(Unicode)
ရှောင်ကျန့်အလောတကြီး ပြေးသွားပြီးနောက် ဝမ်ရိကိုလိုက်ရှာသည်။ ဝမ်ရိ၏ တပ်ထဲတွင် တစ်ချက်သွားရှာသော်လည်း မတွေ့ ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝမ်ရိသွားတတ်သောနေရာများကို ထပ်သွားရှာသည်။ နောက်ဆုံးသွားတွေ့သည်မှာ ဝမ်ရိ၏ပုန်းခိုရာ ပုန်းကွယ်သောနန်းဆောင်ဟောင်းလေးတွင် ဝမ်ရိကိုတွေ့သည်။ ရှောင်ကျန့်ခင်ဗျာ ပြေးလာရတော့ မောနေတာပေါ့။
"ဝမ်ရိပေါ်.....ဝမ်ရိပေါ်...မင်းကဒီရောက်နေတာကိုး။ ငါ့မယ်ရှာလိုက်ရတာ"
"ကျန်ကော....ဘာဖြစ်လို့လဲ။ အရမ်းကြီးပြေးလာတာ"
"ငါ....ငါပြောမလို့....လလိုမျိုးစောင့်ရှောက်သူလုပ်ချင်တယ်။ ငါ့ကိုလူတွေမသိလည်းကိစ္စမရှိဘူး။ အကူအညီလိုသူတွေကို ငါကိုယ်တိုင်ကူညီရရင်ကိုကျေနပ်ပြီ"
"ဟမ်... ကျန့်ကော မလုပ်ချင်ရင်လည်းရတယ်။ ကျွန်တော် အတင်းဖိအားမပေးဘူး။ မတိုင်ပင်ဘဲ လုပ်မိတာလည်းတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကကျန့်ကောကိုပါ ဆွဲထည့်မိသလိုဖြစ်သွားတယ်"
"အရူးလေး...မင်းပုခုံးပေါ်ကဝန်ထုပ်ကြီး နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ်ပေါ့သွားရင်ကို ကျေနပ်ပြီ"
ဝမ်ရိ တစ်ယောက်ရေးရေးလေးပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှောင်ကျန့်၏ ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလျက် ခပ်နွေးနွေးဖက်ထားလိုက်သည်။
__________________________________________
ရန်အန်း၏ ၁၂ ယောက်မြောက်သားတော် ဝမ်ရိ၏ အိမ်ရှေ့စံအဖြစ်နန်းတက်ပွဲနေ့။
နန်းတော်ထဲတွင် လူအများနှင့်စည်ကားလျက်။ အိမ်ရှေ့စံတင်မြှောက်ပွဲအတွက် ဂုဏ်ပြုပေးရန် အနီးအနားတိုင်းပြည်တွေကရော ရောက်လာကြလေရဲ့။ မှူးမတ်များနှင့် သူတို့၏မိသားစုဝင်အချို့တက်ရောက်ကြသေးသည်။ မိသားစုဝင်ဟူပေမယ့် မိသားစုဝင်အရင်းကိုသာ တက်ရောက်ခွင့်ပြုသည်။
*လာရောက်သူဧည့်သည်များအကြားတီးတိုးစကားသံ*
"ဝေ့.....ငါကြားတာတော့ ဒီနေ့ အိမ်ရှေ့စံတင်မြှောက်ခံရမှာ နှစ်ယောက်တဲ့"
"ဟာ....မဖြစ်နိုင်တာတွေမပြောစမ်းပါနဲ့။ အိမ်ရှေ့စံဆိုတာ တစ်ယောက်ဘဲရှိနိုင်တဲ့ဟာ"
YOU ARE READING
မင်းရဲ့အမိန့်အတိုင်းတည်စေ (Complete)
Historical Fictionရန်အန်း ပြည်ရဲ့အငယ်ဆုံးသားတော် မင်းသား (၁၂) "ဝမ်ရိ"။ ဟွား ပြည်ရဲ့ ဒုတိယမြောက်သားတော် ၊ မွေးကတည်းက လျှို့ဝှက်လွန်းပြီး ဟွား တိုင်းပြည်မှ ပြည်သူတို့တောင် "မင်းသား" လား "မင်းသမီး" လား မသိကြတဲ့ "ရှောင်ကျန့်"။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အမည်မသိ ရစ်ပတ် နှောင်ဖွဲ့...
