Tussen de regels

2.2 Angst

Wolfs spreekt met de nieuwe officier van justitie. Ze bespreken de zaak die ze net afgerond hebben. Wanneer de officier weg wil lopen, houdt Wolfs haar tegen. 'Mevrouw van Leeuwen?' vraagt hij haar aandacht. 'Ik vroeg me af of ik het rapport van het rijksrechercheonderzoek naar schietpartij in de Zonneberg zou kunnen inzien?' Van Leeuwen schudt haar hoofd 'ik ben bang dat dat niet gaat, dat is alleen te lezen voor de betrokkenen'. Wolfs trekt een verbaast gezicht 'ik was bijna dood. Dat zou je toch betrokken kunnen noemen? Die hele dag is uit mijn geheugen verdwenen. Hij is weg. En ik hoop dat als ik wat details kan lezen ...' van Leeuwen onderbreekt hem 'u weet helemaal niets over die hele schietpartij?' vraagt ze verbaast. Wolfs schudt zijn hoofd. 'Heeft niemand u iets verteld over uit welk wapen die kogel kwam?' ze klinkt steeds verbaasder. 'Uit het wapen van Daneels neem ik aan' constateert Wolfs nuchter. Van Leeuwen kijkt hem strak aan 'de kogel die u getroffen heeft, die kwam uit een politiewapen'. Wolfs schrikt van deze mededeling. 'Uit dat van uw partner. Die op dat moment in de gangen rondliep, waar ze ook helemaal niet mocht zijn'. Wolfs blik wordt norser 'wie zijn hier allemaal van op de hoogte?' vraagt hij van Leeuwen. Van Leeuwen zucht 'ik geloof in openheid bij dit soort missers, maar er zijn blijkbaar krachten in dit korps die daar heel anders over denken'. Ze loopt weg 'goedenavond'.

Wolfs blijft alleen achter in de ruimte. De boodschap van de officier dreunt na in zijn hoofd. Eva had hem neergeschoten. Zou Eva dat zelf weten? Van Leeuwen had niet geantwoord op zijn vraag wie er allemaal op de hoogte waren. Eva kan het toch niet weten? Ze zou het hem toch verteld hebben? Je hebt geen geheimen voor je partner, dat is wat Eva altijd tegen hem heeft gezegd. Moet hij het haar vertellen? Maar hoe gaat hij dat doen? Hij kan Eva toch niet vertellen dat zij hem heeft neergeschoten, zonder dat ze daar zelf van op de hoogte is gebracht. Hij wil morgenochtend eerst met Hoeben spreken. Hoeben moet het weten. Hij snapt niet dat zijn baas hem en Eva hier buiten heeft gehouden. Misschien heeft het nog wel gevolgen voor Eva ook. Hij kan zich niet herinneren wat er gebeurd is, maar hij weet zeker dat Eva hem niet opzettelijk neergeschoten heeft. Maar toch, ze heeft iemand neergeschoten. Ze kan hiervoor vervolgd worden. Waarom heeft Hoeben dit niet met hem gedeeld?

Met zijn hoofd vol gedachten, loopt Wolfs naar huis. Het is al laat wanneer hij in de Ponti aankomt. Eva en Frank zijn al naar bed. Wolfs loopt naar de keuken en schenkt zichzelf een glas whisky in. Hij kan nu toch niet slapen, niet met dit nieuws in zijn hoofd. Het vreet aan hem. Langzaam voelt hij woede richting Hoeben opkomen. 'Alles open en eerlijk, zo werk ik het liefst' dat had Hoeben vandaag nog tegen hem gezegd. Maar Hoeben is zelf helemaal niet open en eerlijk naar hen geweest. Hij heeft Eva en Wolfs gewoon overal buiten gelaten.

In bed ligt Wolfs nog een tijd te woelen. Hij weet niet hoe hij aan Eva moet gaan vertellen dat zij het was die hem neergeschoten heeft. Ze heeft steeds gedacht dat het Daneels was, ze heeft zelfs gevreesd dat het Maurice kon zijn geweest. Eva was zo blij geweest toen Maurice niet vervolgd werd. Dat Maurice niets geraakt had in zijn paniek. Hoe moet hij nou vertellen dat Eva het zelf is geweest. Dat ze, waarschijnlijk blind, op hem geschoten had. Hem zo geraakt had dat hij een week in het ziekenhuis had gelegen. Ze was elke dag in het ziekenhuis bij hem geweest. Ze had gevreesd voor zijn leven. En nu moest hij gaat vertellen dat ze daar zelf schuld aan had gehad. Hij wist niet hoe haar haar dat moest gaan vertellen.

Uiteindelijk valt Wolfs toch in een onrustige slaap. Hij wordt wakker van zijn wekker en denkt direct aan de boodschap die van Leeuwen hem gisteravond heeft medegedeeld. Meteen pakt hij zijn telefoon en belt Hoeben 'ik wil je dringend spreken' start hij het gesprek. Hoeben nodigt hem uit op het bureau.

Niet veel later zit Wolfs op het kantoor van Hoeben. 'Waar moeten we het over hebben?' vraagt Hoeben hem. 'Over de schietpartij in de grotten'. Hoeben verbetert hem 'gangen Wolfs, het zijn gangen. Dus Eva heeft het er met je over gehad'. Wolfs kijkt verschrikt op. Eva weet hier dus al wel van? Zijn telefoon gaat, hij wordt opgeroepen voor een moordzaak. 'Ik kom eraan' reageert hij in zijn telefoon. Hij kijkt Hoeben aan 'er is een lijk gevonden bij het Aldenhofplantsoen'. Wolfs staat op en loopt naar de deur. 'Wat denk je?' vraagt Hoeben 'Nou, het is net gevonden, dus ik denk er nog helemaal niets van'. Hoeben onderbreekt hem 'nee, dat Eva je heeft neergeschoten! Wat je daarvan denkt'. Wolfs twijfelt even 'is er een kans dat ze vervolgd gaat worden?' vraagt hij Hoeben. 'Dat hebben we gelukkig kunnen vermijden, maar dat neemt niet weg dat Eva zich zeer onverantwoordelijk heeft gedragen. En dat het jou bijna het leven heeft gekost. Kan je met haar verder?' vraagt Hoeben na zijn antwoord. 'Als je daar een probleem mee hebt, dan moet ik het nu weten'. Wolfs telefoon gaat opnieuw 'dat is de technische recherche. Ik moet nu echt gaan'. Hij draait zich om. 'Wolfs!' roept Hoeben hem terug 'heb je een probleem met van Dongen of niet?' De telefoon blijft overgaan. Wolfs kijkt Hoeben aan. Hij neemt zijn telefoon op en loopt het kantoor uit.