Tussen de regels

9.8 Bedrog

Terwijl Eva samen met een collega een man verhoord, die fraude heeft gepleegd en verdacht wordt van moord, staat Wolfs in de kamer ernaast. Hij kijkt door het glas mee naar het verhoor, wanneer zijn telefoon overgaat. 'Wolfs' neemt hij zijn telefoon op. Hij luistert even naar wat er aan de andere kant gezegd wordt. 'Ja, nee, goedenavond. Fijn dat u belt' reageert hij zodra hij doorheeft wie hij aan de telefoon heeft. 'Was u in 1983 juf van de derde klas op basisschool De Akker in Marum?' vraagt hij de vrouw aan de andere kant van de lijn. 'Ja... Ik ben geïnteresseerd in David Boesmeer. Dat is een jongetje dat toen bij u in de groep kwam' legt hij uit waarom hij belt. 'Ja. Hij sprak geen woord Nederlands?' vraagt hij verbaast. 'Nee, ik geloof meteen dat het een zeer intelligent jongetje was. Weet u nog welke taal hij wel sprak?' Haast verbijstert door het antwoord, blijft Wolfs staan. Hij bedankt de vrouw en hangt de telefoon op.

Wolfs kijkt door het glas naar Eva, die nog steeds de man aan het verhoren is. Wolfs krijgt niets meer mee van het verhoor, zijn hoofd is alleen nog maar bij het telefoon gesprek. Hoewel het antwoord van de schooljuf niet als een verrassing kwam, is Wolfs toch enigszins van zijn stuk gebracht. Hij schrikt op zodra de deur van de verhoorkamer geopend wordt. Eva komt glimlachend naar buiten 'dat ging vrij makkelijk hè' zegt ze tegen haar partner. Wolfs schudt even met zijn hoofd, hij heeft geen idee waar Eva het over heeft. 'Eh, ja' zegt hij uiteindelijk twijfelend. Eva slaat hem even op zijn schouder. 'Wat is er met jou?' vraagt ze verbaast. Wolfs glimlacht even geforceerd. 'Niets' zegt hij. 'Ik zat gewoon even in gedachten'. Hij kijkt door het glas naar de man die nog steeds aan het tafeltje zit. 'Over het geld dat je aan hen doneert natuurlijk' lacht Eva. Wolfs glimlacht met haar mee en loopt dan richting zijn bureau. Hij pakt zijn spullen en trekt zijn jas aan. Eva komt achter hem aan. 'Ga je al weg?' vraagt ze hem twijfelend. Wolfs knikt kort en bedenkt snel een smoes. 'Ik wil nog even langs bij Fleur in de gevangenis' zegt hij snel. Eva knikt begrijpend. 'Doe haar de groeten' glimlacht ze. Wolfs knikt en verlaat het bureau.

Buiten stapt Wolfs direct in zijn auto en rijdt van de parkeerplaats af. Hij heeft eigenlijk geen idee waar hij naartoe moet, maar hij kon Eva even niet meer onder ogen komen. Het nieuws dat hij gehoord heeft over David blijft maar door zijn hoofd spoken. Hij rijd een stuk het heuvellandschap in en parkeert zijn auto. Wolfs stapt uit en gaat op een bankje zitten. Even probeert hij alle informatie die hij de laatste dagen heeft ontdekt op een rijtje te krijgen. Alle militairen zijn gelinkt aan David Boesmeer. Zelfs Esmee is bij de bewuste psychiater geweest. Wolfs had al langer het idee, dat David niet honderd procent te vertrouwen was, maar nu blijkt hij ook nog Italiaans te zijn. Hij belt snel een oude collega op. 'Kun je iets voor mij uitzoeken?' vraagt hij vriendelijk. De man aan de andere kant van de lijn zucht even maar doet uiteindelijk wat hij vraagt. 'De naam Boesmeer, komt die in ons systeem voor?' Al snel krijgt hij een antwoord. Hij bedankt zijn collega en hangt de telefoon weer op. David en zijn moeder zijn de enige met de naam Boesmeer in het land. Wolfs hoofd maakt inmiddels overuren. Hij wil weten hoe het zit.

Hij weet niet hoe lang hij al op het bankje zit, wanneer hij eindelijk denkt te weten hoe de vork in de steel zit. David moet te linken zijn aan de Italiaanse Maffia, een andere verklaring kan Wolfs niet bedenken. Even schiet Eva door zijn hoofd. Ze vertrouwd David blind. Wolfs weet zeker dat Eva alle zaken met Boesmeer bespreekt. En ook alles wat ze in de privésfeer meemaakt. Deze gedachte maakt Wolfs even angstig. Er wordt al lang gesproken van een lek binnen het bureau of binnen justitie. Wat als Boesmeer alle informatie doorspeelt. Informatie die hij krijgt van Eva. Dat betekent dat Eva het lek is. Eva, zijn Eva. Eva die nooit informatie door zal spelen naar derden. Eva die een van de meest professionele  politiemensen is die hij kent. Die Eva is nu waarschijnlijk een lek, zonder dat ze het zelf doorheeft. Gewoon omdat ze eindelijk, na zoveel jaren, eens iemand haar gevoelens toevertrouwd. Wolfs krijgt een brok in zijn keel bij deze gedachte. Hier moet een eind aan komen. Snel stapt hij in de auto en rijdt weg.

Een kwartiertje later, parkeert Wolfs zijn auto voor een huis. Hij loopt over het grindpad naar de voordeur en belt aan. Al snel verschijnt zijn baas in de deuropening. 'Wolfs?' vraagt ze verbaast, zodra ze hem ziet staan. 'Wat mankeert jou?' Er valt een stilte en Mechels opent de deur verder, zodat Wolfs naar binnen kan stappen. Zodra hij binnen is, vertelt Wolfs kort en bondig waar hij achter is gekomen. Zijn baas pakt een glas whisky. 'Wil je ook?' vraagt ze terwijl ze een glas ophoudt. 'Italiaans. En dat weet je zeker?' Wolfs kijkt haar zuchtend aan. 'Nee, dat kan niet waar zijn Wolfs'. Wolfs kijkt Mechels strak aan. 'Boesmeer heeft ook met Esmee gesproken. Hij heeft Tony op haar afgestuurd en met de informatie die hij had gehad van Boesmeer, wist hij natuurlijk precies hoe die haar moest versieren'. Mechels gaat wat verder naar achteren zitten. 'Kent Boesmeer Tony ook?' vraagt Mechels verbaast. 'Vier keer gesproken, na een missie in Irak' knikt Wolfs. 'Mijn god!' Mechels kan haar oren niet geloven. 'Ik heb het nog een keer nagekeken. De naam Boesmeer komt verder in Nederland helemaal niet voor'. Mechels kijkt hem even aan. 'En wat betekent dat?' vraagt ze hem. 'Nou, als je een nieuwe identiteit krijgt. Dan mag je geen bestaande naam gebruiken'. Mechels knikt. 'Dus hij heeft als kind vanuit Italië een nieuwe identiteit gekregen?' Wolfs knikt en pakt zijn glas. 'Ja, samen met zijn moeder'. Mechels kijkt hem even aan. 'Ik zorg voor dat rechtshulpverzoek aan de Italianen'. Wolfs zucht even diep. 'Wat doen we met Eva?' Mechels zwijgt kort. 'Voorlopig niets' zegt ze vervolgens. 'Wij willen eerst zekerheid'. Twijfelend neemt Wolfs een slok.