Tussen de regels

5.5 Wie zaait ...

Wolfs en Eva hebben Flamand ingelicht over de uitkomst van hun zaak. Flamand complimenteert hen met hun werk. Vervolgens richt ze zich op Wolfs. 'Er is voor je gebeld toen je in de verhoor zat'. Ze draait zich naar Wolfs toe. 'Je advocaat. Jouw dossier over die zoekgeraakte vier miljoen ligt bij hem klaar'. Wolfs knikt even 'oh geweldig'. Flamand loopt verder richting de uitgang. Eva pakt snel haar jas. 'Dat is fantastisch, we gaan het gelijk even ophalen'. Eva kijkt Wolfs aan, die weinig aanstalten maakt om te vertrekken. 'Kom op. Ga ik bij je achterop op de motor' zegt ze speels. Wolfs onderbreekt haar. 'Mijn advocaat zit al lang in een of ander restaurant. We doen het morgen'. Hij loopt Eva voorbij richting de uitgang. Eva kijkt hem verbaast na.

Eva pakt de laatste spullen en loopt ook het bureau uit. Buiten ziet ze Wolfs lachend bij zijn motor staan. 'Hoorde ik jou net iets zeggen over achterop de motor?' zegt hij met een speelse blik in zijn ogen. Eva kijkt hem vragend aan. 'Jij wilde toch niet naar je advocaat?' Wolfs schudt zijn hoofd, de twinkeling blijft in zijn ogen. 'Dat doen we morgen. Maar je mag alsnog wel achterop' knipoogt hij haar toe. Er komt een kleine glimlach om Eva's mond. 'Waar wil je naartoe dan?' Wolfs haalt zijn schouders op. 'Gewoon, beetje toeren. Gaan we ergens iets eten en dan naar het hotel'. Eva twijfelt even, maar knikt uiteindelijk toch. Ze loopt op Wolfs af, die haar al een helm aanreikt. 'Je rijdt wel voorzichtig hè' zegt ze nog wanneer ze opstapt. Wolfs knikt 'natuurlijk doe ik voorzichtig'. Hij start de motor en rijdt de parkeerplaats af.

Wolfs rijdt naar het zuiden en Eva klemt zich stevig vast op zijn middel. Over zijn schouder houdt ze de weg goed in de gaten. Ze vindt het lastig om de controle uit handen te geven, maar moet Wolfs op dit moment blind vertrouwen. Dit doet ze natuurlijk ook wel, maar toch zit ze wat krampachtig achterop. Na een kleine 20 minuten stopt Wolfs vlakbij uitkijktoren Mesherhei. Hij zet zijn motor aan de kant. 'Even stoppen hoor' lacht hij. Ze stappen van de motor en Eva kijkt hem aan. 'Ben je nu al toe aan pauze?' Wolfs werpt haar een blik toe. 'Nou ja. Ik dacht dat jij wel toe was aan een pauze. Je knijpt me bijna fijn achterop'. Eva krijgt een blos op haar wangen. 'Sorry' zegt ze uiteindelijk kleintjes. 'Ik moet er gewoon even aan wennen denk ik'. Wolfs slaat een arm om haar heen. 'Geen probleem' knipoogt hij haar toe. 'We genieten hier gewoon even van het uitzicht en dan gaan we weer door'.

Niet veel later stapt het duo weer op de motor. Hoewel ze nog steeds wat gespannen zit, probeert Eva zich minder aan Wolfs vast te klampen. Wel kijkt ze nog steeds alert over zijn schouder mee waar hij naartoe rijdt. Ze merkt dat Wolfs echt wel voorzichtig rijdt en kan zich steeds wat meer ontspannen. Na een halfuurtje tikt ze Wolfs op zijn schouder. Vrij snel stopt hij zijn motor en kijkt om. 'Ik moet naar de wc' zegt ze half lachend. Wolfs glimlacht haar toe. 'Ik zal zo ergens stoppen'. Niet veel later rijdt Wolfs de parkeerplaats van een restaurantje op. Hij stapt af en zet zijn helm af. 'Zullen we meteen iets eten dan?' vraagt hij zijn partner. Eva knikt 'goed idee'. Ze lopen naar binnen en terwijl Eva naar het toilet loopt, zoekt Wolfs alvast een plekje voor hen uit.

Wanneer Eva terugkomt, ziet ze dat Wolfs al drinken voor hen heeft besteld. Ze schuift aan tegenover haar partner. Wolfs kijkt haar aan 'vind je het leuk achterop?' Eva knikt. 'Wel een beetje spannend in het begin, maar het gaat steeds beter'. Wolfs glimlacht haar toe. Ze bestellen beide iets te eten en al vrij snel krijgen ze hun bord voor hun neus. Ze kletsen wat over koetjes en kalfjes. Nadat ze klaar zijn met eten stappen ze vrij snel weer op de motor en vervolgen hun toertje.

Eva zit inmiddels compleet ontspannen bij Wolfs achterop de motor. Haar armen hangen losjes om zijn middel en haar hoofd rust tegen zijn schouder. Ze geniet van het landschap dat aan hen voorbijraast en is helemaal één met haar gedachten. Wolfs merkt dat Eva inmiddels ontspannen achterop zit en kan nu zelf ook veel meer genieten van het ritje. Hij is blij dat hij zijn motor toch nog gekocht heeft. Hij had er even over getwijfeld, maar in deze omgeving, weet hij zeker dat hij vaak een stukje wil toeren. Na een hele tijd bedenkt Wolfs zich dat Eva nu wel heel ontspannen is en dat hij haar al een tijd niet meer heeft voelen bewegen. Hij remt rustig af, tot zijn motor uiteindelijk stil staat. Hij voelt een kleine schrikreactie bij Eva en kijkt om. 'Was je nou in slaap gevallen?' lacht hij haar toe. Eva schudt rustig haar hoofd 'ik had alleen mijn ogen eventjes dicht'. Wolfs schiet in de lach. 'Dat zou ik ook zeggen... Zullen we maar naar huis rijden? Dan kun je gewoon in een bed slapen. Lijkt me veiliger' knipoogt hij naar haar. Eva knikt en Wolfs rijdt weer rustig door.

Ruim twee uur na hun vertrek op het politiebureau, komen Wolfs en Eva aan in hun hotel. Ze drinken nog even iets in de lobby. 'Ik vond het leuk bij je achterop' geeft Eva aan. Wolfs lacht even. 'De ene helft van de rit heb je je krampachtig om me heen geklemd en de andere helft heb je liggen slapen. Was vast heel leuk inderdaad'. Eva geeft hem een stomp in zijn zij, maar lacht wel mee. 'Ik meen het' zegt ze uiteindelijk. 'Zoiets moeten we vaker doen'. Wolfs knikt 'dat lijkt me leuk'. Na nadat ze hun drankje op hebben, wensen ze elkaar een fijne nacht en vertrekken ieder naar hun eigen kamer.

De volgende dag, krijgen Wolfs en Eva een oproep. Er is een moord gepleegd op een schip, waar net een bruiloft plaatsvond. Ze stappen in hun auto en rijden snel naar de opstapplek van het schip. Bij aankomst, stappen Wolfs en Eva uit hun auto en lopen op het schip af. Eva loopt achter Wolfs naar binnen. Haar oog valt op de bruid, de dochter van het slachtoffer. Wolfs draait zich naar Eva toe en volgt haar blik. 'Wil jij deze zaak wel doen?' vraagt hij haar direct. Eva houdt haar blik op de bruid gericht. 'Ja' zegt ze duidelijk.