Üvey Abim (Tamamlandı)

ÜA-14

Ne bekliyordum ki zaten.?? "Sen nasıl oldun?" tavrı ve sesi konuyu değiştirmek istiyordu sanki.Bir şey demiyerek  kafamı salladım.Hele o rüyadan sonra hiç iyi değildim.Üzerim resmen kıpkırmızı olmuştu.Onu görünce ilk olarak Cinayet İslemek geldi ilk aklıma..Bi ara rüya tabirlerine baksam fena olmazdı. Büyü  olmasın...

Aman allah korusun

"Suratın asık.Kesin bir şey oldu"dedi kaşlarını catarak.Huysuzca nefesini ağzından verip bitmiş içkisini sehpaya bıraktı." Hadi anlat ne oldu??" elini yanağına koyup dirseğini de koltuğa dayadı.Benden cevap beklermiş gibi baktığında yine susmustum.Ona rüyamı asla anlatamazdım."Bir şey olmadı.Bu gün nedense böyleyim." omuzlarımı son bir defa daha silkip ona baktım.Bu son zamanlar da zaten hiç iyi değildim...

Bi an kaşlarını yine çattı ve elini alnıma koydu.Sanırım ateşimin olup olmadığını kontrol etmek icindi."Ateşin de yok ama..Sana aldığım ilaçları içtin mi??" başımı hayır anlamında salladım.Kahvaltı bile yapmamıştım."Bir şeyler yedin mi peki" yine olumsuz yönde salladim başımı. "Of Deniz.Kendine hic bakmiyorsun.Tekrar hasta mı olmak istiyorsun anlamıyorum ki.Kalk Kahvaltını yap.Sonra ilaçlarını iç.Çabuk!!" bana eliyle kalk işareti yapınca derinden bir iç çekerek mutfağa yöneldim.Beni niye bu kadar çok düşünüyor onu da anlamıyorum.Ben kendi başımın çaresine bakabilirdim aslında...

Hafize abla bana tost yaparken bende çayımı yudumluyordum..Bu sıcak havada da ne iyi geliyordu çay.Dondurma yemek varken..

Yemeğimi bitirdikten sonra ilaçlarımı aldım elime.Ben hangisini içeceğim diye düşünürken Poyraz yanıma geldi ve elimdeki kutuyu aldı."Bunu öğle ve akşam içeceksin unutma." poşetten yeni bir kutu daha cikartip " Senin içeceğin şimdiki ilaç bu." diyerek kutusunu açtı."İç şimdi" elindeki beyaz hapı ağzıma tıktı.Suyla birlikte miğdeme gönderirken o kekeremsi tadı  yüzünden,suratımı buruşturdum.İğrenç bi tadı vardı."Bunları içince daha iyi olacaksın merak etme." söyledikleri ile beni yatıştırmaya calışırken,bar sandalyesini çekip oturdum. Ellerimle yüzümün yarısını kapattıktan sonra "Hiç iyi değilim hic.." diye mırıldanmaya başladım."Böyle düşünmeye devam edersen hic iyi olamazsın söyleyeyim." iyi olmak istemiyordum zaten..."Hadi gel biraz hava alalım" diyerek bana yaklaştı.

Ben?? Poyrazla?? Hava alacağım?? Yok daha neler."Gelmek istemiyorum Poyraz" kolumu tutunca çekistirmeye başladım."Doktorun bana bol bol  havası almanı söyledi biliyor musun? Hadi kalk"

"Poyraz istemiyorum dedim anlamıyor musun??!" kolumu ondan bir hışımla çekince sinirlendi."İyi.Sen bilirsin.Ben seninle burada ilgilenmeye çalışıyorum senin bana yaptığına bak!!!"

"İlgilenme benimle istemiyorum anladın mı?? İs-te-mi-yo-rum."

"Bana sesini yükseltme.Ben seninle iyi gecindikce tepeme  çıkıyorsun!!"

"Geçinme o zaman.Sana iyi geçin diyen mi var??!!" derin bir nefes alıp verdi.Sinirden boyun damarları çıkınca ürkmedim değil.Sonuçta o Poyraz Bulut'tu.Ne yapacağı asla belli olmazdı.Bana son bir bakış atıp yanımdan gidince dolmuş göz yaşlarımın akmasına izin verdim...Bu gün her şey ters gidiyordu...Üstümde bi huzursuzluk asabilik hakimdi...

Allahım bana neler oluyor??

Babam olsaydı keşke yanımda.Belkide benimle bir psikolog gibi ilgilenir derdime derman olurdu.Ona istediğim gibi derdimi sıkıntımı anlatabiliyordum.Çünkü o benim en iyi sırdaşımdı...Yokluğunu arıyordum çok.Sadece yokluğunu değil kokusunu yüzünü... Kısıcası sevgisini bile arıyordum onun.

Kapıyı çarptığı anda yerimden sıçramam bir olmuştu...Aferin Deniz.Mutlusundur herhalde şimdi.Sinirlendirdin  adamı yine...

Oflayarak elimi başıma götürdüm.Kaç defa kendime "pişman olacağın şeyler söyleme" diye uyarsam da yine de bu huyuma engel olamıyordum.