"ចោរហើយនឹងយក្សអ្ហឹកអ្ហឺហៅម៉ាម៉ាមក" ស្របពេលនាងកំពុងតែឈរភាំង តុងតុងស្រែកប្រាប់បញ្ជាក់ម្ដងទៀត ដោយសារឃើញនាងគិតតែពីឈរស្ងៀម។
"អាហ្វាំង មុខយើងដូចចោរណាស់អ្ហេស?" ជុងហ្គុកឯណេះក៏ភាំង គាំងព្រោះឮសម្ដីតុងតុងហៅខ្លួនថាចោរ តើមុខនាយសមជាចោរដែរ អត់មើលអាវខោទេ គេឡើងហំហាននៀក។
"ស្រដៀងខ្លះៗ" ហ្វាំងតបមិនស្ទាក់ស្ទើ
"កាត់ប្រាក់ខែហែងមួយ"
"ចៅហ្វាយកុំចឹងអី ចៅហ្វាយៗ"
ជុងហ្គុកដើរចេញទៅដោយមិនភ្លេចងាកមកសម្លឹងមុខកូនតូចនោះទេ នាយមិនចង់នៅទៀតនាំតែមានរឿងច្រើនលើសពីនេះ ម្យ៉ាងមិនចង់ឲ្យម្ចាស់ផ្ទះមកទាន់។
"អ្នកប្រុស" ទាល់តែនារីម្នាក់នេះបន្លឺឡើងបង្អាក់ ទើបជុងហ្គុកទច់ដំណើរងាកមកចាប់អារម្មណ៍នឹងនាង ការពិតទៅជាកម្មករនៅឯចំការទេតើ។
"សៃ!"
"មករកអ្នកប្រុសថេហ៍មែនទេ-"
"អត់ទេ!ហើយកុំបាច់ប្រាប់គេអីថាខ្ញុំមក ត្រូវតែលាក់ឲ្យជិត តែខ្ញុំដឹងថានាងប្រាប់ នឹងមានរឿងជាមួយខ្ញុំមិនខាន" ចប់សម្ដីជុងហ្គុកដើរចេញទៅបាត់ដោយមានហ្វាំងរត់តាមពីក្រោយ នាយមិនចម្លែកទេ ថាហេតុអីបានជាសៃមកនៅទីនេះ ព្រោះកាលពីពេលដែលកម្មករស្រីចេញពីចំការនាងមកនៅទីនេះ រឿងហ្នឹងនាយដឹងយូរហើយ។
"មីងៗគាល់អ៊ំចោរនិងយក្សនឹងដែរ?" ក្មេងតូចឈរស្ដាប់មនុស្សចាស់សន្ទនាគ្នាយូរដែរហើយឥលូវទើបតែបញ្ចេញសម្លេងចច្រែតមក សួរច្រើនតាមទម្លាប់។
"អូហ៌អត់ទេ អ្នកប្រុសកុំនិយាយបែបនេះអី ពួកគាត់ទាំងពីរមិនមែនចោរហើយក៏មិនមែនយក្សដែរ ម្នាក់អីសង្ហានោះគឺអ្នកប្រុសរបស់មីង ហើយម្នាក់រៀងម៉ាប់ៗនោះមិត្តភក្តិមីងតើ" សៃជួយពន្យល់ឲ្យក្មេងតូចយល់កុំឲ្យច្រឡំទៀត ប៉ុន្តែថាមុននឹងដូចឃើញយំទេតើ ចុះឥលូវម៉េចដូចធម្មតាចឹង។
"អ្នកប្រុសតូចមុននេះភ័យមែនឬ?"
"អត់ផង" តុងតុងឆ្លើយហីៗ ក្មេងដូចជាគេមិនចេះតែខ្លាចអីផ្ដេសផ្ដាស់ឯណា សួរធ្វើដូចមិនដឹងមីងសៃ
ភាគ31
Start from the beginning
