14.7 Parasiet

192 10 0
                                    

Wolfs heeft een zaak in zijn eentje moeten oplossen, omdat Eva ziek was. Dagen heeft hij aan haar slaapkamerdeur gestaan met eten en drinken, maar Eva wilde niets van hem weten. De ochtend nadat de zaak is opgelost, loopt Wolfs opnieuw met een vol dienblad de trap op. Hij klopt op de deur, maar krijgt geen reactie. 'Eef, alsjeblieft, help me een beetje' klinkt hij haast wanhopig. 'Ik zal alles doen voor je wat je maar wilt. Ik zal je nooit meer iets opdringen/ Maar kom nou alsjeblieft naar buiten. Laten we dit achter ons laten'. Hij zucht diep. 'En natuurlijk mag je bepalen wat voor strandtent het wordt. het is jouw tent' zegt hij in de hoop dat ze iets terug zal zeggen. 'Wat sta je nou tegen die deur te kletsen?' hoort hij de stem van zijn partner ineens achter zich. Hij draait zich om en ziet Eva op de trap staan. Wolfs draait zich naar haar toe. 'Hee, Eef' reageert hij op haar. Eva loopt de laatste treden van de trap af en werpt een nieuwsgierige blik op het dienblad. Ze pakt de roos uit het vaasje op het blad en tikt ermee tegen Wolfs neus. 'Hamburgers en bier' zegt ze stellig, waarna ze voor haar partner uit de trap afloopt.

Verbaast loopt Wolfs achter Eva aan de trap af. 'Wat ga je doen?' vraagt hij als hij ziet dat ze haar tas aan het inpakken is. Eva kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Werken' zegt ze niet begrijpend. Wolfs schudt onbegrijpelijk zijn hoofd en zet het dienblad dat hij nog steeds in zijn handen heeft op tafel. 'Eerst eten' zegt hij haar streng. Eva rolt met haar ogen, maar pakt uiteindelijk een appel uit de fruitschaal. 'En we beginnen later vandaag' zegt Wolfs nog in de hoop dat Eva wat meer tijd neemt voor haar ontbijt. 'Waarom?' vraagt ze hem kritisch. 'Omdat we pas laat terug uit Amsterdam waren gister. We hoeven pas om 11.00 uur op het bureau te zijn' legt Wolfs uit. 'Maar ik was niet in Amsterdam' haalt Eva haar schouders op. Wolfs rolt zuchtend met zijn ogen. 'Jij was ziek, ik was aan het werk. Hoe dan ook, we kunnen later beginnen'. Nu is het Eva die hard zucht. 'Ik wil niet later beginnen. Ik wil gewoon werken'. Ze laat zich verveelt op een stoel zakken en besmeert een boterham met boter, waarna ze er een plak kaas op legt. Wolfs gaat ook zitten en kijkt van het dienblad dat hij voor Eva gemaakt had, naar zijn partner. Hij ziet hoe ze net een hap van haar boterham neemt. Hoofdschuddend pakt hij zelf het croissantje van het dienblad en neemt een hap.

Na het ontbijt kijkt Eva op haar horloge. Als ze ziet dat het pas 9 uur is, tikt ze verveelt met haar vingers op de tafel. 'Wat gaan we nu nog twee uur doen?' zucht ze geïrriteerd. Wolfs moet glimlachen om haar ongeduld en haalt zijn schouders op. 'Heb jij nergens meer last van?' vraagt hij met een lichte twijfeling in zijn stem. Eva schudt stellig haar hoofd. 'We kunnen een kop koffie gaan halen langs de Maas' stelt Wolfs voor. Eva knikt enthousiast en al snel staat het tweetal buiten de Ponti. Nog geen twintig minuten later, laten ze zich op een bankje zakken en staren over het water. Beide genietend van de koffie in hun handen. Zwijgend drinken ze hun drankje leeg, ieder in zijn eigen gedachte.

Tegen half 11 staat het tweetal op van hun bankje en loopt rustig naar het politiebureau. Daar aangekomen gaan ze beide aan hun bureau zitten. Eva heeft net haar computer opgestart als de deur van het kantoortje geopend wordt. 'Van Dongen' klinkt de zakelijke stem van hun baas. Eva kijkt verbaast naar haar partner, die zijn schouders ophaalt. Ze staat op en loopt achter Kamphuis aan, die inmiddels alweer plaats heeft genomen achter haar bureau. Vragend kijkt Eva haar baas aan. 'Ben jij weer helemaal fit?' vraagt Kamphuis haar streng. Eva knikt 'Ik heb nergens meer last van' verduidelijkt ze haar hoofdbewegingen. 'Mooi' klinkt de stem van haar baas. 'Ik ben blij dat jij Wolfs weer kunt ondersteunen'. Eva kijkt Kamphuis vragend aan. Deze schudt met een pijnlijke glimlach haar hoofd. 'Laat ik zeggen dat hij beter functioneert in jouw aanwezigheid' zegt ze enkel. Eva grinnikt zachtjes. 'Heeft u een zaak voor ons?' vraagt ze direct. Kamphuis kijkt even bedenkelijk, maar schudt dan haar hoofd. 'Voorlopig kunnen jullie je papierwerk op orde brengen'. Zuchtend verlaat Eva het kantoor.

Wanneer ze de kantoortuin weer in komt lopen, kijkt Wolfs Eva hoopvol aan. 'Hebben we een zaak?' Eva schudt spijtig haar hoofd. 'Papierwerk' zegt ze enkel. Ze loopt Wolfs voorbij richting de toiletten. Wolfs kijkt haar nog even na, maar besluit dan een van de oude dossiers te openen om deze af te ronden. Hij wil net beginnen, wanneer zijn telefoon gaat. 'Ja, dat is goed, zet maar door' reageert hij direct als hij een collega aan de andere kant van de lijn hoort. Hij krijgt direct een jongen aan de lijn de in paniek is. Wanneer Eva weer aan komt lopen, zet hij zijn telefoon op luidspreker, zodat zijn partner mee kan luisteren. Eva belt direct een collega om de lijn uit te laten peilen, terwijl Wolfs probeert de jongen te kalmeren.


Tussen de regelsWhere stories live. Discover now