Tussen de regels

1.9 Klappen

Fleur is boos op Wolfs omdat hij een kamer voor haar geregeld heeft zonder dat met haar te overleggen. Wolfs is er inmiddels achter gekomen dat Romeo niet de vriend is van Fleur, maar van een van haar vriendinnen. Nadat Romeo met Wolfs gesproken heeft over Fleur, is hij naar zijn vriendin gegaan. Daar was Fleur toevallig ook. Hij heeft met haar gepraat over haar vader. Hoewel Fleur erg negatief over hem was, heeft Romeo geprobeerd het voor Wolfs op te nemen. Hij heeft Fleur wat positieve dingen over Wolfs verteld. Hij heeft haar ook gevraagd haar vader een kans te geven.

De volgende dag ontvangt Wolfs een sms. 'Kan ik je vanavond spreken?' leest hij alleen. Hij kent het nummer en weet dat Fleur hem dit berichtje heeft gestuurd. Meteen stuurt hij een berichtje terug 'natuurlijk! Is er iets aan de hand?' hij heeft een naar gevoel vanbinnen. Fleur zoekt nooit contact met hem. 'niets om je zorgen over te maken. Tot vanavond' leest hij enkele minuten later op zijn scherm. De rest van de dag gaat traag voorbij. Wolfs is er met zijn hoofd niet helemaal bij. Hij blijft maar aan Fleur denken. Waarom zou ze hem willen spreken?

Na het werk loopt Wolfs naar de kroeg waar hij met Fleur afgesproken heeft. Hij gaat aan een tafeltje zitten, met zijn gezicht naar de deur, zodat hij Fleur binnen kan zien komen. Tien minuutjes later komt Fleur binnen. Ze ziet Wolfs en gaat bij hem aan tafel zitten. 'Waar wilde je me over spreken?' vraagt Wolfs haar direct, hij klinkt bezorgd. Fleur kijkt hem verbaasd aan 'ook hallo' mompelt ze naar hem 'ja, lekker ik lust wel iets te drinken' gaat ze verder alsof hij haar dit gevraagd heeft. Er komt een klein lachje om Wolfs zijn mond 'sorry' zegt hij. 'Wat kan ik voor je bestellen?' Hij wenkt de barman en besteld twee glazen wijn. Er valt een stilte tussen hen. De barman zet hun glazen voor hun neus en loopt weer weg. Fleur neemt een slok en begint dan het gesprek 'ik wil je gewoon leren kennen' zegt ze zachtjes. Wolfs kijkt haar verbaast aan. Hij weet even niet wat hij moet zeggen. Hij stottert een beetje en vraagt alleen maar 'waarom nu?' Fleur haalt haar schouders op. 'Jij doet er zoveel moeite voor om mij te leren kennen. Ik dacht, waarom zou ik het niet gewoon proberen'. Wolfs krijgt een brede lach op zijn gezicht. 'Hier maak je me zo gelukkig mee' antwoordt hij.

De rest van de avond praten Fleur en Wolfs over van alles. De gesprekken blijven wat oppervlakkig, maar ze vinden het beide fijn om op een normale manier met elkaar te praten. Pas wanneer de barman aangeeft dat hij wil gaan sluiten, hebben ze door hoe lang ze al in de kroeg zitten. Ze drinken hun drankje op en gaan naar buiten. 'Zal ik even met je mee naar huis lopen' vraagt Wolfs wanneer ze buiten staan. Fleur kijkt hem aan 'dat ik je wil leren kennen betekent niet dat je meteen de bezorgde vader uit hoeft te hangen hoor' reageert ze enigszins gepikeerd. Wolfs kijkt haar aan 'dat deed in al voor je me wilde leren kennen' knipoogt hij haar toe. 'En trouwens, ik moet toch dezelfde kant op' gaat hij verder. 'Of heb je liever dat ik twee meter achter je ga lopen?' Fleur schiet in de lach 'Nee' zegt ze 'dat zou nog erger zijn'. Samen lopen ze richting Fleurs huis. Bij de deur nemen ze afscheid. 'Ik heb een fijne avond gehad' zegt Wolfs nog wanneer Fleur de deur opent. Ze kijkt om 'ik ook' antwoordt ze 'we kunnen dit misschien wel vaker doen'. Fleur stapt haar huis binnen en sluit de deur weer. Wolfs vervolgt zijn weg naar huis. Hij is gelukkig. Eindelijk wil Fleur hem ook leren kennen.

De volgende ochtend zitten Wolfs en Eva samen aan het ontbijt. 'Waar was je gisteravond?' vraagt ze hem. Na het werk had ze hem niet meer thuis horen komen. 'Ik ben wat gaan drinken met Fleur' grijnst hij haar toe. Eva kijkt hem verbaast aan 'met Fleur?' vraagt ze alsof ze hem niet goed verstaan heeft. Wolfs knikt 'ze wil me beter leren kennen' zegt hij vrolijk. Eva legt kort haar hand op zijn arm 'wat fijn voor je' kan ze alleen maar zeggen. Wolfs verteld wat hij allemaal met Fleur besproken heeft en dat ze hebben afgesproken om elkaar vaker te zien. Eva is blij voor haar partner. Hij lijkt toch wel een prima man te zijn. Ze denkt terug aan de afgelopen zaak, waarbij Romeo in elkaar was geslagen. Wolfs en Eva hadden er alles aan gedaan om de dader te vinden en uiteindelijk was dit ook gelukt. Ze denkt terug aan hoe Wolfs om haar heen hing toen ze samen videobeelden bekeken. Hoe ze tegen hem aan viel toen ze samen in een ambulance meereden en hoe hun blikken elkaar regelmatig gekruist hadden. Ze voelt zich veilig bij hem. Ze vertrouwt hem.

Later die ochtend zit Wolfs op het bureau. Hij is aan de telefoon met de secretaresse van de officier. Hij is boos. 'Ja, dat zei u gister ook. Omdat ik anders een verkrachter moet laten lopen' zegt hij geërgerd in zijn telefoon. Hij ziet Fleur binnenlopen. Hij lacht naar haar en richt zich dan weer even op zijn telefoon. 'Weet u wat, als ik die verkrachter moet laten lopen, geef ik hem uw adres mee'. Fleur grinnikt. 'Natuurlijk gaat u dat aan uw baas vertellen. Dat moet u ook zeker doen. vertel hem dan meteen dat ik hem ook nodig heb. Goedemorgen!' Hij hangt de telefoon op en staat op. 'Fleur, schat' zegt hij meteen weer vrolijk. Fleur kijkt hem aan 'pap, kan ik je auto even lenen?' Wolfs doet net of hij deze vraag niet gehoord heeft. 'Ik wil je even voorstellen aan een paar collega's' zegt hij tegen haar. 'Ja eh, dat kan niet, want ik ben laat' reageert Eva snel. Wolfs kijkt haar aan 'Waarvoor heb je mijn auto nodig?' Fleur geeft aan dat ze een toneelstuk heeft en het decor vervoerd moet worden. Wolfs kijkt haar bedenkelijk aan met zijn sleutels in zijn hand. 'Lieve schat, ik heb een klassieke sportauto, dat weet je. Daar passen nauwelijks twee mensen in'. Fleur haalt haar schouders op 'nou ja, als er mensen in passen, dan passen er toch ook spullen in?' De telefoon van Wolfs gaat weer af. Hij neemt op en spreekt met de officier. Fleur belt intussen een vriendin. Nadat ze ophangt kijkt ze Wolfs aan. 'Hé, ik heb al iets anders geregeld, dus je hoeft je geen zorgen te maken. Doeg!' roept ze nog en ze loopt weg. Wolfs houd zijn hand op de hoorn en kijkt Fleur na 'Fleur! Wacht heel even. Fleur!' maar Fleur is alweer verdwenen.