olmuştu ama tokat attığım.Hak etmişti.
"B-ben özür dilerim kendime hakim olamadım." diyerek bana mahçupça baktığında ''Bir daha sakın böyle bir şey yapmaya kalkışma Rüzgar!'' diye onu uyardım.Bu yanlıştı.Her şeyden önce bu yanlıştı.
''Benimle yine partiye gelecek misin? bak bu çok önemli.Üstelik tanıdığın birisinin.Benim için değilse bari onun için gel..'' lütfen dermiş gibi yalvaran bakışlarına kanmak istemedim ilk.Önemli dediği için sadece başımı salladım.Bir şey demeden oradan ayrılınca odama çıkıp ağzımı çalkalayıp tükürdüm bir kaç kere..
Dudakları...
Tanrım benimkilerle ilk defa buluşmuştu... Yine söylemeliyim ki bu çok yanlıştı...hem de çok. Yatağıma ilerleyip oturdum.Hala daha şoku atlatamamam normal bir şeymiydi sizce?
Kafamı dağıtmam gerekiyordu benim hemde acil.En azından akşama kadar test ya da ders çalışabilirdim.En uygunu bu olacaktı bence.
***********
Yine ve yine hazırlanmam gerektiği için masama yaydığım kitaplarımı kapattım ve dolabımın kapaklarına yöneldim.Bir kaç parça bir şey çıkarttıktan sonra düzleştiricimin ısınması için fişi taktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
