ARJÎN

40. BÖLÜM

Medya : "Alişan - İkimize Birden"

Bu bölüm hzsk33 ve @Asminn6 ' a ithafen yazılmıştır. Keyifli okumalar.💜

Satır aralarında buluşalım, yıldızı da doldurmayı unutmayalım.✬

Kasıklarımda hissettiğim sızıyla gözlerimi açtım. Kafam yastıktan daha sert bir şeyin üzerindeydi. Aralıklı gözlerimle nerede olduğuma baktığımda göz kapaklarım kocaman açıldı.

Kafam Fırat'ın göğsünde, kollarımı beline sarmış haldeydim. Hızla kollarımı çekerek yatakta doğruldum ve doğrulur doğrulmaz kasıklarımdaki sızı arttı. Yüzümü acıyla buruştururken neden bu halde olduğumu anlamaya çalışıyordum. Bir dakika, benim üzerim çıplaktı. Aynı zamanda Fırat'ın da...

"Ah, bu ağrı, bu halimiz ne böyle?" Kendi kendime konuşurken Fırat uyanmıştı.

"Günaydın" derken doğrulup çıplak omzuma bir öpücük kondurmuştu. İçim titrerken beyin fonksiyonlarım yerine gelmeye başladı. Üzerime yorganı kapatıp, Fırat'a baktım.

"Biz ne yaptık, Fırat?" Sesim gereğinden fazla kısık çıkmıştı. Fırat'ın yüzünde çapkınca bir gülüş belirdi.

"Anlatayım mı? Yoksa uygulamalı olarak mı göstereyim?" demesiyle gözlerim kocaman açıldı.

"Terbiyesizleşme" Bir yandan hissettiğim sızı bir yandan halimiz sinirimi bozmuştu. Gözlerimi yumdum.

"Bir dakika, sen hatırlamıyor musun?" Fırat'ın ses tonunda korku sezmiştim. Hatırlıyordum ama cevap vermeye dahi utanıyordum. Benden cevap gelmeyince,

"Bak, hatırlamıyorsan söyleyeyim. Ben sana zorla bir şey yapmadım. Seninde rızan vardı" dedi.

"Açıklama yapmana gerek yok, hatırlıyorum"

"Halin pek öyle göstermiyor" Gözlerimi açıp ona baktım. Çıplak göğsünü görmek yine utanç duygularımı kabartıp kafamı çevirmeme neden olmuştu.

"Yaptığımız doğru değil" Elleri çeneme değdi. Kafamı yavaşça kendisine çevirirdi.

"Biz nikahlı karı-kocayız, güzelim. Yanlış bir şey yapmadık" Cümlesi bitince alnıma kondurduğu öpücükle vücudumu yine ateş basmıştı. Geriye doğru çekildim, kaşları çatıldı.

"Üzerine bir şey giyer misin?" Bir yandan yorganı kendi bedenime sarıyordum.

"Sebep?"

"İşte"

"Gece utanmadın, şimdi mi utanıyorsun kız?" Sözleri beni utançtan yerin dibine sokarken, gülerek üzerimdeki yorganı çekmeye çalışıyordu.

"Yapma, Fırat" Sesim yüksek çıkınca gülüşü soldu, yüzüne hayal kırıklığına benzer duygu yerleşti.

"Fabrika ayarlarına geri dönmeye başladın. En iyisi sana bulaşmamak" diyip yataktan kalktı. Banyoya gidiyordu. Bedenime sardığım yorganı çekmeden hemen ayağa kalktım, yanına doğru ilerledim. Attığım her adımda kasıklarıma giren sancı artıyordu. Banyonun kapısını kapatacağı sırada,

"Sana kızmak istemedim. Kendime kızıyorum, istemeden sesimi yükselttim. Özür dilerim" dedim. Derin nefes alıp yanıma yaklaştı.

"Kendine kızma, Arjin. Kalbini dinledin, yapmak istediğini yaptın" Haklıydı. Ancak beynim kalbime öfkeliydi. "Mantıkla hareket etmedin" diye bağırıyordu, beynim. Söyleyecek bir şeyim olmadığı için arkamı dönüp yatağa doğru yürüdüm.