လယ်တောဆီမှ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ (MM-translation)

မင်းသားကျင်း၏စံအိမ်မှ စတုတ္ထမြောက်သခင်မလေး

လယ်တောဆီမှလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူအခန်း ၈၆ ။ မင်းသားကျင်း၏စံအိမ်မှစတုတ္ထမြောက်သခင်မလေး

"လူကြီးမင်း ကျွန်တော်တို့က အင်ပါယာမြို့တော်ကပါ။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာဖို့ ဒီကိုရောက်နေတာပါ။ ကျွန်တော်တို့ အထဲ၀င်ပြီးခဏလောက်အနားယူပြီး လက်ဖက်ရည်သောက်လို့ရမလား၊ ဒါပေါ့ ကျွန်တော်တို့က အလကားမယူပါဘူး" ဤတစ်ကြိမ်တွင် အစေခံတစ်ဦးသည် ငယ်ရွယ်သော်လည်း အေးစက်တည်ငြိမ်သော အမျိုးသားတစ်ဦး တံခါးဖွင့်ထားသည်ကို မြင်သောအခါ တစ်ဖက်သားအား အထင်ကြီးစေရန် ပြုံးကာ ငွေတစ်ထုတ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ တခြားတစ်ယောက်မှာ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ကာ အိမ်ထဲဝင်ပြီး အနားယူရန် ဖိတ်ခေါ်မည်ဟု သူယုံကြည်ခဲ့သည်။ တကယ်တော့ အကြီးအကဲနှင့် မော့မော့မှာ အသက်ငါးဆယ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ ဤသို့နွေရာသီ အပူဒဏ်ကို ဘယ်လို ခံနိုင်ရည်ရှိကြမလဲ။

(မော့မော့ - အသက်ကြီးသော အစေခံအမျိုးသမီး)

ထိုမှတပါး၊ ဤသို့ကျေးလက်နှင့် ဆင်းရဲသည့် ရွာမှ လူများအတွက်တော့ တစ်နှစ်ပတ်လုံး နေထိုင်ရန် လုံလောက်ပါသည်။ ဤမျှ ကြီးကျယ်ခမ်းနားလှသော ဤလူသည် မြင့်မားသော အဆင့်အတန်းရှိသူတစ်ဦးကဲ့သို့ ထူးချွန်ပြီး လယ်သမားတစ်ဦးကဲ့သို့ပင် မတူသည်ကိုတော့ မထင်ထားခဲ့ပေ။

"တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်တို့က လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ဒါမှမဟုတ် တည်းခိုခန်းမဟုတ်ဘူး။ ဧည့်သည်တွေ ထွက်သွားပေးပါ။ လူကြီးမင်းတို့ မြင်းလေးစီးအရှိန်နဲ့ ဆယ့်ငါးမိနစ်တောင် မပြည့်သေးတဲ့အချိန်မှာ အရာအားလုံးကိုတွေ့နိုင်တဲ့ တက်ကြွတဲ့မြို့ကို ပြန်နိုင်မယ်ထင်တယ်" လင်းစစ်ယောင်သည် တံခါးဝတွင် ရပ်ကာ အခြားသူများကို တားကာ သူ့မျက်နှာမှာ ခံစားချက်မဲ့နေသည်။ စစ်ထူယွင်က သူတို့ကို မောင်းထုတ်ရန် အကြောင်းပြချက်နှင့်ယှဉ်လျှင် ပိုကောင်းတာတော့ မဟုတ်ပေ။

"လူကြီးမင်း" အစေခံက သူ့ကို​ခေါ်လိုက်​သောအခါ လင်းစစ်ယောင် တစ်​ဝိုက်​တွင် ​အေးစက်​​နေသည့် ​လေ​အေး​များကို ​တွေ့လိုက်​ရသည်။ သူသည် ဖိနှိပ်ခံရပြီး အဘိုးအိုထံ နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။