Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA30-

Bu ne yaaa çocukmuşum gibi herkezin önünde....

Gözlerimi devirip bana uzattığı krebi ağzıma aldım."Ben kendim yerim bırak şunu!"

Elinden çatalımı aldığım gibi kendim yerken o da neskafesinden bir yudum aldı.Simgeyle Gökhan'a kaydı gözüm.Allahları var ikisi de uzun boylu yakışıyorlardı birbirlerine.Gökhan kolunu Simge'nin sandalyesine uzatmış ağzındakini çiğnerken bir yandanda Simge'nin sohbetini dinliyordu...Gerçekten Gökhan'da Poyraz kadar sert ve ciddi görünüyordu.İkisi de mafya filmlerinden çıkmış gibiydiler. Ama Semih öyle değildi sanki.Biraz daha sevecen yumuşak sesli birisiydi bana kalırsa..."sen ne düşünüyorsun Deniz?" bana seslenen Esin'e çevirdim başımı. İyi de ben dinlemedim ki bunların sohbetini.."Tam anlayamadım bir daha söyler misin?" diye sordum.Hafifçe tebessüm ettikten sonra "Simgeyle yeni sezon ürünlerini konuşuyorduk.Sen neler almayı düşünüyorsun diye sordum" dedi.Kaşlarımı hafifçe havalandırıp arkama yaslandım."Valla pek takip etmiyorum.Fazla alışveriş yapan makyaj kullanan bi kız değilim.Sade halimi seviyorum." dedim.

Bu kızlar neden bu kadar alışverişe düşkün oluyordu bilmiyorum.Ardından gözlerim Poyraz'ı bulmuştu.Bana dönük olan bedeniyle birlikte sırıtıyordu."Poyraz'ın kızı doğallıktan yana ha...ouvv" dedi yine Esin.Bu söyleyişine güldükten sonra Poyraz kolunu boynuma atıp kendine çekti ve dudaklarını yine saçlarıma götürdü."Şu dana dediğin aslanın,ceylanı olur musun?" diye kulağıma yavaşça fısıldadı.Dudaklarımı birbirine bastırıp güldüm.

Ne kadar da güzel konuşuyorsun sen ya öyle...Yüzüne bakıp "Evet.Ceylanın olurum." dedim.Kafamı göğsüne koyup sıkıca sarılırken derin bir iç geçirerek bana sarıldı.. "Sanırım artık kalkmalısınız" dedi Poyraz...

Hani misafirperverdi bu adam? "Sen Denizle yanlız kalmak istiyorum desen-"

"Evet Semih.Denizle yalnız kalmak istiyorum.Hadi abicim.!" Poyraz'dan ayrılıp tam 'oturun kalkmayın diyecekken Poyraz "Sen niye kalktın.Al bakayım eski pozisyonunu.Onlar gider kendileri dimi?" oflayıp başımı iki yana salladım. Gerçekten kovuyordu arkadaşlarını...Bizimkiler ayaklanınca Poyraz'ın adına özür diledim.Bu adamda gerçekten saygı diye bir şey yoktu."Olsun Deniz.Biz alıştık onun bu huyuna.Bi iyi oluyor bi kötü.Boşver hadi görüşürüz"diyerek yanağımı öptü Semih."Pekala yine gelin.Bakmayın siz buna."deyip güldüm...Gökhanlar gidince Poyraz'a söylenmek için mutfağa geri döndüm."Tam bir öküzsün Poyraz.Öyle denilir mi hic insanlara??!" kolumdan tuttuğu gibi yanına çekti beni.

Öküz...

"Ben böyleyim güzelim.Herkez alışık bi sen değilsin" dedi."Seninle yalnız kalmak istememin neresi suç?"

"Suç mu dedim ben?"

"Evet." gerçekten herkez bu huyuna alışıksa bana mı bu kadar farklı geliyordu... Bende alışsam iyi ederim herhalde..."Akşama hazırlan. Davet var yine.Babamda katılacaktı ama yine iş toplantısı varmış."ardından Kollarımı sıkıp "Sakın öyle baldırlarını gösterecek bir şeyler giyeyim deme kafanı koparırım.Duydun mu beni?" başımı sallayınca durmayıp "Duydun mu dedim!!" diye bağırdı. Kulağımın zarı patlamıştı resmen ya.. "TAMAM!!" diye bağırdım bende...Manyak!! Kollarını benden çekince "Odamdayım çalışıyor olacağım.Önemli bir şey olmadıkça gelmezsen sevinirim." diyerek mutfaktan çıktı.

Gerçekten bu duygu değişimleri ona göre değildi. Bazen beni bile korkutuyordu.Gerçekten çok garipti.

********

Saat epey geç olunca yine ders kitaplarımı kapatıp masama geri koydum.Anca zamanımı ders çalışmakla geçiriyordum.Saate bir kez daha baktıktan sonra dolabıma yöneldim.

Hadi bakalım Deniz.Simdi ne giyeceksin?

Oflayıp kapakları açıp askıda duran kıyafetlerime göz gezdirdim.Gerçekten bu davetlerden bıkmıştım artık. Hele bi de Poyraz varsa.Yok açık giyme yok baldırlarını kapat.Derin bir nefes alıp rast gele siyah deri bir elbise çıkardım.Önü göğüslerime kadar fermuarlıydı ve bu benim için bi avantajdı..