You Don't Know Me || L.R.H

1. Proloog

"Neem het maar op voor je vriendinnetje!"

POV. Katey
Lachend lopen ik en Ashton het lokaal uit. Opeens staat hij stil en leunt hoestend tegen de muur aan. Ik klop op zijn rug.

"Gaat het weer?" vraag ik bezorgd. Hij knikt en glimlacht zwak.

"Geen zorgen. Dat heb ik wel vaker. Kom, lust je een broodje? Ik betaal," zegt hij en sleurt me mee naar de kantine. Hij bestelt twee broodjes en geeft er een aan me. Ik plof neer naast Livy en Ashton gaat naast me zitten.

"En hoe ging wiskunde van de nieuwe docent?" vraag ik nieuwsgierig.

"Hij is geweldig! Hij had Steffanie kei hard voor schut gezet toen ze bitchy deed," lacht ze en neemt een hap van d'r donut. Ik grinnik. Als de pauze voorbij is, lopen we naar het Engels lokaal. Ik ga naast Livy zitten en Ashton zit een tafel langs ons. Ik luister aandachtig naar de docent. Hij legt altijd spontaan uit en het is leuk om naar te luisteren.

"Katey, vertaal deze zin maar," zegt hij en geeft de stift aan me.

"Karel de Grote stierf in 800." Wow, moeilijk. Ik schrijf op, 'Charlemande died in 800'. Ik geef de stift terug aan de leraar.

"Ja correct," zegt hij.

"Nerd!" roept Luke door de klas.

"Hou je bek man," zegt Ashton boos.

"Neem het maar op voor je vriendinnetje," zegt Luke spottend.

"We zijn niet samen," zeg ik.

"Jaja." Ik rol mijn ogen en ga op mijn plaats zitten. De rest van de les let ik niet meer op en loop zo snel mogelijk de school uit als de bel gaat.

"Kate!" Ik draai me om en zie Ashton op me af rennen.

"Trek je er niets van aan wat Luke allemaal zegt," ik glimlach naar hem.

"Doe ik niet alleen hij is gewoon zo irritant," zeg ik met een lach. Hij glimlacht.

"Ik ga naar huis. Ik zie je morgen. Doei!" zeg ik en stap op mijn fiets, waarna ik naar huis fiets. Als ik thuis kom, smijt ik mijn fiets ergens neer in de voortuin en loop naar binnen. Als ik een goede fiets had, zou ik er goed mee om gaan, maar dit is een fiets van niks.

"Ik ben thuis!" roep ik.

"Hallo schat. Ik ben hier," hoor ik mam roepen vanuit de keuken. Ik loop naar d'r toe en druk een kus op haar wang.

"Hey lieverd. Hoe was school?"

"Oh gewoon. Het is school. Niet veel bijzonder," zeg ik. Ze lacht en schenkt een thee voor me in.

"En hoe is het met Ashton en Livy?"

"Goed, ik heb voortaan Engels met Ashton èn Livy," glimlacht ik.

"Leuk," zegt ze en neemt een slok van d'r koffie.

"Hoe laat is pap thuis?"

"Rond 7 uur. Hij kreeg extra werk van zijn baas. Je weet hoe die is," zegt ze en grinnikt zacht. Ik glimlach. De baas van pap is weleens hier geweest. Ik persoonlijk mag hem niet, puur omdat hij er echt streng uit ziet en hij mij ook niet mag. Ik kijk op de klok. Het is nu half 5. Ik pak een muffin en neem er een hap van.

"Nee Katey, doe dat nou niet. We gaan zo eten als papa thuis is," zucht mam. Ik glimlach onschuldig. Ze lacht zacht. Ik ga op de bank zitten. Ik zet MTV op. Akward is bezig. Dat is echt leuk. Ik kijk het af. De deur valt dicht.

"Ik ben thuis!" hoor ik pap roepen.

"Hoi," zeg ik zonder mijn ogen van het beeld af te halen.

"Mam, gaan we nu eten?" roep ik. Ik hoor d'r lachen.

"Ja ik heb net de tafel gedekt," ik ren naar de keuken en schuif aan. Ik schep mijn bord vol met spaghetti. Snel eet ik het op en loop daarna naar boven. Ik maak snel mijn huiswerk voor morgen. Als ik het klaar heb, ga ik slapen. Ik ben echt moe. Ik doe het licht en spring letterlijk in mijn bed.

~~~

"Hey Ashton," roep ik vrolijk als ik de jongen met wilde krullen zie fietsen. Hij draait zijn hoofd en zodra hij me ziet, glimlacht hij. Hij remt wat af zodat ik naast hem fiets. Hij doet zijn oortjes uit en glimlacht naar me. Hij is altijd zo blij en dat is zo leuk aan hem. Als we op het schoolplein komen, zetten we onze fietsen weg en lopen naar binnen. We zien Livy al staan.

"Hey Liv," zeg ik en knuffel d'r.

"Sinds wanneer knuffel jij mensen bij een begroeting?" lacht ze.

"Sinds het nationaleknuffeldag is," zeg ik. Ze maakt een O-vorm met haar mond en geeft mij en Ashton snel een knuffel. Ik lach. Net als ik wil gaan zitten gaat de bel. We nemen afscheid van Ashton en Livy en ik lopen naar scheikunde. We gaan achteraan zitten en pakken onze spullen. Livy scheurt een stuk papier af van haar schrift en gooit het tegen de docent zijn hoofd aan. Hij draait zich boos om.

"Wie deed dat?" roept hij boos. Ik en Livy wijzen allebei naar een jongen voor ons.

"Er uit!" roept hij boos. De jongen loopt verbaasd het lokaal uit. Ik en Livy houden onze lach in. Na de langdradige stem van de leraar die wordt onderbroken door de bel, lopen ik en Livy het lokaal uit. Ik stap op mijn fiets en fiets naar huis.

HEEYYYYYYY, dit is het nieuwe boek. In het begin is het nogal saai-vind ik-, maar hij wordt leuker. BYEE xxRoos.