Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA31-

Bakıyordum da.

Kollarını sıkıca bedenime sarıp kendisine sımsıkı bastırdı ve ardından söze girerek "Tüm gücümle sarıldığım gibi çıplaklığını örtmeye çalışırdım.Seni yalnızca ben görmeliyim..Sana yalnızca ben dokunabilmeliyim."

Kalbimde yine fırtınalar kopmaya başlamıştı.. Kasıklarımdaki ağrı yine baş gösterdiğinde gözlerimi kıstım...

Keşke hep yanımda olsan Poyraz..

"Hadi şimdi giyinelim."

"Benimle yatacaksın ama dimi?"

"Evet.Yatacağım.Hadi."

Başımla onaylayıp dolabıma yöneldim.Dar kesim siyah Eşofmanımı üstüme ise toz pembe kalın askılı bluzumu geçirip Poyraz'ın yanına gittim tekrardan. Çıkardığı gömleğini sandalyeme bıraktıktan sonra beni de aldığı gibi yatağıma yatırdı. Bu sefer de ben onu kolumun altına alarak sarılırken o da başını boynuma gömdü..."Kokun deli ediyor beni...güzel kokma bu kadar..." kıkırdadıktan sonra dudaklarımı saçlarına götürüp hem koklayıp hem öptükten sonra daha çok sarılarak gözlerimi kapadım..

****************

Sevdiğim kokusuna maruz kalmış bir şekilde yeni bir güne merhaba diyerek gözlerimi açtım.Açtığım anda kahverenginin en güzel tonundaki gözlerine baktım...

Beni mi seyrediyordu bu?

Hafifçe sırıtıp koynuna biraz daha sokuldum."Günaydın..." adem elmasına hafif bir öpücük bırakıp geri yattım...Onunla birlikte uyanmak nedense bedenim sabaha daha dinç uyanıyordu."Günaydın güzelim..." hafifçe ondan ayrılırken o da kollarını benden çekti ve dogruldu.Dizlerimden destek alarak bende yanına oturdum ve başımı omzuna yasladım."Burus bi daha bizi rahatsız etmez dimi Poyraz? Beni senin yanından almaz dimi..?"oflayıp başını başımın üzerine koydu..."Bilmiyorum.Ama seni asla bırakmayacağım.Seni benden asla alamayacak.Söz veriyorum."

Söyledikleriyle birlikte rahatlamışçasına derin bir nefes alıp verdim."Seni bu işe bulaştırmam baştan hataydı biliyorum.Bu yüzden senden özür dilerim.Senin gibi masum bir kızı bu işe bulaştırmamalıydım..Affet beni..."

Ben sana bu yüzden kızmamıştım ki affedeyim...Gülümseyip dudaklarımı yanağına götürdüm.Öptükten sonra yüzünü bana çevirip yavaşça dudaklarımı öptü."Özür dileme.Ben sana her zaman güveniyorum.Her zaman yanındayım.Kötü durumda olsan bile."ardından ellerimi birbirine bağlayıp omzuna yasladım ve tavana bakıp "Ne demiştik dün?"..." Birlikten kuvvet doğar.. " başını iki yana sallayıp sesli bir şekilde güldü."Abi kardeş dayanışması.."diyerek yumruğunu çıkarttı. Bende gülerek aynı şekilde elimi yumruk yaptım ve tokuşturdum.

"Hadi benim karnım acıktı.Sonra da şirkete geç kalmamam gerekiyor.Seni aşağı da görmezsem fena olur bilesin" diyerek burnumu dişledi.."Ahh!! Poyraz.." lanet olsun nasıl keskin dişleri vardı bunun böyle.. Artık nefes alamamaktan korkuyordum."Abartma gız.Neyse gidiyorum ben."ayağa kalkıp başını kaşıya kaşıya odamdan çıktı..

Ne kadar da güzel anlaşıyoruz.Abi kardeş denildiği zaman neredeyse bizi örnek göstereceklerdi bence.Burnumu ısırmalar falan...Tam örnek olunabilecek davranışlar...

Harika...

Pandomim yapan adamlar gibi Gülümseyip yine kızarmış boynuma baktım.