The Irony -=ViceRylle=-

Certified

Author's Note: I apologize for the previous chapter of this story. It was quite congested 'cause wattpad wasn't working well in my computer. I had a hard time to make that update. But still I am grateful you've gone this far. Thanks for your patience. :)

Isang gabi may tumawag kay Vice sa cellphone, isa sa mga nililigawan niyang lalaki noon. Nung una naiilang na siya kasi nga may girlfriend na siya kaso lang sa pagkakataon na 'yon hindi siya makatanggi kasi naman may matindi naman itong pangangailangan. Pinuntahan ni Vice ang lalaki, sinamahan bilang isang kaibigan at tumugon ito sa hinihinging tulong ng kaibigan. Sa pag-aakala naman ng lalaking iyon na kailangan niya pang palitan ang "pabor" na binigay ni Vice, inaya niya itong uminom.

Sa gitna ng inuman, nakaramdam naman si Vice sa kinikilos ng kaibigan at para makaiwas sa tukso... Nag-iwan na lamang siya ng pera sa lalaki at dali na itong lumabas agad. Kinabahan siya ng todo. Mabuti na lang nakuha niya pang umiwas sa tuksong maaaring hindi na niya matanggihan kung nagtagal pa siya sa loob. Pagkauwi naman ni Vice, halos madaling-araw na madaming text messages yung lalaki. Kulang na lang patayin na niya ang phone kaso may nabasa siyang text ni Karylle kaya naman tumawag na ito agad.

Karylle: hello? *Antok na boses.*
Vice: hi baby, sorry ginising kita.
Karylle: ohh sa'n ka galing? *napabangon*
Vice: lumabas lang kasama ng kaibigan?
Karylle: sino?
Vice: ahmm... *Nahirapan umamin.*
Karylle: uminom ka?
Vice: medyo.
Karylle: at nagdrive pauwi?
Vice: oo.

Hindi na sumagot si Karylle.

Vice: K, galit ka?
Karylle: di naman, baby, kaso lang delikado kasi yung ganun magdadrive ka ng nakainom.
Vice: baby *palambing na boses.* I love you. Yun lang talaga sasabihin ko.
Karylle: love din kita. Okay ka lang ba?
Vice: oo. Sige baby, sleep na tayo.
Karylle: you sure?
Vice: oo okay lang ako. Goodnight, baby.
Karylle: goodnight. I love you.

Napanatag naman ang loob ni Vice nang mga oras na 'yon hanggang sa makatulog siya.

Kinaumagahan, nagpasiya si Karylle na puntahan si Vice para sabay na silang pumasok. Malamang naman kasi late magigising 'yon. Bago mag-10 nang makarating siya sa bahay ng kanyang boyfriend. Pagpasok niya sa kwarto, di siya nagkamaling tulog pa nga noon si Vice. Nakita rin niyang nakakalat pa dun ang mga pinagbihisan niya. Pagkuha niya sa pants ay saktong nahulog ang cellphone nito. Hindi naman ugali ni K ang mag-usisa kaso may nabasa siya text sa lock screen.

Fr: Rommel
Bat umalis k agad kgbi? Dpa nga tau nkkbonding ng husto. Gs2 q lng nmn sna, kht pano mkbawi sa 2long n bngay mo.

Nagduda si Karylle at napatingin kay Vice na wala pa ring kamalay-malay. Tinignan ni Karylle ang messages nito at nagulat siya sa mga nabasa niya. Naluha siya at pinatay na lang ang cellphone nito. Hindi niya alam kung bakit umuulit yung ganoong pangyayari sa kanya. Hindi na rin namalayan ni Karylle ang oras. Maya-maya tumunog ang cellphone ni Vice, tumatawag na nga si Rommel. Nagising si Vice at tila hinahanap ang cellphone. Inabot ito ni Karylle at nabigla si Vice dahil di naman niya inaasahang pupuntahan siya ng girlfriend niya. Hindi pa man tinitignan ni Vice kung sino ang caller, nag-alala na siya nang makita niya si Karylle na umiiyak. Lumapit siya dito. Nagkatinginan lang sila at mukhang alam na ni Vice ang problema lalo pa't nakita na niya kung sinong tumatawag. Nagpaliwanag siya kay K.

Vice: nagtext sa 'kin yan si Rommel kagabi. Problemado siya dahil yung sahod niya sa trabaho naubos pambayad nila sa bahay at kuryente. Kinailangan ng gamot ng kapatid niyang sinusumpong ng hika. Kaya pinuntahan ko. Sinamahan ko siyang dalin sa ospital yung kapatid niya at ako na ang nagbayad.